Canım ben ameliyat olalı henüz 8 gün oldu ama bilgilerimi paylaşayım seninle. Yıllardır kemerli ve büyük burnumdan bıkmış durumdaydım, insanlar sanki hep burnuma bakıyo gibi gelirdi yan profilden durmaktan nefret ederdim foto çekilmek istemezdim hep küçük burun hayaliyle yanıp tutuşurdum :) en önemliside nefes alma problemimde vardı en sonunda karar verdim bi cesaret muayne için doktora gittim yine bi cesaret aynı gün tahlillerimi yaptırdım ertesi günde ameliyata girdim..ne olup bittiğini anlayamadan ameliyattan çıkmıstım. Ameliyatta hiç bir şey yok sana bu kadar söyleyim ameliyat işin en kolay kısmı uyuyup uyanıyosun önemli olan hersey ameliyat sonrası başlıyor.. Bu zorlu bi süreç hemen herşey güllük gülistanlık olmuyo tabikide ağrıda oluyo sorunlarda oluyo nefeste alamıyosun burnun tıkalıda oluyo vs vs benim alçım henüz yeni açıldı ve inanılmaz şiş bir burun,göz,yanaklara sahibim 100 kilo gibiyim sanki yüzüm kendimi tanıyamıyorum tabiki daha çok yeni bu şişlikler zaman içinde geçicek ama bu pskoloji insanı çok üzüyo yıpratıyo. Sözün özü ben bu amelyttan sonra şuna kanaat getirdimki eğerki nefes alabiliyo olsaydım sağlık sorunum olmasaydı kesinlkle olmazdım.. Bi gün bunu diceğimi hiç düşünmezdim ama durum tamda böyle.. Eğer hazırsan ben herşeye rağmen istiyorum bekleme, iyileşme sürecine dayanıcam yeterki kurtulayım burnumdan pskolojisindeysen ol.. ama yok ben pimpirikliyim,sabırsızım bu kadar şeye beklemeye dayanamam diyosanda hiç bulaşma derim..