Böyle giderse bunalıma giricem galiba. Ya ben 22 yaşındayım ve hayatımda biri olsun istiyorum. Ama benim istediğim beni istemiyor , beni isteyenide ben istemiyorum. Ama yanlızlıktan da o kadar çok sıkıldım ki. İnsan derdini , sevincini paylaşacak , her zaman yanında olacak , başını yaslamaya bir omuz arıyor ama bende o yok. Çok kafama takmaya başladım artık. Hayır bir de çevremden öyle tepkiler alıyorum ki. Sevgilim yok diyince " Hadi canım seninde sevgilin yoksa , kimsenin yoktur " falan diyorlar. Sevinsem mi üzülsem mi şaşırdım iyice. Ben bu kadar kafama taktığım için mi böyle oluyor acaba. Kafama takmasam kesin bir yerlerden bir şey çıkar. Ama gelin bir de bana anlatın.