Ben debir ikiz annesi olarak yazmak istedim.Gerçi seninkiler kadar ileri prematüre değillerdibenim kuzularım ama 26. haftada erken doğum tehlikesi atlattım ve sonrasında hep yattım.34.haftada geldiler miniklerim.Solunum problemi yaşadı oğlum doğduğunda, kızım ise çok minikti.Br gün küvezde kaldılr sadece.Yanıma getirdiklerinde sanki binbir mücadeleyle, tüp bebekle hamile kaldığım bebekler değili onlar.Emmeyi bile bilmiyolardı,nasıl doyururum, bakarım kaygısından sevinemedim.Çok garip duygular içerisindeydim ta ki oğlumun sarılık düzeyi çok yükselip hastaneye yatırılana kadar.O zaman anladım annelliği, evladın ne denli tatlı olduğunu.ıkiz büyütmek her yönden zor ama bir o kadar da zevkli.Şimdi 2 yaşına girecekler.Ve ben onlar için gözümü kırpmadan canımı veririm her anne gibi. Yaramazlıklarında bile şükrediyorum Rabbime, sağlıklı evlatlarım var diye. Zor günler bitecek inan, umudunu yitirme.