aslında bugünkü konuşmama durumu onlara en güzel ikaz oldu ama dediğin gibi iyi niyetiyle birşeylere aracı olmaya çalışan amirime mahcubum biraz. gidip konuşmalımıyım onunla bu durumu? Yoksa hiç tepki vermemelimiyim bilmiyorum. inanın mantığım devre dışı artık benim bu arkadaşlarım yüzünden. ne yapmalıyım bilmiyorum
gidip özellikle bu konuyu konusmazdim ben olsam
ama karsilasirsaniz yada bi sekilde görüsürseniz
bundan dolayi sizinde rahatsizlik duydugunuzu belirtebilirsiniz
Umarım hayatınızın doğru erkeğini kendiniz görür beğenir, karşılıklı aşkı tadar ve hayırlı bir yuva kurarsınız.
Kimseye de dert olmaz artık...
İnsanların etrafında evli olmayanlara karşı hemen edindikleri baş göz etme görevini bazen tebessümle bazen kızgınlıkla karşılıyorum.
Sanırım niyetine göre değişiyor insanların.
Kimisi evlilik çok matah bir şeymiş gibi 20 yaşındaki birine bile yaşın gelmiş diyorken,
Kimisi gerçekten yuvası olsun, çoluk çocuğu olsun istedidiğinden yapıyor.
Bence amirinize kızmayın, sevimli bir şey gibi geldi gözüme.
Ama o arkadaşlarınıza evlenecek olan siz misiniz ben mi şeklinde bir selzenişte bulunun derim.
Canım sen evlenmek istemiyormusun?
Hani cevrendeki insanları hiç ilgilendirmez ama bir nevi haklılar.
Anne olmak istemıyormusun?
Kafana uyan bir insan oldugunda es gecmemelisin..
Zira yalnızlık cok kötü birşey..
Umarım hayatınızın doğru erkeğini kendiniz görür beğenir, karşılıklı aşkı tadar ve hayırlı bir yuva kurarsınız.
Kimseye de dert olmaz artık...
İnsanların etrafında evli olmayanlara karşı hemen edindikleri baş göz etme görevini bazen tebessümle bazen kızgınlıkla karşılıyorum.
Sanırım niyetine göre değişiyor insanların.
Kimisi evlilik çok matah bir şeymiş gibi 20 yaşındaki birine bile yaşın gelmiş diyorken,
Kimisi gerçekten yuvası olsun, çoluk çocuğu olsun istedidiğinden yapıyor.
Bence amirinize kızmayın, sevimli bir şey gibi geldi gözüme.
Ama o arkadaşlarınıza evlenecek olan siz misiniz ben mi şeklinde bir selzenişte bulunun derim.
Merhaba hayat, seni çok iyi anlıyorum akadaşım, bende bekarım bazen çevremizde öyle dengesiz kişiler oluyorki, insanın asabını bozuyor. Keşke iş yerinde değilde dışarda görüşseydiniz hem böylece mahçup olmazdınız değilmi..
insanları anlamak çok güç. çoğu zaman senin için doğru olanı bildiklerini düşünürler ... suskun tam senin beğeneceğin gibi biri diye tanıştırırlar. yahu benim kimi beğenip beğenmiyeceğimi nerden biliyorun(( beğenmeyince de arkandan bir dolu laf.
senin yerine beğenirler senin yerine beğenmezler ondan eş olmaz derler. senin yerine şununla olsun diye dua ederler((.
tanışsan laf ederler tanışmasan laf ederler. İstemiyorum dersin aa sevdiğimi var derler.
Ben biriyle tanışmıştım seneler önce çocukla oturduk sohbet ettik iki kere istemeye geleceklerdi yok ben istemiyorum onunla evlenmek dedim. hoşlanmadım hareketlerinden dedim. olmadı ailemde istemedi zaten. sonra oğlan çocuğu benimle ilgili arkamdan kızın başka sevdiği var kendini bana kötüledi dedmişof ya bu naısl bir mantık. ben kendimi olduğum gibi anlattım kendimi sana beğendirmek zorundamıyım.
birde akrabam böyle söyledi oğlan senin başkasını sevdiğini düşünmüş dedi ... benim cinleerim fena atmıştı o zaman
aahhh ahhhhhhh... ne dertliyim bu konuda bilemezsin. bekarım ya her önüme gelenin üstüne atlamam gerekiyor çevremdekilerce. beni beğenmişler ya benim beğenmeme gibi bir lüksüm olamaz asla, daha ne istiyorum ki onlara göre, evlen gitsin işte. anlaşamamış, sevmemiş. fikirler uyumamış vs.vs. onlar için hiç önemli değil. resmen bekar olduğum için beni dışlayan arkadaşlarım oldu benim(( gerçi artık arkadaşım değiller ama.
yalnız garip bir şekilde benden hoşlanan veya beğenen insanlara karşı da bir haset seziyorum çevremde. bi arkadaşım erkek kardeşi için uğraşmıştı mesela ama benden çok küçük ve düşünce tarzımız çok farklı diye pek olumlu yaklaşmamıştım, şimdi o kişi bu konuda en ufak bir şey olsa karşımdakini kötülemeye başlıyor, mutlaka olumsuz bişeyler buluyor. bu ve bunun gibi bi sürü şey işte( yakında sadece parmağımda bir yüzük olsun diye evleneceğim galiba ilk önüme çıkanla. çok yoruldum çünkü. yıprattı beni bu insanlar, aşkı sevgiyi bulacağıma dair inancımda tamamen tükendi zaten
Duygularıma tercimansın valla.Birde seni gördüklerinde ilk sordukları soru ne zaman evleniyorsun? oluyor. Sonrasında bir arayış içine giriyorlar, tamam kötü niyetleri yok, amaçları evlendirmek, yuva sahibi oldurmaka ama, misalki onların bulduklarını beğenmedin, içine sinmedi. ondan sonra şöyle bir laf oluyor. ''Gelmiş .. yaşına, sanki seçme hakkı var gibi, birde bizim oğlanı beğenmiyor, sanki kendisi çok küçük genç kız'' vs..konuşmalar..Bu kez görüştüğünüzede pişman oluyorsunuz.Aileye gelince kızım ona yok diyorsun, buna yok diyorsun yaşın geçiyor, yalnız kalacaksın yada çocuklu dul adamlarla evleneceksin, sonra uğraş dur çocuklarıyla...offf...
Ben şuan öyleyim ve bir korku oluştu bende, aman bana biri koca adayı bulmasın yoksa aynı şeyleri yaşayacağım, diye bir ruhsal sıkıntı halindeyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?