Yapamadığım annelik...

hayalievren

Üye
Kayıtlı Üye
11 Şubat 2021
189
166
23
Bı bebeğe yapılabilecek en büyük kötülk onu annesiz bırakmak mı olur. Yoksa sadece yemeğini yedirip suyunu içirip altını değiştirip başka ilgilenmeden mutsuz bi çocuk olarak büyümesine sebep olmak mı?
Neden ben anne olmusum. Yaşadığım şeylerin üstüne artk asla mutlu olamıyorum. Kızım var 15 aylık ve ona anne olamıyorum. Bebek görüyorum yolda yada orda burda. Ben kızımı neden mutlu edemiyorum öyle. Burda bile görüyoruz çocuk sahibi olabilmek için onca insan arasında neden ben anne olmusum ki. Daha kendime hayrim yokken anne olabilecek gücüm yokken neden ben.
 
kendinize haksızlık etmeyin. kimse mükemmel değil. yolda gördüklerinizin iç dünyalarını, ev yaşantılarını bilemezsiniz. kızınızın sizin dokunuşunuza, şefkatinize ihtiyacı var. destek almaya başlamanızda fayda var zira bebeğiniz sizin duygularınızı gayet iyi anlayabilecek bir ayda.
 
O gördüklerinin de kimbilir ne sorunları var
Bir çocuğun sorumluluğunu almak zor gelmiş olabilir, eşinden destel al bunaldıkça, eşin nasıl bu konularda destek oluyor mu
 
Destek almaya gitmiştim ama emzirdigim için düşük doz ilaç verdiler ve bı ise yaramadigi icin bıraktık. Emzirme kesince ilk isim o olcak ama çok geç olmasından korkuyorum .
Herkesin problemi tabiki var kimsenin hayatı güzel değil ama ben bana verilen bu bebeğin çocuk sahibi olamayan onca kadına haksızlık olduğuna inanıyorum.
 
Şuan sizin için emzirme ikinci planda olmalı 15 aylık olmuş piskolojiniz çok kötüyse ilaçlı tedavi daha önemli sizin için şuan . Hala emziriyor olmanız bile yapabildiğiniz bir annelik göstergesi. Hiçbirimiz mükemmel değiliz. Herseye yetmek, mükemmel olmak zorunda zaten değiliz. Dışarıdan gördüğünüz mutlu bebeklilerin çoğunun tek farkı kendini kıyaslamamaktir. 20 aylık emen bir kızım var bazen emzirmek bile işkence geliyor . Eşiniz gelince dışarı çıkın tek basiniza kendinize ait zamanınız olsun
 
Annelik doğrusal değil ki, inişli çıkışlı, çok zorlu, kendinden ve hayatından feragat ettiğin, belki de tüm hayatın boyunca kaç yaşına gelirse geldin doğurduğun canlıdan sorumlu hissettiğin çetrefilli bir yol.

Kimse mükemmel değil, siz yeri gelip hayattan bezdiğinizde, bunaldığınızda; bu kötü bir anne olduğunuzun, bebeğinizi ve anneliği hak etmediğinizin bir göstergesi olmuyor, insansınız bunalabilirsiniz, bıkabilirsiniz, tıkanabilirsiniz.
 
Şuan sağlıklı dusunemediginiz s yleri sağlığınıza kavuşunca anlarsınız

Ben lohusalık donemlerini ağır gecirenlerin emzirmeyi onceleyerek depresyon ilaclarini sonraya bırakmayı çok doğru bulmuyorum

Siz iyi olmadan çocuğunuza asla verimli olamazsınız
 
Emzirmeyi bırakmayı çok denedim ama iki gün emmese üçüncü gün yine çok ağladı ve dayanamadım. Biraktiramadigim için de biraz daha sabretmek istiyorum sanırım bu süre daha doğrusu zorunda hissediyorum.
Eşimle biz çok sıkıntıliyz çok hatalar yaptı tabiki bende çok iyi biri değilimdir belki ama boşanmak üzereyken her şeyi ayırmisken kızımız icin acaba olur mu diye bir araya geldik. O yuzden çok da güzel bir aile ortamı olduğumz söylenemes biseyler koptuktan sonra yeniden olmuyomus maalesef
 
O çocuk sahibi olmak için sıkıntılar çekenlerden biride bendim ve şükürler olsun kavuştuk ama şuan an geliyor ben bile daraliyorum , herşeyi düşünüyorum ona layık olup olamadigimi dahil . Psikolojik olarak belli ki kötü bir dönemdesiniz inşallah atlatırsıniz
 
Cok haklısınız tabiki ama emzirmeyi bırakmadan dohtora gidemem. Yani depresyon ilaçları ağırdır. Ben bı ağrı kesici bile alamıyorum. Çünkü emmeyi kesinlikle birakmiyo ortalığı yikiyo bu durumda da ne yapabilirim bilemedim. Sütüm çok azaldığı donemlerde bile bırakmadı çünkü.
 
Ben de doğum sonrası depresyon a girmiştim ama haberim yoktu tabi
Üç yıl kadar sonra artık tamamen tükenince doktor yolunu tutmuş derdine çare bulmuş
Boşa geçen yıllar içinde deli gibi pişman olmuş bir anneydim

Varsın formül mamayla büyüsün ama anne bebek sağlıklı ilişkiler kurabilsin
Sürekli ajite halde ve gözyaşı pıt olabilen annelerin gergin mutsuz çocukları olur.
 
Yemin ederim çok haklısınız. Ben bipolar bı annenin kızıyım psikojik sorunları içinde yaşamış biriyim ve ileri tarihe atilmayacak bişey olduğunu çok iyi biliyorum. Tek sorunum şu ki kızıma memeyi biraktiramiyorum. Bazen normal bı ağrı kesici alıp bı gün emzirmemeye çalışıyorum yada bırakma denemesi yapıyorum ama geri dönup dolaşıp gelip yapisiyo. Mama zaten kullandık bu zamana kadar onu yeni kestim. Mama da da bı değişim yoktu meme diye ortalığı yikiyo
 
Emzirmeyi bırakırken ilk zamanlar öyle oluyor karşısında kararlı durursanız 1 hafta 10 gün içinde alışır merak etmeyin
 
Ne alaka ? Neden bu kadar dramatize ediyorsunuz? Ayrıca sözüm ona çocuk sahibi olmak için çabalayan insanlardan neden siz anne oldunuz diye üstün olasınız ki. Belki sadece aile baskısıyla istiyorlar ya da sırf çocuğum olsun diye istiyorlar. İnsanların yerine geçip düşünüyorsunuz. Tam kavram karmaşası bence.

Çocuğunuz neden mutsuz olsun ayrıca. Öyle bi yazmışsınız ki sizi robot anne olarak hayal ettim. Hiç mi sarılmıyorsunuz. Altını değiştirip karnını doyurup sürekli beşiğe mi yatırıyorsunuz. Nedir yani tam olarak.
 
Sizde bir insansınız elbette duygusal olarak iniş çıkışlarınız olacak bu çok doğal.
 
Sosyal medya üzerinden fenomen anneleri takip ediyor musunuz bilmiyorum ama bırakmanızı öneririm. İnsanı saçma sapan bir psikolojiye sokuyorlar. Ben anne olmadığım halde o sayfaları engelledim.
Yoo hayır. Takip ettigim komik sayfalar vardır genelde modum yukselsin diye. Oda nadiren üç beş güne bı girerim. Sosyal medyayla aram vok yok. O konuda özürlüym biraz
 
Benim emzirme maceralarım pek uzun sürmedi ama bu konuda da tecrübeli hanımlar muhakkak vardır burada inşallah bir çözüme ulaşırsınız
 
annelik sonsuz bir yolculuk, 24 yaşına geldim annem bana hala bebek gibi davranır ve annem bebekliğimden beri çalışır ben orda burda büyüdüm ama annem dünyanın en iyi en güçlü annesi, benimle vakit geçiremediği için asla ona kötü anne demedim sende kötü değilsin zamanla oturacak duyguların


annesin daha ne olsun dünyadaki en özel duygu
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…