• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yanlış mı yaptım? Sağlıklı düşünemiyorum lütfen yardım edin..

yemem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2012
25
0
86
İstanbul
Ben 12 yıllık evliyim. 2 tane çocuğum var. Eşimle ailemin tüm karşı çıkmalarına rağmen evlendim. Özellikle annem eşimin ailesinin çok dindar olması, aramızda yaş farkı olması, daha önce bir evlilik yapmış olması vs sebepler nedeni ile aramızda kültür çatışması yaşanacağını öngörmüş ve bu durumu açıkça eşimle konuşmuştu. Ama biz kimseyi dinlemeyip evlendik. Bir süre sonra bana çok değer veren eşim değişti. Herkese bir melek gibi iyi, kibar, zarif yardımsever davranan eşim beni görmezden gelmeye, her yaptığımı eleştirmeye, benimle hiç ilgilenmemeye başladı. Evliliğimiz boyunca bir kaç kez beni aldattığını düşünmeme sebep olacak davranışlarda bulunsa da ben asla tam olarak emin olamadım. Eşimle birlikte çalışıyoruz. Eşim diğer çalışanlarımıza her zaman iyi davranır. Yaptıkları hataları tolere eder ama ben en ufak bir hata yapsam benim burnumdan getirir. Ofise eve geldiğinde bana merhaba bile demez. Bana bakarken yüzünde sürekli bir küçük görme ifadesi asılı durur. Annem ve abimden nefret eder ve çekinmeden onlar hakkında çirkef vs. hakaretlerde bulunur. Siyasi görüşümüz farklı olduğu için beni sürekli aslında inançlı olmama rağmen ataist olmakla suçlar. Ben insanları inançlarına göre değil kişiliklerine göre değerlendirmek gerekir desem siz böylesiniz, sizin zihni yetiniz bu vs. saydırmaya başlar. Kendi annesi okuma yazma bilmez, kocası tarafından ezilen bir kadın. Benim annem üniversite mezunu, bir partinin kadınlar kolunda aktif çalışır ve eşim bunu sürekli benim başıma kakar durur kendi annesinin tavrını benim annemden bekler. Ailemin durumu maddi olarak fena değil, bu yüzden bize paragöz der, annemle asla bir yerde yaşayamacağımı bilmesine rağmen her kavgamızda beni annemle yaşamak istediğim için boşanmaya çalışmakla suçlar. Bende anneme ne zaman eşimin benimle ilgilenmediğini bana sevgi göstermediğini boşanmak istediğimi söylesem annem biz sana söylemiştik, sen dinlemedin otur şimdi çek, eşin çocuklarına çok iyi davranıyor, çocukların babalarını seçmedi onları üzmeye hakkın yok, boşanan ailelerin çocukları şöyle mutsuz, alacağın avukat aylığı onların yediği abur cubur parasını karşılamaz, eşin çok iyi sen mi tatminsizsin yoksa( ben asla anneme eşimin onun ve ailemiz hakkındaki fikirlerini anlatmadım) yediğin önünde yemediğin arkanda gibi şeyler söylüyor. bizde zaten aslında annemle pek anlaşamayız. Eşimede yıllardır benimle ilgilenmediğinden şikayet ederim bana hep ben sizin gibi yalaka değilim, şu yakının gibi aşkım aşkım deyip seni aldatmam gibi bahanelerle aslında beni sevdiğini ama bunu dile getiremediğini söyler. Dün akşam yine abimin evimize gelmesini istemediğini, kapıdan bir daha adım atarsa kovacağını, annemin beni sevmediğini, çirkef ve mal canlısı paragöz insanlar olduğumuzu söyleyince artık dayanamayıp yıllardır bana karşı takındığı tavır sebebi ile artık kendisini sevmediğimi, abim için söylediği şeylerde haklı olabileceğini ama annemin asla suçladığı gibi bir insan olmadığını boşanmak istediğimi söyledim. O da bana ailemi evliliğimin ve çocuklarımın önüne geçirdiğimi söyleyip suçladı. Hiç sevgi görmediğim, hiçbir zaman bir arkadaşımla bir yerde oturup bir kahve içme özgürlüğümün, istediğim kıyafeti giyme hakkımın olmadığı bir evlilik yaşıyorum Yıllardır çocuklarım için her istediğini yaptım. Ayrıca maddi olarak çok iyi durumda olması ve boşanırsak beni cezalandırmak için çocukların hayatını aynen devam ettirecek maddi olanakları sağlamayacağını bildiğimden bu zamana kadar alttan aldım. Ama artık bir ikilemdeyim, bu eşi kendime ben seçtim, çocuklarımın babalarını seçme hakkı yoktu. Bu yanlış seçimin üzüntüsünü onlara yaşatmaya hakkım yok ama aşağılanmaktan da bıktım. Benim bir işe girip çalışmam gerekecek ve çocuklarıma şimdi kendi ofisimizde olduğu gibi rahatça zaman ayıramayacağım. Eşim insanlar hakkındaki fikirlerini asla yüzlerine söylemediğinden, bende böyle bir eşim olduğunun bilinmesini istemediğimden kimseye birşey söylemedim, başkalarının yanında sürekli mutlu bir aile portresi çizdim. Arkasından ağza alınmayacak laflar söylediği insanlar bile yüzlerine karşı iyi davrandığı için onu çok seviyor. Ben boşanacağımı açıklasam biliyorum ki ailemde beni suçlayacak. kimseyle konuşamıyorum. Çok yanlızım ve kararımdan emin değilim. Şimdi artık söylediğimden de dönemem o zaman bana artık hiç saygı duymayacak ne yapmalıyım fikirlerinizi benden esirgemezseniz sevinirim..
 
Ablamız, ben de boşanmış bir ailenin çocuğuyum, inan bana annemin yüzünün gülmesi benim için imkanlardan ve paradan daha önemli. Çocuklarınızın bir gün çıkıp anne niye boşandım, biz daha iyi imkanlarda olmak istiyorduk diyeceklerini hiçççççç mi hiççççççç düşünmüyorum.

Anlattıklarınıza bakılırsa eşiniz bir garip, gerçekten manyak bir insan. Bence doğru kararı veriyorsunuz, mutsuzsanız mutsuzsunuzdur. İnsanların ne diyeceğini de boşverin, sizin evin içindeler mi, ne bilsinler sizin ruh durumunuzu ?? Bence boşanmadan önce bunları ailenize de anlatın, manen yanınızda olmalarını isteyin.

Yeni hayatınızın uğurlu olmasını dilerim.
 
Anne babanın ayrı olması; mutsuz bir ailede büyümekten daha sağlıklıdır..
İlla ayrılırız, çocuklar heba olur durumu söz konusu değil, belki onlar da daha mutlu olacaklar?
 
ayrı anne babanın çocuğuyum, babamı özlediğim zamanlar elbette oldu ama evli mi kalsalardı ayrı mı deseler %100 ayrılmaları derdim. çünkü o evdeki huzursuzluk insanı daha çok geriyor. eliniz ekmek tutuyorsa, az çok da para kazanıyorsanız boşanma anlaşmanızda da çocukların harcamaları ve eğitim ücretlerinin karşılanması üzerine bir madde talep ederseniz zaten evliyken nasılsa, ayrıyken de öyle olur. bunları çocuklarınıza her türlü sağlarsınız. anneniz de medeni aklı yerinde bir kadın gibi tavsiyeler vermemiş. ne demek otur çek o adamı? ne münasebet, çekmek zorunda değilsiniz böyle sığ fikirli insanları. huzur her şeyden önce gelir. siz huzurlu olursanız, çocuklarınız da huzurlu büyür.
 
Anne babanın ayrı olması; mutsuz bir ailede büyümekten daha sağlıklıdır..
İlla ayrılırız, çocuklar heba olur durumu söz konusu değil, belki onlar da daha mutlu olacaklar?

Biz hiç çocukların yanında tartışmadık ama babalarının ilgisiz olduğunun farkındalar sanıyorum. Tartışma olmadığı için hazır değillerdir diye düşünüyorum ne tepki verecekler açıkçası çok korkuyorum..
 
Ablamız, ben de boşanmış bir ailenin çocuğuyum, inan bana annemin yüzünün gülmesi benim için imkanlardan ve paradan daha önemli. Çocuklarınızın bir gün çıkıp anne niye boşandım, biz daha iyi imkanlarda olmak istiyorduk diyeceklerini hiçççççç mi hiççççççç düşünmüyorum.

Anlattıklarınıza bakılırsa eşiniz bir garip, gerçekten manyak bir insan. Bence doğru kararı veriyorsunuz, mutsuzsanız mutsuzsunuzdur. İnsanların ne diyeceğini de boşverin, sizin evin içindeler mi, ne bilsinler sizin ruh durumunuzu ?? Bence boşanmadan önce bunları ailenize de anlatın, manen yanınızda olmalarını isteyin.

Yeni hayatınızın uğurlu olmasını dilerim.

İçime su serpti mesajınız..
 
Ayrılın diyorum.Kısa ve net.
Onu dedi bunu yaptı diye değil.Uygun olmadığınız ve mutsuz olduğun için ayrıl.
Ayrıca sana yaptıkları psikolojik şiddete giriyor.

Ben seçtim diyorsun ama O da seni seçti.
Birlikte bir hayatı seçtiniz.Sen ne kadar uyum sağlamaya çalıştıysan,O da çalışmalıydı.
O seni ezmeyi,sadece kendi istediği hayatı zorla sürdürmeyi seçmiş.

Annenin "ben demiştim" diyecek olması,şu an yaşadıkların yanında hiç sayılır.
Varsın desin."Yanılmışım,yapabilirim sandım ama olmadı" dersin.
Tekrar ediyorum,şu durumda yaşadığın aşağılamalar yanında,bu asla gurur kıracak bir cümle değildir.
Annen kültürlü bir kadına benziyor,seni anlayacaktır.

Çocukların açısından,belki böylesi daha bile hayırlı olur.
Maddi konularla ise başaçıkabileceğinden eminim.
Eşin ne kadar istemese de mutlaka çocuklara nafaka ödemek zorunda diye biliyorum.
 
Ayrılın diyorum.Kısa ve net.
Onu dedi bunu yaptı diye değil.Uygun olmadığınız ve mutsuz olduğun için ayrıl.
Ayrıca sana yaptıkları psikolojik şiddete giriyor.

Ben seçtim diyorsun ama O da seni seçti.
Birlikte bir hayatı seçtiniz.Sen ne kadar uyum sağlamaya çalıştıysan,O da çalışmalıydı.
O seni ezmeyi,sadece kendi istediği hayatı zorla sürdürmeyi seçmiş.

Annenin "ben demiştim" diyecek olması,şu an yaşadıkların yanında hiç sayılır.
Varsın desin."Yanılmışım,yapabilirim sandım ama olmadı" dersin.
Tekrar ediyorum,şu durumda yaşadığın aşağılamalar yanında,bu asla gurur kıracak bir cümle değildir.
Annen kültürlü bir kadına benziyor,seni anlayacaktır.

Çocukların açısından,belki böylesi daha bile hayırlı olur.
Maddi konularla ise başaçıkabileceğinden eminim.
Eşin ne kadar istemese de mutlaka çocuklara nafaka ödemek zorunda diye biliyorum.



Nafaka verecekte ikimizde avukat olduğumuz için iştirak nafakası verecek. Bizim yasalarımız berbat bu konuda, mahkemenin vereceği en fazla 2.000TL. İkimizde bu işi yaptığımız için çıkar biliyoruz :((
 
Siz de avukatmışsınız sonuçta cahil işsiz güçsüz biri değilsiniz ki boşansanız da kendiniz yazmışsınız iyi kötü o 2000 lirayı alıyormuşsunuz ki bir o kadar hatta eminin daha çoğunu da kendiniz kazanırsınız gayet de çocuklarınıza bakabilirsiniz gibi ama sanırım şu anki hayat standartınız ekonomik olarak oldukça yüksek siz de bunları kaybetmek istemiyorsunuz yoksa boşanınca açta açıkta kalma durumunuz yok gibi anlattıklarınızdan ve mesleğinizden ötürü.
 
Allah yardımcın olsun arkadaşım gerçekten çok zorlayıcı bir durum. sana boşan ya da boşanma diyemem buna sadece sen karar verebilirsin ama senden bazı yanlış düşüncelerini tekrar gözden geçirmeni istiyorum. evet anne olarak çocuklarını düşünmen mükemmel ama bu yükü tek başına omuzlamamalısın. onlar aynı zamanda eşinin de çocukları. ben hiç bir erkeğin 'çocuklarım için ben karıma düzgün davranayım, onu kırmayayım' dediğini duymadım. evlilikten tek beklentin çocuklarının mutluluğu olmamalı. şimdi onlarla kendini avutursun tamam ama iki gün sonra Allah izin verirse kendi yuvalarını kurup gidecekler, o zaman ne yapacaksın? bence sadece çocuklarının mutluluğu için evli kalmamalısın. ama tabi eşini seviyorsan, bu davranışlarına katlanacağını düşünüyorsan o ayrı mesele. umarım kendin için en hayırlı kararı verirsin. keşke bir yol olsa da eşin yanlış davranışlarını değiştirebilse, bugün kandil günü dilerim Allah senin için hayırlısını verir
 
Siz de avukatmışsınız sonuçta cahil işsiz güçsüz biri değilsiniz ki boşansanız da kendiniz yazmışsınız iyi kötü o 2000 lirayı alıyormuşsunuz ki bir o kadar hatta eminin daha çoğunu da kendiniz kazanırsınız gayet de çocuklarınıza bakabilirsiniz gibi ama sanırım şu anki hayat standartınız ekonomik olarak oldukça yüksek siz de bunları kaybetmek istemiyorsunuz yoksa boşanınca açta açıkta kalma durumunuz yok gibi anlattıklarınızdan ve mesleğinizden ötürü.

Evet beni anlamışsınız çocukların yıllık eğitim gideri 70 bin TL. 35 bin tl bana düşer. Aylık 3 bin bu eder evdeki yardımcımın aylığı 1.500 servis, tel, elektrik vs. Hesabın içinden çıkamıyorum. yılda iki kez yurt dışına tatile gitmeye alışmış çocukları üç beş kuruşa geçinmeye zorlama hakkım var mı acaba bilmiyorum. Çok umutsuzum. Az önce arkadaşımla konuştum al devlet okuluna ver biz gittik bi yerimiz mi eksildi dedi ama hepp kendimi suçlarmıyım acaba kendim için çocukların hayatını mahfettim diye, birde oğlum çok bağlı babasına. Kızım farklı benim mutsuz olduğumu fark ediyor anlayış gösterir ama oğlumu bilmiyorum.
 
Allah yardımcın olsun arkadaşım gerçekten çok zorlayıcı bir durum. sana boşan ya da boşanma diyemem buna sadece sen karar verebilirsin ama senden bazı yanlış düşüncelerini tekrar gözden geçirmeni istiyorum. evet anne olarak çocuklarını düşünmen mükemmel ama bu yükü tek başına omuzlamamalısın. onlar aynı zamanda eşinin de çocukları. ben hiç bir erkeğin 'çocuklarım için ben karıma düzgün davranayım, onu kırmayayım' dediğini duymadım. evlilikten tek beklentin çocuklarının mutluluğu olmamalı. şimdi onlarla kendini avutursun tamam ama iki gün sonra Allah izin verirse kendi yuvalarını kurup gidecekler, o zaman ne yapacaksın? bence sadece çocuklarının mutluluğu için evli kalmamalısın. ama tabi eşini seviyorsan, bu davranışlarına katlanacağını düşünüyorsan o ayrı mesele. umarım kendin için en hayırlı kararı verirsin. keşke bir yol olsa da eşin yanlış davranışlarını değiştirebilse, bugün kandil günü dilerim Allah senin için hayırlısını verir

Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için. Ama gerçektende hep anneler çocuklarını düşünmek zorunda galiba..
 
Evet, eşinizi siz seçtiniz. Ama şu an bunları sizi yaşatan adamı değil, o zaman ki adamı seçmişsiniz. Aldatılmak sadece cinsellikle olmaz. İnsanın kendini çok başka biri gibi göstermesi de bence aldatmadır. Burada mağdur durumda olan kişi siz oluyorsunuz.
 
Evet beni anlamışsınız çocukların yıllık eğitim gideri 70 bin TL. 35 bin tl bana düşer. Aylık 3 bin bu eder evdeki yardımcımın aylığı 1.500 servis, tel, elektrik vs. Hesabın içinden çıkamıyorum. yılda iki kez yurt dışına tatile gitmeye alışmış çocukları üç beş kuruşa geçinmeye zorlama hakkım var mı acaba bilmiyorum. Çok umutsuzum. Az önce arkadaşımla konuştum al devlet okuluna ver biz gittik bi yerimiz mi eksildi dedi ama hepp kendimi suçlarmıyım acaba kendim için çocukların hayatını mahfettim diye, birde oğlum çok bağlı babasına. Kızım farklı benim mutsuz olduğumu fark ediyor anlayış gösterir ama oğlumu bilmiyorum.

mutsuz bir ailenin içinde yaşayacaklarına; yaz tatillerinde yurt dışına çıkmasınlar, devlet okuluna gitsinler daha iyi:34:
bence fazla rahat bir hayattan önce onlara lazım olan şey, huzurlu ortamda yetişmeleri.
 
Oncelikle hakkinizda hayirlisi olsun insaAllah.

Dindar gorunmek ve dinine gercekten bagli olmak cok farkli seylermis bunu tekrar gormus olduk.

Bende muhafazakar oldugumu soyleyebilirim. Ama bu yuzden kendimde hic bir zaman baskasini dini konularda yargilama hakkini gormedim. Aksine kendimde ki eksikleri gormeye basladim.

Esinizle hem evinizi hem isinizi paylasmaniz sanirim cok yararli olmadi iliskinize. Ama esinizin sizi bu sekilde tabiri caizse asaglamasi gercekten dogru degil ve his degil.

Bosanma karari oylesine verilen bir karar degildir. Aileniz de sizi dusundugu icin zamaninda tepki vermis. Bosanmaniz gerceklesirse eminim ki arkanizda aileniz olacak size destek olacaktirlar.

Cocuklariniz bazi seyleri anlayacak yastalar. Zor olacaktir illa ki ama siz de bir insansiniz. Bir yerden sonra kendinizi dusunmek zorundasiniz.

Esinizin kendine ceki duzen vermesini dilerim.

Hakkinizda hayirlisi.
 
bir kere ona dindar demeyelim
dinci diyelim zira anlattiginiz model hicte dindar birine benzemiyor
ve keske en basta annenizi dinleseydiniz
simdi zararin neresinden dönerseniz kardir
ayrilin kesin ve net !
 
Sadece yazdıklarınızdan yola çıkarak yazıyorum;

1. Eşiniz dindar değil yobaz.
2. Balık baştan kokar.

Yaşadıklarınıza ve içinde bulunduğunuz duruma gerçekten üzüldüm ancak yazdıklarınızdan kendi ailenizle eşinizin ailesi arasında karşılaştırma yaptığınız kanısındayım. Bu çok yanlış.

Anneniz karşı siyasi görüşün kadınlar kolunda aktif olarak çalışıyorsa ne işiniz var böyle bir adamla? Lütfen acımazsız olduğumu düşünmeyin durumunuza üzüldüğüm için kızdım size :(

Bende dini hassasiyeti olan bir insanım ancak eşinizin tutumunu asla tasvip etmiyorum. Açsın Hz. Lut A.S. hanımı kendisiyle aynı dini görüşte olmamasına rağmen ona nasıl davranmış okusun, cehalet parayla değil (uç bir örnek oldu ama benzer olaylar).

Hakkınızda hayırlısı. Sevgiler...
 
ben de kesinlikle ayrılın derim AMA çocukları yaşları pek de küçük sayılmaz. sizde kalacaklarından emin misiniz?
 
Back
X