- 3 Kasım 2015
- 2.547
- 3.237
- 63
- 34
Selam kizlar.Bu aralar bir dusuncedir almis beni gitmis.Bana yardimci olacaginizi biliyorum.
Kizlar benim çok saf ve ñaif duygusal bir yapim var (vardi) .Bu zamana kadar hep duygularimla hareket ettim duygularimi ortamdaki icimden gecenleri saf gibi soyleyip davranislarimla belli ediyordum çevremdekilere. Haliyle karsi taraftan çok gücsuz ve saf görunuyordum.Bunum acisini çok çektim yaralar aldim unutamicagim aci gunler yaşadim bekarkende evliykende.Herkesi kendim gibi iyi sanip hep iyi ve vicdani yönumle insanlara yaklastim.Ailem bile bu yönumu firsat bilip cok uzduler beni.Evlendim zamaninda bu yönum yüzunden eşimden ve ailesinden çektim. Tabi bu anlattiklarim 2 yil öncesine kadar simdi 4 yillik evliyim.
Şimdi ise çok degistim hemen hemen 2 yildir kimseyle saf yönumle ve duygusal olarak yaklasmiyorum .Hep bir süphecilik durumum var ya iki yuzlu ise ya bu iyi yönumu suistimal ediler diye mantikla hareket ediyorum.Boyle oldugum icin suan cok mutluyum üzulmuyorum ve gücluyum.Hemn ottan sebeplere aglamam mesala önceden direk aglardim mallesef .
Herkese karsi biraz katiyim haliyle bu yönum nedeniyle karsimdaki diyecegini 2 kere ďüsünurde soyler .Lakin bazen diyorum acaba dogru mu yapiyorum ömrüm boyunca hayat acimasiz diye kimse ğüvenemiyecekmiyim.
Şuan durumumu sorsaniz ben bu yönumle cok iyim mutluyum ama insanlarla samimi olmadigim icin arkadaslilklarim uzun sürmuyorum yanlis mi yapiyorum bazen diyorum canlarim sizden guzel yorumlarinizi bekliyorum
Kizlar benim çok saf ve ñaif duygusal bir yapim var (vardi) .Bu zamana kadar hep duygularimla hareket ettim duygularimi ortamdaki icimden gecenleri saf gibi soyleyip davranislarimla belli ediyordum çevremdekilere. Haliyle karsi taraftan çok gücsuz ve saf görunuyordum.Bunum acisini çok çektim yaralar aldim unutamicagim aci gunler yaşadim bekarkende evliykende.Herkesi kendim gibi iyi sanip hep iyi ve vicdani yönumle insanlara yaklastim.Ailem bile bu yönumu firsat bilip cok uzduler beni.Evlendim zamaninda bu yönum yüzunden eşimden ve ailesinden çektim. Tabi bu anlattiklarim 2 yil öncesine kadar simdi 4 yillik evliyim.
Şimdi ise çok degistim hemen hemen 2 yildir kimseyle saf yönumle ve duygusal olarak yaklasmiyorum .Hep bir süphecilik durumum var ya iki yuzlu ise ya bu iyi yönumu suistimal ediler diye mantikla hareket ediyorum.Boyle oldugum icin suan cok mutluyum üzulmuyorum ve gücluyum.Hemn ottan sebeplere aglamam mesala önceden direk aglardim mallesef .
Herkese karsi biraz katiyim haliyle bu yönum nedeniyle karsimdaki diyecegini 2 kere ďüsünurde soyler .Lakin bazen diyorum acaba dogru mu yapiyorum ömrüm boyunca hayat acimasiz diye kimse ğüvenemiyecekmiyim.
Şuan durumumu sorsaniz ben bu yönumle cok iyim mutluyum ama insanlarla samimi olmadigim icin arkadaslilklarim uzun sürmuyorum yanlis mi yapiyorum bazen diyorum canlarim sizden guzel yorumlarinizi bekliyorum