Yanlış yaptığımın farkındayım

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Çocuğun kafasını bilmem de annesinin kafası pek çalışmıyor gibi.
İlkokul 2.sınıf matematiğini otuz küsur yaşında yapabilince kendini bir halt sanmış haspam ..çocuğun tepesine çöktükçe çökmüş eczacı olamayacaksın diye🤯
 
Kafası çalışmıyor olur mu hiç? Yaşı küçük daha ve yeni yeni öğreniyor kafası karışacak tabii. Siz de yeninden denemesi için onu cesaretlendirecek zorlandığı yerlerde ipuçları vereceksiniz. Bu böyledir. Her çocuk özeldir. Ne demek kafasız? Ne kadar acı. Bu tutumunuz okuldan da derslerden de nefret etmesine, var olan potansiyelini kullanamamasına neden olur. Ödev yaparken bocalamasının nedeni sizin beklentinizi karşılamak için girdiği kaygı bile olabilir. Hem madem bu 'kafa' sizin için çok önemli kendimden örnek vereyim. Ben 4.5 yaşında kendi kendime okuma öğrendim. Herkes çok zeki olduğumu söylerdi. İlkokulda da bilseme kabul edildim ki bilseme kabul edilen öğrenciler sıkı bir seçim sürecinden geçiriliyor. Yani üstün zekalıyım, üstün yetenekliyim. Ama noldu biliyor musunuz geçen yıl girdiğim üniversite sınavında doğru düzgün yüzüne bakılmayan çok düşük puanlı mühendislikleri bile kazanamadım. Çünkü küçük yaştan itibaren ailem ve bazı öğretmenlerim akademik başarı konusunda inanılmaz beklentiye girmiş ve baskı yapmışlardı ve ben değerimi belirleyen tek şeyin akademik başarı olduğuna inanmıştım. Ancak tezata bakın ki bu tutum bana sınavda çok kötü bir derece, yüksek anksiyete ve majör depresyon getirdi. Naptığınızın farkında olun.
 
Keşke anne baba olmasaydınız. Eczacılık hayalinizse gidin okuyun ama demek ki kafası çalışmayan sadece kızınız değil. Genetik demek ki! Kendi ulaşamadığınız hedefleri çocuklarınız hedefiymiş gibi göstermeyin bu onları mutsuzluğa sürüklüyor. Bugün eczacılık ister, yarın öğretmenlik. Size ne bundan? O hayat onun. Biz de istetik hukuk, ama öğretmen olduk. Ne var yani aç mı kaldık? Ya istediğini olur ya olamaz, ya altını olur ya daga üstünü ama önemli olan mutlu olması ve istediği mesleği yapması. Sizin istediğinizi değil!!!
 
O yaştaki çocuk bütün gün bir dükkanda oturacağını düşündüğü bir iş sahibi olduğunu mu hayal ediyor yani?
İnsan o yaşta daha uçuk kaçık şeyler ister genelde. Hiçbir şey bilmiyorsa da doktor olmak ister, öğretmenini sever öğretmen olmak ister.
Çocuğun hayal dünyasını bile öldürmüşsünüz siz kendi isteklerinizi empoze edip.

Noktalama işaretlerinden haberiniz yok, hangi de ayrı yazılır hangisi bitişik yazılır haberiniz yok ama çocuğa kitap oku baskısı yapıyorsunuz kendinize bakmadan.
Anne babasını okurken görüyor mu ki oturup kitap okusun?

Çocuklarınız başarılı olduğunda kendi eksikliklerinizi tamamlamış, başarısızlıklarınızı düzeltmiş sayılmayacaksınız. Çocuğunuza eziyet etmeyi bırakın.
+1
"illa başında dikilicem kitap okuması için" yazmış bir de. Girdiyi baştan aşağı sınav kağıdı gibi okuyup düzeltesim geldi, ama sonra da gramer-nazi diyorlar. :olamaz: Noktalama işaretleri yok, cümle nerede başlıyor nerede bitiyor belli değil. Paragraf düzeni zaten yok, yazım hatası gırla, bağlaç ayırmak zaten bu durumda lüks. Beşinci sınıflarım bundan daha iyisini yapar, iddialıyım.
Ayrıca evet başında duracaksınız, tabi elinizde bir kitapla. Her hafta okuma saati düzenleyip ben de başlarında "dikiliyorum". Anne babaları da bunun aynısını evde devam ettiriyorsa kitap okumayı çocuğa sevdireceğiz demektir.
Üniversite mezunu birinin fiil çekimini konuştuğu gibi yazması zaten içler acısı. Kim olursa olsun iyi eğitimli biri olarak göremiyorum.
 
Çocuğunuzun yolunu siz çiziyorsunuz sanırım, yoksa o yaştaki bir çocuk eczacı olmak istemez bence 🤔 doktor olmak ister, öğretmen olmak ister hatta çıtayı yükseltir astronot olmak ister ama eczacı ne bileyim çocuklara çok sıkıcı gelen bir meslekmiş gibi geliyor.

Yanlışınızın farkındasınız çok güzel, sizi yargılamayacağım bir kaç öneride bulunmak isterim: 1. Kendini gerçekleştiren kehanet; siz kafan çalışmıyor, yapamıyorsun diye o çocuğu sıkarsanız yapacağı varsa da yapamaz. Lütfen daha yapıcı olun, onun eksilerine değil artılarına odaklanın. Mutlaka güzel yapabildiği bir şey vardır ya da siz imkan yaratın size yardım etmesini isteyin ve çok harika oldu, bu işte çok iyisin gibi sözler söyleyerek onu yüreklendirin.

2. Madem sinirleniyorsunuz, bırakın ödevlerini kendisi yapsın hatta yanlış yapsın. Doğrusunu öğretmeni açıkladığında çok daha iyi öğrenir. (Yahu nedir şu çocuklarınıza mükemmel ödev yaptırma yarışınız! Gerçekten bırakın şu çocuklar yanlış yapsın, yanlış yapa yapa öğrenecekler.)

3. Tabletten nasıl uzaklaştırabilirsiniz bunun basit bir çözümü yok maalesef fakat sizinle geçireceği kaliteli zamanlar arttıkça tabletle geçirdiği zaman da azalacaktır diye düşünüyorum. Mesela madem kitap okumasını istiyorsunuz siz de onunla birlikte okuyacaksınız.

Ve maalesef ödevini yaparken saatlerce başında beklemek emek vermek değildir :( asıl emek, ne kadar sinirlenseniz yorulsanız da ona güler yüzünüzü eksik etmeden onu her zaman desteklemektir.
 
2. sınıfa giden çocuğu eczacı olarak hayal etmek mi? :KK57: Siz iyi misiniz ya? Kendi hayallerinizi niye çocuğun üstüne yıkıyorsunuz? Kendi olamadıklarınızın acısını niye çocuğa çektiriyorsunuz? Madem öyle kolaydı, siz çalışıp sayısaldan 450 puan alıp eczacılık okusaydınız. Olmadı ama değil mi? Yapamadınız. Peki niye sizin yapamadığınızı çocuğunuz yapmak "zorunda"? Önce kendinize bakın, sonra çocuğa yüklenin.
Zeka da genetik evet, çevresel koşullar ancak var olan potansiyeli artırır, fazlasını değil. Yani genlerinizle ne verdiyseniz o. Zaten çocuğu mahvederek çevresel koşullar mevzusunu da siz baltalıyorsunuz.
Benim babam da bağıra çağıra matematik çalıştırırdı bana. Nefret ettirdi sonunda. Ben de sözel bir bölümü dereceyle kazandım, dereceyle mezun oldum. Çok da iyi yapıyorum işimi. Memnuniyetsiz, kendi bir şey olamamışken başkasını eleştiren insanlardan çok daha fazlasıyım en azından. Yeteneğimi fark ettim, yolumu kendim buldum.
ebeveyn olmanın en zor yanlarından biri çocuğuna isteklerimizi dayatmamaktır
hadi yemeğini ye bile demiyorum ,acıkırsan yemek hazır diye haber veriyorum ,öyle dikkat ediyorum konuşmalarıma küçük yaştakiler için özellikle, kendime sık sık önce insan sonra çocuğum olduğunu hatırlatıyorum.

evladına baskı yapan kişinin tek derdi ego tatmini olduğunu düşünüyorum :KK43:

kızım astronot olup gezegenlerde doğa ve hayvanlar üzerinde çalışmalar yapacakmış biliminsanı olacakmış öyle diyor :KK70: 6 yaşında kendisi, canın ne isterse onu yap diyorum,yarın başka birşey olmak ister onda da destek olurum ,birşey yapmaya çalışırken beceremiyorum diyor kendi kendine söyleniyor,niye beceremeyecekmişsin sadece biraz zamana ihtiyacın var istediğin zaman sana yardımcı olabilirim diyorum... çocuğum benden daha özgüvenli, çünkü benim annemde beni büyütürken hatalar yaptı

2 çeşit insan var kimisi ben çektim aynı şekilde çocuğumda çeksin der,kimisi de ben çektim bari çocuğum çekmesin der

konu sahibi gelinine zulm eden kaynana gibi davranıyor çocuğuna ne acı, bizlerde ebevenylerimizin yanlışlarını görebilmiş kendimizi ona göre yönlendirmişiz :KK19:
 
Bir de yazılanlara katılıyorum, eczacılık sizin dayatmanız. O yaştaki bir çocuk gökyüzü yıldızlar merakını cezbettiği için astronot olmak ister, hayat kurtardığı için doktor olmak ister, kahraman görür polis asker olmak ister, eğlenceli gelir şarkıcı olmak ister, hareketlidir dansı sever dansöz olmak bile ister de, eczacı neden olmak istesin ki? Garibime gitti. Amcalara, teyzelere, ninelere ilaç satmak, dükkanda akşama kadar oturmak gibi bir hayali olduğunu sanmıyorum.
 
Sen eczaci olamazsın ne ya, hani doktor ,öğretmen falan desen anlarım da zaten çocuğun eczacı olmak gibi bir hayali yoktur ki. Kim ister çocuk yaşta esnaf gibi eczacı olmak? Bir güzelliği, esprisi olmayan meslek (çocuk için. Yoksa lisede eczacılık okuyup nispeten rahat yasamayi hayal eden çok genç var. Ama havalı bir meslek değil).
Çocuğun da çok seyinde yani,eczacı olmamak.
Ayrıca kitap oku kitap oku, KİTAP OKUUUU!!!
Sizin gibi aileler yüzünden çocuklar kitabı iğrenç bir şey sanıyor. Siz zaten bebeklikten ona kitap okusaydiniz, severek - sesinizi değiştire değiştire, onun Ruh haline uygun kitaplar okusaydiniz kiz zaten kitap okumayı severdi.
Siz ailecek Tv kapatıp bos vakitlerinizde salonda kitap okusanız çocuk zaten bunu normal görürdü. Yaşına uygun kitaplar alsanız zaten kitap okumayı sevecek. Ben çok severim çocuk kitabı okumayı,zamanında 6nokta sesli kütüphanesine de çocuk kitabı okumuştum. Boş zamanlarımda denk geldikçe okurum. Ama öyle salak kitaplar var ki, o kitap için kesilen ağaca üzülüyorum. Birincisi saçma- bir esprisi olmayan pamuk prenses tarzı salak kitaplar, ikincisi dini ya da milli birilerini övmek üzerine yazılmış ,çocuk pedagosisiyle alakası olmayan propaganda kitaplari, üçüncüsü ideal insanı anlatan, olay orgusunden ziyade Ayşe arkadaşına küsmüş sonra barışmiş . Son' diye biten manasız kitaplar.
Resmen çocuk edebiyatı koca bir çöp.
Azıcık aklı çalışan çocuk zaten bu çöpleri okumaz.
Önce sizin okuduğunuz, okumaktan zevk aldığınız kitaplar alın, bakın nasıl okuyor.
Mesela şunu onerebilirim mektupları karışan iki çocuğu anlatıyor. Sevmeyeceğini düşündüğü farkli şeyleri aslında sevmek üzerine. Bunu alın mesela. Sonra ananesine mektup yazsin, zarfı doldursun beraber PTTe gidin,4 liraya postalayin . Kitaptaki kızların başına ne gelmişti? Sevmeyecekleeini düşündükleri şeyi yapıp keyif almışlardı. Bir sohbet edin,o neyi sevmeyeceğini düşünüyor. Bunun üzerine bir saatlik bile olsa o şeyi yapın, sonra tekrar okusun kitabı, kendi hayatiyla bağ kurup sohbet etsin sizinle.
Kitap dediğin böyle hayatının icine alınır. Benim şükür yasitim ablam vardı,biz kitap hakkında konusa konusa,kitaplardan etkinlik yapa yapa zevkle okurduk. Annem başımızda 'okuyun laaaaannn' diye çigirsa elime kitap almazdim heralde.
Gerçekten çok kötü bir annesiniz. Ki çoğu insanın anneliğini hiç beğenmiyorum ama sizinkini hiç hiç beğenmedim. Kendi saçma ve düşük seviye hayalinizi çocuğunuz uzerinden tatmin etmeye çalışıyorsunuz. Sonra da o basarisiz oldukça sonra hayali oymuş gibi eziyorsunuz.
Evlerden ırak...gerçekten çok kötü.
Sizin yüzünüzden özgüvensiz, ezik bir çocuk olabilir ileride. Sonra ona sinirlenirsiniz neden eziksin diye,hiç bilmeden sebebi siz oldugunuzu...
Ayrıca madem çocuğun eczacı olmasını istiyorsunuz böyle saçma sapan konuşana kadar evdeki tüm ilaç kutularını, bitmiş ilaçları vs biriktirin. Hatta ondan bundan alın.
Bir dolaba ecza dolabı diye dizin, boş zamanlarında eczacılık oynayın. Çirkin doktor yazisiyla verin mesela recetenizi, çözmeye çalışsın,kikirdesin,bulsun. Para verin üstünü versin...
Çok güzel kimya setleri var o yaşa uygun.bir şeyleri birlestiriyorsun rengi değişiyor. Onlardan alın,kız kimyaya ilgi duysun,ilaç yapmaya heves etsin. Paranız mi yok? Yazın 8 yaş kimya deneyleri vs diye sirkeyle bilmemneyo karıştırıp evde deneyler yapın. Deney tüpü hediye edin mesela...
Ayrıca ders anlatamıyorsunuz demek ki , belli..ucuza öğrenci birini tutun eşin dostun çocuğundan, elli lira verin o çalıştırsin..hem harçlığını çıkarır hem yararlı olur.
Çocuğu iyice sogutacaksiniz her şeyden

Ne kadar güzel öneriler bunlar. Ama daha cocuk kendi kendine kurduğu oyununu bile oynayamiyor, 2 yasindaki kardeşi rahat vermiyormuş.
2 yaşindaki cocugunu oyalayip, buyuk cocuga oyun oynamaya alan bile sağlamiyorken sirkeymiş deneymiş hayatta yapmaz.
 
Lütfen anne olmanın da ehliyeti olsun. Her çiftleşen yapıyor bir tane😒 Ne münasebet çocuğunuzun mesleğine siz karar veriyorsunuz ki? Belki çocuk sporcu olacak, sanatçı olacak, edebiyatçı olacak?

Bugün annelik ehliyeti getirilse istenen nitelikler ne olur sizce ?

Eğitimi ve eğitimli insan olmayı alınan diplomalar ve okunan okulların adıyla ölçenler olduğu sürece asla annelik ehliyeti çıksın demem ben.

Böyle bir uygulama olursa : konu sahibi gibi hanımlara ehliyet verilirken , hayat okulunu bitirdim ben diyen ; lise , üniversite diploması olmayan ancak kendini yetiştirmiş , okumayı seven , diplomasız eğitimli anneler mağdur olur.

Ne istediğimize çok dikkat etmeliyiz.
 
Hem psikolojiniz bozuk hem de vizyonsuzsunuz. Hazır yaşı küçükken matematik türkçeye boğacağınıza dil kursuna yazdırın. Hem daha çok keyif alır hem de ileride on kat daha fazla işine yarar. Çoğu aile takmış kafayı türkçeye matematiğe. Ayrıca kendi hayatınızda problemleriniz var da çocuğunuzla kafayı bozarak onları mı bastırmaya çalışıyorsunuz? Bu kadar tutturmanın başka bir açıklaması olamaz yani eczacılık ne alaka 2.sınıfta.
 
Bugün annelik ehliyeti getirilse istenen nitelikler ne olur sizce ?

Eğitimi ve eğitimli insan olmayı alınan diplomalar ve okunan okulların adıyla ölçenler olduğu sürece asla annelik ehliyeti çıksın demem ben.

Böyle bir uygulama olursa : konu sahibi gibi hanımlara ehliyet verilirken , hayat okulunu bitirdim ben diyen ; lise , üniversite diploması olmayan ancak kendini yetiştirmiş , okumayı seven , diplomasız eğitimli anneler mağdur olur.

Ne istediğimize çok dikkat etmeliyiz.
Somut parametreleri olmayacağı için mümkün olmadığının farkındayım da, siz de ironiden anlasanız keşke.
 
ebeveyn olmanın en zor yanlarından biri çocuğuna isteklerimizi dayatmamaktır
hadi yemeyini ye bile demiyorum ,acıkırsan yemek hazır diye haber veriyorum ,öyle dikkat ediyorum konuşmalarıma küçük yaştakiler için özellikle, kendime sık sık önce insan sonra çocuğum olduğunu hatırlatıyorum.

evladına baskı yapan kişinin tek derdi ego tatmini olduğunu düşünüyorum :KK43:

kızım astronot olup gezegenlerde doğa ve hayvanlar üzerinde çalışmalar yapacakmış biliminsanı olacakmış öyle diyor :KK70: 6 yaşında kendisi, canın ne isterse onu yap diyorum,yarın başka birşey olmak ister onda da destek olurum ,birşey yapmaya çalışırken beceremiyorum diyor kendi kendine söyleniyor,niye beceremeyecekmişsin sadece biraz zamana ihtiyacın var istediğin zaman sana yardımcı olabilirim diyorum... çocuğum benden daha özgüvenli, çünkü benim annemde beni büyütürken hatalar yaptı

2 çeşit insan var kimisi ben çektim aynı şekilde çocuğumda çeksin der,kimisi de ben çektim bari çocuğum çekmesin der

konu sahibi gelinine zulm eden kaynana gibi davranıyor çocuğuna ne acı, bizlerde ebevenylerimizin yanlışlarını görebilmiş kendimizi ona göre yönlendirmişiz :KK19:
Sizin yaptığınız doğru.
Bazı insanlar çocuğu kendi uzantısı, vücudunun bir parçası olarak görüyor. O doğurdu diye, her türlü "kullanım hakkı", karar yetisi kendine ait sanıyor. Ama alakası yok, göbek bağı ayrıldığı anda o kendi başına bir insan. Tamamen bağımsız yani. Bunu bir anlasalar...
Ben de büyürken benzer sorunlar yaşadım. Şimdi doğursam bana yapılanı tekrar etmem. Çünkü en baştan mantıksız olur, kısır bir döngü olur bu. Ben mutsuz oldum, çocuğumu mutsuz ettim, o da kendi çocuğunu derken... Eee nereye varacak bu?
 
Sen eczaci olamazsın ne ya, hani doktor ,öğretmen falan desen anlarım da zaten çocuğun eczacı olmak gibi bir hayali yoktur ki. Kim ister çocuk yaşta esnaf gibi eczacı olmak? Bir güzelliği, esprisi olmayan meslek (çocuk için. Yoksa lisede eczacılık okuyup nispeten rahat yasamayi hayal eden çok genç var. Ama havalı bir meslek değil).
Çocuğun da çok seyinde yani,eczacı olmamak.
Ayrıca kitap oku kitap oku, KİTAP OKUUUU!!!
Sizin gibi aileler yüzünden çocuklar kitabı iğrenç bir şey sanıyor. Siz zaten bebeklikten ona kitap okusaydiniz, severek - sesinizi değiştire değiştire, onun Ruh haline uygun kitaplar okusaydiniz kiz zaten kitap okumayı severdi.
Siz ailecek Tv kapatıp bos vakitlerinizde salonda kitap okusanız çocuk zaten bunu normal görürdü. Yaşına uygun kitaplar alsanız zaten kitap okumayı sevecek.
Ben çok severim çocuk kitabı okumayı,zamanında 6nokta sesli kütüphanesine de çocuk kitabı okumuştum. Boş zamanlarımda denk geldikçe okurum. Ama öyle salak kitaplar var ki, o kitap için kesilen ağaca üzülüyorum. Birincisi saçma- bir esprisi olmayan pamuk prenses tarzı salak kitaplar, ikincisi dini ya da milli birilerini övmek üzerine yazılmış ,çocuk pedagosisiyle alakası olmayan propaganda kitaplari, üçüncüsü ideal insanı anlatan, olay orgusunden ziyade Ayşe arkadaşına küsmüş sonra barışmiş . Son' diye biten manasız kitaplar.
Resmen çocuk edebiyatı koca bir çöp.
Azıcık aklı çalışan çocuk zaten bu çöpleri okumaz.
Önce sizin okuduğunuz, okumaktan zevk aldığınız kitaplar alın, bakın nasıl okuyor.
Mesela şunu onerebilirim mektupları karışan iki çocuğu anlatıyor. Sevmeyeceğini düşündüğü farkli şeyleri aslında sevmek üzerine. Bunu alın mesela. Sonra ananesine mektup yazsin, zarfı doldursun beraber PTTe gidin,4 liraya postalayin . Kitaptaki kızların başına ne gelmişti? Sevmeyecekleeini düşündükleri şeyi yapıp keyif almışlardı. Bir sohbet edin,o neyi sevmeyeceğini düşünüyor. Bunun üzerine bir saatlik bile olsa o şeyi yapın, sonra tekrar okusun kitabı, kendi hayatiyla bağ kurup sohbet etsin sizinle.
Kitap dediğin böyle hayatının icine alınır. Benim şükür yasitim ablam vardı,biz kitap hakkında konusa konusa,kitaplardan etkinlik yapa yapa zevkle okurduk. Annem başımızda 'okuyun laaaaannn' diye çigirsa elime kitap almazdim heralde.
Gerçekten çok kötü bir annesiniz. Ki çoğu insanın anneliğini hiç beğenmiyorum ama sizinkini hiç hiç beğenmedim. Kendi saçma ve düşük seviye hayalinizi çocuğunuz uzerinden tatmin etmeye çalışıyorsunuz. Sonra da o basarisiz oldukça sonra hayali oymuş gibi eziyorsunuz.
Evlerden ırak...gerçekten çok kötü.
Sizin yüzünüzden özgüvensiz, ezik bir çocuk olabilir ileride. Sonra ona sinirlenirsiniz neden eziksin diye,hiç bilmeden sebebi siz oldugunuzu...
Ayrıca madem çocuğun eczacı olmasını istiyorsunuz böyle saçma sapan konuşana kadar evdeki tüm ilaç kutularını, bitmiş ilaçları vs biriktirin. Hatta ondan bundan alın.
Bir dolaba ecza dolabı diye dizin, boş zamanlarında eczacılık oynayın. Çirkin doktor yazisiyla verin mesela recetenizi, çözmeye çalışsın,kikirdesin,bulsun. Para verin üstünü versin...
Çok güzel kimya setleri var o yaşa uygun.bir şeyleri birlestiriyorsun rengi değişiyor. Onlardan alın,kız kimyaya ilgi duysun,ilaç yapmaya heves etsin. Paranız mi yok? Yazın 8 yaş kimya deneyleri vs diye sirkeyle bilmemneyo karıştırıp evde deneyler yapın. Deney tüpü hediye edin mesela...
Ayrıca ders anlatamıyorsunuz demek ki , belli..ucuza öğrenci birini tutun eşin dostun çocuğundan, elli lira verin o çalıştırsin..hem harçlığını çıkarır hem yararlı olur.
Çocuğu iyice sogutacaksiniz her şeyden
Linç yememek için yazamadım da hakikaten kim o yaşta eczacılık hayali kurar ki ne acayip insanlar var
 
Zeka genetikse sorun sizde o zaman!

Yazık o kadar üzüldüm ki o çocuğa
Eczacıymış, peh! 8 yaşında daha bunu mu düşünüyorsunuz, ne biçim bir annesiniz
Ay sinirimden kelimeleri toplayıp cümle kuramıyorum ya

Konuyu silmiş bir de uyanık!
Aman ÇOK ZEKİ pardon!!
 
Konuyu silmiş konu sahibinin konusunu ekliyorum ayrıca konu sahibi sizin tedavi görmeniz gerekli. Ayrıca çocuklarınız üzerinden hayal kurmayı bırakın bir zahmet siz eczacı olun, çocuk niye olsun? Nasıl tuhaf insanlarsınız siz ya? Anlamak imkansız.

2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi
 
İlgi alanlarını ve yeteneklerini keşfetmeye çalışıp, çocuğu ona göre yönlendirmek varken, kendi çizdiğiniz projeye göre hareket etmesini istiyorsunuz.

Kitap okumasını istiyorsunuz ama elinize bir kitap alıp ona örnek olmuyorsunuz.

Çocuğunuzu sürekli rencide edip öğrenmesine ket vuruyorsunuz.

Her çocuğun potansiyeli, yeteneği ve ilgi alanları farklıdır. Örneğin dil alanına yatkınlığı olan bir çocuğu matematik alanında zorlamak bir balığı kafese koyup ötmesini beklemekle eşdeğerdir.

Gerçekten çok kötü bir ebeveynsiniz. Bundan sonra rehber öğretmenine danışarak çocuğunuz için neler yapabileceğinizi öğrenin. Saçma sapan baskılar yapmayın. Hatanızın neresinden dönerseniz kârdır.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X