Yeni nesil anneler yüzünden daha çok çoğaldı bence bu yaramaz çocuk olayları
Psikolog çıkıp diyor ozgur bırakın biz yeni nesil komple sınırları kaldırıyoruz
Misal benim kuzenim 11 yaşında 4 okul değiştirdi 2 kişinin kafasını yardı 5 kez disiplin suçu işledi. 8 yaşından beri pedagog pedagog geziyorlar.
Zenginler diye her istediğini istemediğini önünde koyup şimdi yıllarca verdikleri gazı geri alıyorlar
Şimdi şimdi duruldu ama gözümün önünde pencereye tenis raketi atıp indirdiğini biliyorum
Bi evdeki lcd tv yi de düşürüp komple kullanılmaz hale getirmişti..
Yani ozgur çocuk ozguven li çocuk değil hanımlar. Tamamen görgüsüz yetiştirilmiş çocuk
Benim çocuğum yok o yüzden bilmiyorum sanırım ama tamam ne çocuklar diken üstünde olsun, mum gibi otursun ama ne de çekmece karıştırsın yani. Çocuğum yok dediğim gibi bilmiyorum normal mi bu? Bir anne çocuğu başka evde çekmeceleri karıştırınca normal karşılayabiliyor mu? Bir çocuk ne zaman öğreniyor ki başkasının evinde yapmaması gereken şeyleri. Ben de karakterli çocuk yetiştirmek istiyorum, ben de koyun olmasın istiyorum. Cezadan korktuğu ödülü istediği için değil de içinden geldiği için olsun istiyorum falan da. Yani bilemiyorum çekmece de karıştırılmaz yahu. Yemekler sağa sola dökülmez, eldeki çikolata kanepeye yapıştırılmaz. Gelenekçi anne ile modern anne arasında mı kalmışım, özgür çocuk yetiştircez diye saçmalıyor muyuz bilemedim.
Sanırım kkda okumuştum. Bir gün birine misafire gitmişler ve evin kızı oynadığı oyunda gece olduğu için yarı karanlıkta oturmuşlar bütün misafirlik boyunca. Hani akşam 5te ne tam önünü göremeyeceğin kadar karanlık olur ama bir yandan da insanların yüzünü bile seçememeye başlarsın işte öyle. Neymiş çocuk öyle istiyormuş. Yemişim istemesini. Hala şok eder bu hikaye ve ordaki ebeveynler beni.
Şımarıklık, yaramazlık, özgür çocuk ya da saygılı çocuk.
Bunların hepsi bambaşka kavramlar.
Evet, çocuklar özgür yetiştirilmeli ama şımarık değil.
Tanıdığımız özgürlükler, onun kendini ifade edebilme ve kendi hayatını ilgilendirecek konularda seçim şansı olması.
Aynı zamanda, kendi eşyaları ya da oyuncaklarıyla istediğini yapabiliyor olması vs.
Önüne her şeyi dökmek ya da her istediğini almak, yapmak o çocuğa verilen hak değil ancak bir cezadır.
Çaba sarfetmeden edinilen her bilginin geçici olacağı gibi, eşyanın da değeri olmaz.
Sıra kendimizin hele de başka bir yabancının eşyasına geldiğinde, burada özgürlük değil, 'saygılı' çocuk devreye giriyor.
Başkasına ait bir şeye dokunmamayı ya da izin istemeyi öğretmek, saygıdır.
Evet, özgür çocuk yetiştirmekten yanayım ama dediğim gibi, kendi hayatıyla ilgili konulara geçerlidir bu.
Sağlıklı bireyler yetiştirilmesinde sınırlı özgürlükten yanayım, ebeveynlerin belirlediği çerçevede yaşamını seçebilmesinden.
Ama yaramaz çocuğa yapılabilecek maalesef bir şey yok, çünkü sırf ruhunda başkalarını kızdırmak olduğundan, karakterine uygun olarak eğitim verilmelidir sadece.