Yalnızlığınla baş ediyor olman güzel bir şey.
Ben tam tersi 20 yaşında evlendim. Hayatımın 15 senesi eşimin yanında çanta gibi dolaşmaktı. Kendime ait banka hesap no. Bile yoktu. Her işi eşim hallederdi. Evliliğimizin son 2 senesi çatırdamaya başladı. Eşim yabancı uyruklu bir kadınla ilişki yaşamaya başlamış. Velhasıl 35 yaşında el elde, baş başta boşandım. İlk 1 sene depresyon geçirdim. Babamın evime geri döneceksin baskılarına rağmen İstanbul’da yalnız yaşamaya devam ettim. Sonra bütün işlerimi kendi başıma halletmeyi öğrendim. 1 senenin sonunda Facebookta eşimin o yabancı uyruklu kadınla evlendiğini öğrendim. O gün karar verdim. Bende kendime yeni sayfa açacaktım. Sosyalleşmeye başladım. Erkeklerle flört ettim. O “elektrik” dediğiniz kriteri aradım. En sonunda 39 yaşında 2. Evliliğimi yaptım. 42 yaşında 5
tüp bebek denemesinin ardından dünyalar güzeli kızım oldu.
Yani diyeceğim şudur ki. Hayat mottosunuz “Ben bitti demeden bitmez” olsun. Enerjinizi sakın düşürmeyin. İnsanlar kendini aşağı çeken negatif insanları sevmez. İlla ki sizinde nasibiniz bir yerlerde sizi bekliyordur.