Merhaba biraz uzun olacak hikayem ama bazen tanımadıklarına anlatmak belki daha iyi olacaktır.
Biz eşimle 1 yıl görüştükten sonra nişanlandık 8 ay sonra da evlendik. Onun öncesinde benim 2 yolluk ilişkim olmustı ve çok yıpratıcı geçmişti. Eşimi hayallerimden ziyade ahlaki ve dini olarak düzgün diye çok istemiştim. Annem ilk başta istemedi durumundan dolayı. Herneyse evlendik.
Evlendikten sonra hep kavga ettik en ufak şey de bile ben hakaret ediyordum o bana hakaret ediyordu beddular havada uçuşuyordu. Hep böyle gecti barısaak bile diğer kavgada da hep aynı olduk belki ilk ben hep o şekilde davrandım ama o da bana aynıydı ne desem ne hakaret etsem o da aynı şekilde hakaret ediyordu
2 yıllık evliyiz ama henüz karı-koca olamadık benim ufak bi ameliyat olacağım biyolojik bi engel varmış normalde bu salı o ameliyatı olacaktım. Çocuğum yok. İki güne bir hep kavga ediyoruz. Kocam resmen bana batıyor yüzüne bakınca bile tiksiniyorum bazen.
Kaynanam deseniz sevgililik ve nişanlılıktaki gibi asla değil seytanın TEK’i. Tek basımıza evlendik bi kuruş yardım etmediler dügünüm hayalimden çok uzak oldu hep umursamadım bunları önemsiz dedim.
Ama eşimle aramızdaki saygı artık yerlerde er kavgada birbirimizin ailesine saydırıyoruz. Benim ailem ona melek olmasına rağmen. Beddua ediyoruz. Bana hep zaten kürtsün sen Kürt’lerde her türlü pislik vardır niye senle evlendim diyip duruyor çok zor durumdayım düzelmiyoruz.
Aileme gidip bunları anlatsam şoka girerler cünkü ben kocamı hep iyi gösterdim üzülmesinler diye hep çok mutluyuz dedim. Annem babam çok üzülür boşanırsam ben me yapmalıyım ne olur yardım edin