Öncelikle evlenecem evlenecem derdinde olmamanıza, emek verdim ölsem ayrılamam dememenize sevindim.
Sorununuzu anladım sanırım. Bu sadece doğum günüyle alakali değil, genel olarak sizin ilgi beklediğiniz ufacık şeylerde bile karşı tarafın umursamamasi, söylediğiniz halde umursamamasina üzülüyorsunuz.
Şimdi öncelikle mutluluk, birlikte mutlu olacaz, seni dünyanın en mutlu kadını kadını yapacam diye evlenince mutlu olacaz değildir. Mutluluk, mutlu olmak sonuç değil süreçtir. İlişkide bir süreç zaten. Bu süreçte, Şimdi mutlu değilseniz evlenince nasıl mutlu olabilirsiniz ki. Evlenince mutlu olmanın, peri masalı yaşamanın da garantisi yok. Aksine sorumluluklar arttığı için biraz da gevşeme söz konusu oluyor.
Düşüncesizligini kabul etmedi demişsiniz. Ona göre düşüncesizlik olmayabilir ama sizin sevgiliniz ve müstakbel eşiniz olacak ilerde belki de. İstediğiniz köklü bir değişim değil, ailesini silsin atsın değil, hayatını komple değiştirsin değil ki. Telefona alarm kuracak her yılda bir gün. O gün bir hediye alacak. Arada da, yılda birkaç gün çiçekle gelse bile razisiniz. Söylüyorsunuz Ama sizin hislerinizi beslemek, canlandırmak için, bu konuda güveninizi kazanmak için ne yapıyor? Lafla değil, gerçekten ne yapıyor?
Ve 2yilda ne değişti?