ayy kızlar okuyunca kendi hallerim aklıma geldi benim yaramaz kızım ilk üç ay boyunca sabah ezanlarına kadar uyanık halde öleeeeee viyak viyak ederdi edepsiz yanımda kimsede yoktu..eşimde hiç yardım etmezdi aksine eve geldiğinde tam teşkilatlı bi sofra düzenli tertemiz bi ev beklerdi benden :bbo
yy Allah ım kabus gibiydi yaaa işte sırf bu yüzden ikinciye cesaretim yok..kızım bile artık kardeş istiyorum diyor ama yokk yaww gözüm iicene korktu cesaretim yokkafamçokkarıştı