İlk başlarda bahsettim eşimle olan birlikteliğimizde ikimizle ilgili tek bir sorun olmaz mı yok işte yok..Keşke sorun onda olsaydı veya boşanılası bir adam olsaydı ama değil işte benim eşime arkadaşları halife derler o kadar düzgün ve iyi yürekli bir adamdır,insan kırmayı bırakın kendini yer bitirir yine karşı tarafı rencide etmez..Ama bunu acı tarafı da ailesine de durun diyememesi işte,bir arkadaş bahsetmiş kayınpederinin küfür etmesinden,ben bunu defalarca yaşayıp 10 gün geçmeden büyüktür affedelim deyip elini öptüm bir de üstüne..Ben alttan aldıkça iyice yerlere düştüm,aileyiz çocuk yetiştiriyoruz annemin bana en büyük tembihi sokağa çıkarken sakın büyüklerine karşı gelme,sakın terbiyesiz bir harekette bulunmaydı.Bu mudur annemin onca yıl uğraşıp bana verdiği terbiyenin hakkı,karşılığı,bende mi etseydim karşısına geçip ağız dolusu küfrü,yoksa ben de kayınvalidenin yaptığı yemeği benim kine yaptığı gibi çatalla tabaktan mı atsaydım,ya da kapıları kapatıp afedersiniz it gibi kapı dışında ne konuştuklarını beni dışlayıp neler doldurduklarını bilmeden eşime ben de onların suratıa mı kapı kapasaydım,evlerden kovulduğum ki hala ne sebep olduğu belli değil ben de kovsaydım evimden..Ne anlatmakla ne saymakla bitmez arkadaşlar,YENİ EVLİ ARKADAŞLAR eğer burda bunları okurlarsa iyi bilsinler ki,her ne yaparsanız yapın,ne kadar iyi olursanız olun,ne mevki,ne gelirl,ne diğer insanların size duyduğu saygı ve sevgi hiç bir şey ama hiç bir şey önemli değil önemli olan tek şey biz onların oğullarını aldık ve bunun için çok büyük suçluyuz hiç bir zaman da aklanamayız...