- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.609
- 598
Arkadaslar, gecenlerde bir konu actim. Annemin ablamin nisan atmasindan dolayi benim nisanlilik sürecimi nasil gecirmem gerektigi ile ilgili direktiflerini..
Küçükken ben biraz yaramaz ve kiskanc bir cocuktum. Ablami hep taklit eder, birilerinin onu swvmesine izin vermek istemezdim. Simdi simdi kaynaklarini anliyorum bunlarin.. annemler heo onu korur kollardi. Yanlis b8r sey yapıldığı zaman evde ilk benim ismim söylenir ilk ben cagirilirim odadan. Ben yapmasam bile degisik bir ön yargi ile.. hep bencil davranmakla suclandim annem tarafindan. Sadece kendi isteklerim icin gayret eden insan oldum. cok becerikli biri degilim ama gayret ederim begenilsin diye ugrasirim. Birilerinin üzerine yıkmaya calismam. H8c degilse kendi isimi halledeyim baskasina yük olmayim diye. Oysa evde biri zorda kalsa da maddi manevi destek icin ugrasirim.
neyse konu o değil ama cok doldum. Eskiden ayrimcilik yaptığını düşünürdum annem böyle olmadigini benim tavirlarimin o sekilde oldugunu söylerdi vs.. simdilerde görüyorum ama gercekten ayirt etmis ve ediyor. belki su an iyi hissetmiyorum o yüzden böyle düşünüyorum ama hayatimin büyük kisminda böyle düşündüm.
Kayinvalidem annemi arayio bir kac yere davet etti, birlikte konferansa gidelim geziye gidelim vs.. annemde kayinvalidem de seminerler, sempozyumlara giden hatunlar. simdi bir gezi duzenlemis arkadaslari ile.. annemi de arayip davet etmis. Tabi benim haberim yok. Kahve icerken annem ablama suraya gidelim mi seninle napalim diye soruyor ablamin benden önce haberi var konusulmus sonuca baglamak icin konusuluyor yani. Benim de haberim yok ne davetten ne kiminle gidileceginden. Aa hayirdir kiminle gidiyorsunuz dedim neseli neseli. Kayinvaliden davet etti dedi. Ben bir anda bozuldum.
Ic sesim Yani kayinvalidem seni davet etti de ablami da mi davet etti. Beni cagirmadi mi? Dedi.
Sürekli nisanlimin annesiyle görüştüklerinde ablami da yaninda götürüyor. Sanki o kadinin gelini ben degilim. Veya arayip sorduklarinda ablamla konusup istisare ediyor. Ben neciyim burada. Normalde sert ve disarida dediğimi net söyleyen bir insanim. Ancak annemler söz konusu olduğunda konusamiyorum. Y anlis anlamisim ben abartiyormusum gibi davranacaklar diye cekiniyorum. Hep hissiz insan benim ya ne bilecegim ne içlenecegim degil mi?..
Cok küçük seyler bile gözüme geliyor. Ablam nisanlandigi vakitlerde ablama bütün ceyiz esyalarini almaya başlamışlardı. Hatta o donem calisiyordum pek cok seyini birlikte hevesle sectik aldik. Ve hala ben oduyorum. Sabah dedim kart borcum gelmis siz halledin diye verdim. Ona verecegime kendimiz icin biriktirirm diyorum artik. Cunku eskiden derdim ki ablamla neyimiz var senelerce paramiz pulumuz heo ortak oldu. Benim ne zaman ihtiyacim olsa o da bana alir yapar aynisini diye.. karsilik bekleyerek yaomamistim ama artik bu tavirlari beni bambaska dusunmeye itiyor. Bizim daha düğün tarihimize cok var ama yine de bazen internette kacirilmayacak firsatlari gördüğümde söyluyordum alalim mi diye her seferinde o kadar terslediki.. siz derslerinizi isinizi bulun kafanizi yormayin diye. Sanki bir küçük esya almak kafa yormak mi.. direk kendim alsam da laf eder diye de sormadan almamistim. Artik agzimi bile acmiyorum ne ceyiz ne beğendiğimiz ev esyasi.. nisanlimla karar verdik biriktirdigimiz parayi ortak bir hesaba koyacagiz. Lazim olduğunda herseyimizi kendimiz halledecegiz herseyi kendi evime direk gonderecegim. Istemiyorum su tavirlardan sonra annem görsün dokunsun secsin diye kalmadi birlikte secme hevesim.. cidden bu tavirlar o kadar yoruyor ki.
Kiyaslamak istemiyordum elbetteki herkesin sartlari farkli. Ablamla benim nisanlilik sürecimi bir tutamaz diyordum. Farkli karakterler farkli aileler diye ama bu davranislari ister istemez kiyaslama boyutuna getirdi. Kötü hissediyorum kendimi.. desteksiz hissediyorum.
y eri geldiginde bilincli iyi anne olan anneme ne oldu. Hep bende mi çıkıyor haksizlik yapmasi gerekn yerler.. üzülen ben oluyorum ama uzuldugumu bile gorecek kadar farkinda değiller. Bir seyleri almak almamak yapio yapmamak bile degil.. kendimi gercekten görünmez ve ötelenmis hissediyorum.
Küçükken ben biraz yaramaz ve kiskanc bir cocuktum. Ablami hep taklit eder, birilerinin onu swvmesine izin vermek istemezdim. Simdi simdi kaynaklarini anliyorum bunlarin.. annemler heo onu korur kollardi. Yanlis b8r sey yapıldığı zaman evde ilk benim ismim söylenir ilk ben cagirilirim odadan. Ben yapmasam bile degisik bir ön yargi ile.. hep bencil davranmakla suclandim annem tarafindan. Sadece kendi isteklerim icin gayret eden insan oldum. cok becerikli biri degilim ama gayret ederim begenilsin diye ugrasirim. Birilerinin üzerine yıkmaya calismam. H8c degilse kendi isimi halledeyim baskasina yük olmayim diye. Oysa evde biri zorda kalsa da maddi manevi destek icin ugrasirim.
neyse konu o değil ama cok doldum. Eskiden ayrimcilik yaptığını düşünürdum annem böyle olmadigini benim tavirlarimin o sekilde oldugunu söylerdi vs.. simdilerde görüyorum ama gercekten ayirt etmis ve ediyor. belki su an iyi hissetmiyorum o yüzden böyle düşünüyorum ama hayatimin büyük kisminda böyle düşündüm.
Kayinvalidem annemi arayio bir kac yere davet etti, birlikte konferansa gidelim geziye gidelim vs.. annemde kayinvalidem de seminerler, sempozyumlara giden hatunlar. simdi bir gezi duzenlemis arkadaslari ile.. annemi de arayip davet etmis. Tabi benim haberim yok. Kahve icerken annem ablama suraya gidelim mi seninle napalim diye soruyor ablamin benden önce haberi var konusulmus sonuca baglamak icin konusuluyor yani. Benim de haberim yok ne davetten ne kiminle gidileceginden. Aa hayirdir kiminle gidiyorsunuz dedim neseli neseli. Kayinvaliden davet etti dedi. Ben bir anda bozuldum.
Ic sesim Yani kayinvalidem seni davet etti de ablami da mi davet etti. Beni cagirmadi mi? Dedi.
Sürekli nisanlimin annesiyle görüştüklerinde ablami da yaninda götürüyor. Sanki o kadinin gelini ben degilim. Veya arayip sorduklarinda ablamla konusup istisare ediyor. Ben neciyim burada. Normalde sert ve disarida dediğimi net söyleyen bir insanim. Ancak annemler söz konusu olduğunda konusamiyorum. Y anlis anlamisim ben abartiyormusum gibi davranacaklar diye cekiniyorum. Hep hissiz insan benim ya ne bilecegim ne içlenecegim degil mi?..
Cok küçük seyler bile gözüme geliyor. Ablam nisanlandigi vakitlerde ablama bütün ceyiz esyalarini almaya başlamışlardı. Hatta o donem calisiyordum pek cok seyini birlikte hevesle sectik aldik. Ve hala ben oduyorum. Sabah dedim kart borcum gelmis siz halledin diye verdim. Ona verecegime kendimiz icin biriktirirm diyorum artik. Cunku eskiden derdim ki ablamla neyimiz var senelerce paramiz pulumuz heo ortak oldu. Benim ne zaman ihtiyacim olsa o da bana alir yapar aynisini diye.. karsilik bekleyerek yaomamistim ama artik bu tavirlari beni bambaska dusunmeye itiyor. Bizim daha düğün tarihimize cok var ama yine de bazen internette kacirilmayacak firsatlari gördüğümde söyluyordum alalim mi diye her seferinde o kadar terslediki.. siz derslerinizi isinizi bulun kafanizi yormayin diye. Sanki bir küçük esya almak kafa yormak mi.. direk kendim alsam da laf eder diye de sormadan almamistim. Artik agzimi bile acmiyorum ne ceyiz ne beğendiğimiz ev esyasi.. nisanlimla karar verdik biriktirdigimiz parayi ortak bir hesaba koyacagiz. Lazim olduğunda herseyimizi kendimiz halledecegiz herseyi kendi evime direk gonderecegim. Istemiyorum su tavirlardan sonra annem görsün dokunsun secsin diye kalmadi birlikte secme hevesim.. cidden bu tavirlar o kadar yoruyor ki.
Kiyaslamak istemiyordum elbetteki herkesin sartlari farkli. Ablamla benim nisanlilik sürecimi bir tutamaz diyordum. Farkli karakterler farkli aileler diye ama bu davranislari ister istemez kiyaslama boyutuna getirdi. Kötü hissediyorum kendimi.. desteksiz hissediyorum.
y eri geldiginde bilincli iyi anne olan anneme ne oldu. Hep bende mi çıkıyor haksizlik yapmasi gerekn yerler.. üzülen ben oluyorum ama uzuldugumu bile gorecek kadar farkinda değiller. Bir seyleri almak almamak yapio yapmamak bile degil.. kendimi gercekten görünmez ve ötelenmis hissediyorum.
kendin kur evini. ben sanki sana kötü şeyler aldıracakmış gibi hissettim
