Yardim etme meselesi

Acikcaso bende evlenmeden önce öyledim. Annem çileden çikiyordu. Hep o yapmasina aliştiğim için birşey yapmiyordum. Ciddende görmüyordum. Yani rahatsiz etmiyordu daginiklik.

Ancak evlendikten sonra, mecburen sorumluluk bende olduğu için baze şeyler değişti.

O yüzden değişmesi için bence 2 yöntem var

1) Evin içindz hiçbirşey yapmayacaksin. Ev mok götürürse götürsün. Evin kontrolünü ona birakacaksin. Kendi başina yaptiği şeyleride (kötü yapmis olsa dahi) cok övmen lazim.

Şimdi mesela o kahvalti masayi toplayacağini bildiği için umursamiyor, cidden görmüyorda.

2. Yada her gün liste vereceksin yapilcak işler ile ve bir gün otomatiğe bağlayacağini umut edeceksin.
 
Acikcaso bende evlenmeden önce öyledim. Annem çileden çikiyordu. Hep o yapmasina aliştiğim için birşey yapmiyordum. Ciddende görmüyordum. Yani rahatsiz etmiyordu daginiklik.

Ancak evlendikten sonra, mecburen sorumluluk bende olduğu için baze şeyler değişti.

O yüzden değişmesi için bence 2 yöntem var

1) Evin içindz hiçbirşey yapmayacaksin. Ev mok götürürse götürsün. Evin kontrolünü ona birakacaksin. Kendi başina yaptiği şeyleride (kötü yapmis olsa dahi) cok övmen lazim.

Şimdi mesela o kahvalti masayi toplayacağini bildiği için umursamiyor, cidden görmüyorda.

2. Yada her gün liste vereceksin yapilcak işler ile ve bir gün otomatiğe bağlayacağini umut edeceksin.

Normalde umursamıyordum şimdi hamileyim diye tedirgin oluyorum sürekli temizlemek istiyorum . Ama ben temizlemesem umurunda olmaz ben biliyorum . Allahtan kalk temizleyelim dediğimde kalkıyor paşam bi zahmet yerinden
 
Merhabalar bi konuda fikrinizi almak istiyorum .
Eşim işi gereği 2 ayda 10 gun yoğun çalışır geri kalan günler çoğunlukla evde ve rahattır . Ben özelde çalışıyorum haftasonlari da kursa gidiyorum oldukça yogun bir tempom var yetişemiyorum evin işine gücüne o yüzden de öyle burun evi bal dök yala olan kadınlardan değilim. Haftada bir temizlik yaparım ama yemeğimi her gün düzenli yaparım . Eşim yardım istersem kalkar yapar yardım istemezsem hiç yerinden kıpırdamaz. Işe giderken şunu şunu yap dersem gelene kadar yapılmış olur demezsem imkanı yok aklına bile gelmez kalkayım da şunu yapayım diye .
Bugün sabah erkenden kalktım kursa gittim geç kaldığım için kahvaltiliklari ortada birakmistim . Eve geldigimde bi baktım masa öylece duruyo kıyafetlerini kurutup katlamıştım dolabina yerlestirmesi gerekiyordu o da öyle duruyo bi tek çamaşırları ser demistim onu yapmış bende kızdım . Çok acıkıyorum döndüğümde biraktim yemek yapip onume koymani bari sen bütün gün evdesin bi gün de ben demeden kalk şu evde yapılacak bir sey varsa ben gelene kadar yap . Ben soyledigimde yapilinca benim icin hicbir kiymeti kalmıyor o işin . Yarin cocugumuz oldigunda da mi ben surekli boyle ona sunu yap bunu yap dicem . Dun belim cok agridi yerimden kipirdayamiyorum tuvalete gitmem lazim kendi kendime kalkmaya calisiyorum kenarda duruyo yardim etsene diye sitem edince soyledin de yapmadim mi diyor .Kendi akıl edemiyor mu ? Bunların hepsi mi böyle ?
Sımdı burda erkek yapmak zorunda degıl diyen dengesizler cıkacak tir eminim. Kesinlikle haklısınız hayat müşterek siz demeden de yapmalı.
 
Söyle yapcam böyle yapcam der havada kalır onunkiler . Nereye yapiyo kolay mi o işler öyle boş boş konusuyo anca .
Benim ona sürekli şunu yap bunu yap bunu görür bunu getir demeyi öğrenmem lazım . Yüksünmeden ... benimki de bu model demek ki
Buzdolbının üstüne yapılacaklar listesi yazın koyun hem her gün lafını yapmamış olursunuz. Akşamdan yapıştırın ve söyleyin liste asılı diye.
 
Söylediğinizde yapıyorsa şükür edin. Benim eşim de böyleydi. Bir şey istediğim zaman mutlaka yapar ve severek yapar ama söylemezsem hiiiç aklına bile gelmez. Hani söyleyince hiç kıymeti yokmuş gibi geliyor bize ama belki bizim bu düşünce tarzını değiştirmemiz gerek. Ben de bir şey istemekte zorlanırdım, kendi akıl etsin yapsın ya da bir kere söyledimse ikincisinde ben söylemeden o akıl etsin derdim ama yine benim söylememle yapardı, çoğunlukla söyleyemezdim ama söylersem de severek yapardı. Mesela sağ kolum çolaktır benim geçen gün çarşaf katlamaya çalışıyorum, görüyor beni oturduğu yerden öyle izliyor zorlanmamı vs demiyor bir tutayım ucundan diye. Ben deyince "e söylesene" diyo :) Neyse biz isteyince yapıyorlarsa en azından isteyeceğiz biz de. Şimdi ben biraz kendimi değiştirdim, söyleyebiliyorum artık o da biraz değişti bazen kendi de akıl ediyor ender de olsa.
 
Söylediğinizde yapıyorsa şükür edin. Benim eşim de böyleydi. Bir şey istediğim zaman mutlaka yapar ve severek yapar ama söylemezsem hiiiç aklına bile gelmez. Hani söyleyince hiç kıymeti yokmuş gibi geliyor bize ama belki bizim bu düşünce tarzını değiştirmemiz gerek. Ben de bir şey istemekte zorlanırdım, kendi akıl etsin yapsın ya da bir kere söyledimse ikincisinde ben söylemeden o akıl etsin derdim ama yine benim söylememle yapardı, çoğunlukla söyleyemezdim ama söylersem de severek yapardı. Mesela sağ kolum çolaktır benim geçen gün çarşaf katlamaya çalışıyorum, görüyor beni oturduğu yerden öyle izliyor zorlanmamı vs demiyor bir tutayım ucundan diye. Ben deyince "e söylesene" diyo :) Neyse biz isteyince yapıyorlarsa en azından isteyeceğiz biz de. Şimdi ben biraz kendimi değiştirdim, söyleyebiliyorum artık o da biraz değişti bazen kendi de akıl ediyor ender de olsa.

Söylemeye alışmamız lazım . O zaman da sürekli iş buyuruyor gibi olsa da bundan sonra bende söyleyeceğim.
 
Eskiden erkek işte ne kadar becerecek derdim.
Her işe elleri yatkın olmaz ki.
Anam bir gün bir çamaşır katladı.
Ütülemiş gibi.
Bir zaman mutfağa günlerce el atamamıştım.
Bir gün bir baktım ocağa kadar silmiş pırıl pırıl.

Bence de isteyince çok güzel yapıyorlar ve çok özeniyorlar niyeyse :)

Benim babam yemek yapmaz ama yardım eder ve muntazam doğrar her şeyi. Alıp tencerenin içine atmaya kıyamazsınız :KK53:
Ben birinde mantı açmaya heves ettim, annemle babamı da kapatsınlar diye oturttum. Annem "off içim daraldı" diye diye yamuk yumuk yaptı, beni de sinir etti. Babam özene bezene, ince ince uğraştı. Fabrikadan çıkmış gibiydi hepsi.
Bir şey soyar mesela, incecik çıkar kabuk. Ben soyarım, domatesi soymamışım da dayak atmışım gibi eksik gedik kalır her yeri.

Erkeklere fırsat vermek, teşvik etmek, kötü de yapsa arada övmek lazım bence.
Tabii bunlar iş yapma potansiyeli olan adamlar için geçerli. "Gak bana su getir" diyen adamdan iş beklemek ütopik olur.

Konu sahibi, bence eşinizle son kez konuşun. Sadece iş yapmak değil, işleri organize etmek de yorucu bir şey. Madem zamanı bol, sizden daha fazla sorumluluk almalı.
Böyle giderse bir süre sonra söylemekten bıkıp "aman be kendim yaparım daha iyi" dersiniz. Bu defa her iş başınıza kalır.
Konuşmak işe yaramazsa da direkt iş bölümü yapın. Herkes kendi yapacağı işi bilsin.
Haftalık temizlik için de birini çağırın olsun bitsin.
 
Ben ev hanimiyim. Hamileyken esimden camlari silmesini rica etmistim. Camlari sildi ama cerceveler:olamaz:. Sonrada camlari sil dedin, cerceveleri sil demedin ki:skandal:Simdilerde arada rica ediyorum evi süpürürmüsün diye, oturma odasini süpürse mutfagi birakiyor, mutfak eve dahil degil yani.
Neyse bu bizim evin durumu size iki farkli tavsiye de bulunabilirim.
Birincisi isleri kesin bi sekil de paylasabilisiniz. Yani camasir, ütü vs komple onda olabilir, ya da ev süpürüp silme.
ikincici ise her gün ona yapilacak isi söylemeniz ama dir dir ederek degil Tatli dilli "hayatim camasirlari makinaya atabilirmisin",#ya da "su evi bi süpürüp silsen benden mutlusu olmaz" vs.
 
Back
X