Eskiden erkek işte ne kadar becerecek derdim.
Her işe elleri yatkın olmaz ki.
Anam bir gün bir çamaşır katladı.
Ütülemiş gibi.
Bir zaman mutfağa günlerce el atamamıştım.
Bir gün bir baktım ocağa kadar silmiş pırıl pırıl.
Bence de isteyince çok güzel yapıyorlar ve çok özeniyorlar niyeyse :)
Benim babam yemek yapmaz ama yardım eder ve muntazam doğrar her şeyi. Alıp tencerenin içine atmaya kıyamazsınız
Ben birinde mantı açmaya heves ettim, annemle babamı da kapatsınlar diye oturttum. Annem "off içim daraldı" diye diye yamuk yumuk yaptı, beni de sinir etti. Babam özene bezene, ince ince uğraştı. Fabrikadan çıkmış gibiydi hepsi.
Bir şey soyar mesela, incecik çıkar kabuk. Ben soyarım, domatesi soymamışım da dayak atmışım gibi eksik gedik kalır her yeri.
Erkeklere fırsat vermek, teşvik etmek, kötü de yapsa arada övmek lazım bence.
Tabii bunlar iş yapma potansiyeli olan adamlar için geçerli. "Gak bana su getir" diyen adamdan iş beklemek ütopik olur.
Konu sahibi, bence eşinizle son kez konuşun. Sadece iş yapmak değil, işleri organize etmek de yorucu bir şey. Madem zamanı bol, sizden daha fazla sorumluluk almalı.
Böyle giderse bir süre sonra söylemekten bıkıp "aman be kendim yaparım daha iyi" dersiniz. Bu defa her iş başınıza kalır.
Konuşmak işe yaramazsa da direkt iş bölümü yapın. Herkes kendi yapacağı işi bilsin.
Haftalık temizlik için de birini çağırın olsun bitsin.