Bunu es geçen ben değilim. Terkeden anne ben değilim. Eşim sadece genç bi birey olarak evlenmeyi seçti çocuklarını bırakmadı.
Bunu es geçen ben değilim. Terkeden anne ben değilim. Eşim sadece genç bi birey olarak evlenmeyi seçti çocuklarını bırakmadı.Çocukların anne ve ya baba yanında yaşaması gerekiyor.Bunu neden ees geçtiniz?Bakımı kayınvalide üstlenmiş ama eşiniz bu noktada sorumsuz bir baba oluyor.O çocuklar eninde sonunda sizin yanınızda yaşayacaklar söylediğiniz gibi anne bakımını üstlenmiyorsa.Buna hazır mısınız peki?
Çocuklarını bıraktığında biri 9 aylık biri 3 yaşındaymış. Siz düşünün gerisini. Kimseyi yargılamak istemiyorum belki onunda vardır kendince nedenleri ama evet keşke annelerinin yanında olsalardı inanın bunu bende çok düşünüyorum.Daha napacaksiniz bence sizden cikmis artik olay .İciniz rahat olabilir. Cocuklarlada babasi konussun onlarinda gonlunu rizasini alarak gidin bence. Ama keske cocuklra anneleri veya babalarinda kalsa. Neden anne yanina almadi cocuklarini da babaanne bakiyor merak ettim.?
babaanne dede icin zor yaslilara uzuluyorum boyle olunca cocuklarada uzuluyorum.
Bi çocuğun en öncelikle yaşaması gereken kişi anneleri. O bakmıyorsa baba. Babaya vermeyen zaten eşimin ailesi. Öyle bigün gelirse tabiki bakıcazÇocukların anne ve ya baba yanında yaşaması gerekiyor.Bunu neden es geçtiniz?Bakımı kayınvalide üstlenmiş ama eşiniz bu noktada sorumsuz bir baba oluyor.O çocuklar eninde sonunda sizin yanınızda yaşayacaklar söylediğiniz gibi anne bakımını üstlenmiyorsa.Buna hazır mısınız peki?
Hanımefendi tamam bırakmadı anlıyorım ama o çocukların aklı ermeye başladığı zaman kendilerini sığıntı gibi hissedecekler.Kayınvalide bırakmıyor diye bir şey yok,analık babalık görevleri var.Ohh eşiniz sorumluluğu atmış üzerinden, vermezmiş falan.Yok böyle bir şey, eşiniz sorumsuz bir baba kusura bakmayın.Ben anlattıklarıza göre dışarıdan olaya objektif bakan bir insanım.Sizi tanımam etmem.Bunu es geçen ben değilim. Terkeden anne ben değilim. Eşim sadece genç bi birey olarak evlenmeyi seçti çocuklarını bırakmadı.
Malesef ki bende anne baba ayrı bi çocuğum. Annemle yaşadım babamı üç dört senede bir gördüm. Eşimin çocuklarını bazen oyüzden şanslı bile buluyorum sevdildiklerini biliyorlar görüyorlar istedikleri zaman. Ben seneler oldu görmeyeli düğünüme bile gelmediKimisi anne olmak için bu forumlarda kırk yarar.kimisi minicikken babaya bırakır gider. Ah be dünya...
Gerçekten oyun ve eğlenceden ibaretsin. Gerçek değilsin...
Malesef ki bende anne baba ayrı bi çocuğum. Annemle yaşadım babamı üç dört senede bir gördüm. Eşimin çocuklarını bazen oyüzden şanslı bile buluyorum sevdildiklerini biliyorlar görüyorlar istedikleri zaman. Ben seneler oldu görmeyeli düğünüme bile gelmedi
Peki eşim benimle iki senedir evli. Ondan öncesinde nasıl bakacaktı çocuklara. Yada bi erkek nasıl bakabilir. Yada Ben bakmak istemezsem napabilir ki bi erkek çalışmak zorunda sonuçta. Bu açıdan düşündünüzmüHanımefendi tamam bırakmadı anlıyorım ama o çocukların aklı ermeye başladığı zaman kendilerini sığıntı gibi hissedecekler.Kayınvalide bırakmıyor diye bir şey yok,analık babalık görevleri var.Ohh eşiniz sorumluluğu atmış üzerinden, vermezmiş falan.Yok böyle bir şey, eşiniz sorumsuz bir baba kusura bakmayın.Ben anlattıklarıza göre dışarıdan olaya objektif bakan bir insanım.Sizi tanımam etmem.
Çocukları götürmek yada burdayken almak söz konusu dahi olamaz. Ne kaynanam ne kayınpederim böyle bişeye müsade etmez. Bende birgece bile kalmadılar altlı üstlü olduğumuz için. Annelerine bile gittiklerinde içleri gidiyor. Aynı semtte oturamayız eşimin işi bir saati geçkin mesafede yolda gelirken uyukluyorum artık kaza yapıcam diyor. Nedenlerimiz arasınsa buda var
Hikayemiz çok benzer canım. Eşimin de 1 çocuğu var benimde bir çocuğum var henüz ikimizin ortak bir çocuğu yok. Eşimin eski eşi de çocuğuna bakmamış vermiş 1 yaşından beri babaanne bakıyor. Bizde evleneli 3 sene oldu. Evlendiğimizden beri eşime çocuğunla ilgilen alıştıralım bizimle yaşasın vs vs çok şeyler için uğraştım. 4 kişilik çekirdek bir aile oluruz belki Allah nasip ederse bir de bi minik olur diye düşündüm hep. Ne çocuk istedi benimle aynı ortamı paylaşmayı ne de babaanne istedi baktığın zaman faydam olur zararım olmazdı ama olmadı işte. Biz de yan yana binalarda oturuyoruz. Eşim zamanla benim gerçekten onun ailesi çocuğuyla bir aile olmaya çalıştığımı anladı ama sebebi olmadığı halde beni istemeyen ailesini de çok iyi anladı. Mesela şuan bizim biraz maddi sıkıntılarımız var bunları yoluna koyunca evimizi dilediğimiz yerde değiştireceğiz bunu satıp başka bir ev alacağız. Bu evde de yaşanmışlık var eşimin eski hayatı ile ilgili evet insan kendini tuhaf hissediyor ama önemli olan eşin ile aranın iyi olması ve insanlara karşı vicdanının rahat olması. Ben vicdanen rahatım eşim de benden yana emin çünkü 3 sene boyunca ailesinin ve benim yaklaşımımı çok iyi görmüş oldu. Şimdi ise kendi hayatımızı şekillendirmeye çalışıyoruz tabii ki sorumluluklarımızdan ödün vermeden. Çocuğu bizimle yaşamak istemedi ama her türlü ihtiyacı fazlasıyla karşılanır öyle de olması gerekir zaten o zaman insanın vicdanı rahat olur. Eğer eşin ile aynı düşüncedeysen vicdan azabı çekecek hiçbir durum söz konusu değil bu hayatı siz paylaşıyorsunuz kapının dışındaki herkes geri planda kalıyor. Evliliğin nasıl huzurlu olacaksa karı koca kafa kafaya verip karar verirsiniz hepsi buÖncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Demekki anne cok sorumluluk sahibi degildi veya anne olmak istemiyordu belkide veya annelik agir geliyordu psikolojik sorunlri olablr yargilamak istmiyorum... tabiki hayatını bilmeden kimseyi yargilamamak lazim. Ama cocuklarini birakan annelere her zaman cok sasirmisimdir. Mecbur birakilanlar hariç onlarida biyerde anlayabiliyorum ama keyfi birakabilen bana ilginc geliyor demekki anne zaten ilgisizdir babada giderse aile o da uzaklasir cocuklrindan diye korkuyor olabilirler. Ama bunu siz yikanilirsiniz tasindiktan sonra ilgili davranirsa ozellikle esiniz ozaman cocuklarinda psikolojisi bozulmaz. Boyle seylerde cocklra cok uzuluyorumya. Ben bir evladim olsun diye 8 senedir ugrasiyorum millet birakiyor atiyor bakmiyor. Rabbim anne baba olabileceklere nasip etsin insaallah aminÇocuklarını bıraktığında biri 9 aylık biri 3 yaşındaymış. Siz düşünün gerisini. Kimseyi yargılamak istemiyorum belki onunda vardır kendince nedenleri ama evet keşke annelerinin yanında olsalardı inanın bunu bende çok düşünüyorum.
Bu ayrıntıyı şimdi söylediniz ama artık çocukları yanınıza almanız gerekiyor çünkü çoçuklar, aklı ermeye başladığı andan itibaren kendilerini sığıntı gibi hissedecekler.İki çocuğu olan bir adamla evlisiniz, annesi bırakıp gitmiş olabilir ama sizin her türlü olasılığı düşünüyor olmanız gerekiyor.Peki eşim benimle iki senedir evli. Ondan öncesinde nasıl bakacaktı çocuklara. Yada bi erkek nasıl bakabilir. Yada Ben bakmak istemezsem napabilir ki bi erkek çalışmak zorunda sonuçta. Bu açıdan düşündünüzmü
Evet boşandıkları günden itibaren düzen bu şekilde oturmuş. Çocuklar çok alışmış babane dedeye. Eşim yalvarıyor babasına biliyorum çocukları vermezsin sizde gelin yine yakın oturalım diye. Peki ben napabilirim bu durumda onu söyleyin. Ben gelmesinler demiyorum aksine dua ediyorum gelsinler kafam rahat olsun diye.Mesai saatleri icinde babaanne cocuga bakabilir ama aksam olunca cocuklarin baba ile kalmasi gerekiyor. Aslinda siz bu iliski zincirinin bir tarafı degilsiniz, onlar bu sekilde yasamayi tercih etmiş ama bu doğru degil. Baska bir semte tasinmak çocuklarla babanin iyice ayrılması anlamina geliyor, sorunuzun cevabi olarak bunu vereyim. Yalniz ayirma konusunda ben sizi suclamiyorum. Esiniz sorumsuz bir baba
Çocukları götürmek yada burdayken almak söz konusu dahi olamaz. Ne kaynanam ne kayınpederim böyle bişeye müsade etmez. Bende birgece bile kalmadılar altlı üstlü olduğumuz için. Annelerine bile gittiklerinde içleri gidiyor. Aynı semtte oturamayız eşimin işi bir saati geçkin mesafede yolda gelirken uyukluyorum artık kaza yapıcam diyor. Nedenlerimiz arasınsa buda var
Bende iki senedir olsun diye uğraşıyorum ve olursa iki tane abisi olacak diye çok mutluyum. İnanın onların uzak hissetmemesi için eşimde bende elimizden geleni yapıcaz. Eşimde arada kaldı. Benim burdaki mutsuzluğumu görüyor. Evimizin şartlarını görüyor. Kendi uzun yoldan bıktı. Biyandan çocukları bırakmak istemiyorDemekki anne cok sorumluluk sahibi degildi veya anne olmak istemiyordu belkide veya annelik agir geliyordu psikolojik sorunlri olablr yargilamak istmiyorum... tabiki hayatını bilmeden kimseyi yargilamamak lazim. Ama cocuklarini birakan annelere her zaman cok sasirmisimdir. Mecbur birakilanlar hariç onlarida biyerde anlayabiliyorum ama keyfi birakabilen bana ilginc geliyor demekki anne zaten ilgisizdir babada giderse aile o da uzaklasir cocuklrindan diye korkuyor olabilirler. Ama bunu siz yikanilirsiniz tasindiktan sonra ilgili davranirsa ozellikle esiniz ozaman cocuklarinda psikolojisi bozulmaz. Boyle seylerde cocklra cok uzuluyorumya. Ben bir evladim olsun diye 8 senedir ugrasiyorum millet birakiyor atiyor bakmiyor. Rabbim anne baba olabileceklere nasip etsin insaallah amin
Yok öyle çok uzun bi mesafe değil eşim zaten alışkın bu yola sık sık çocukları alıp işyerne götürecek vs.Müsade ederler. Gerekirse 3 gece sizde 4 gece babaannede kalırlar. Bu şekilde gidip gelmesi zor yere taşınılması doğru değil.
Babaanne ve kayınpeder, öyle dinç insanlar değiller. Sorumluluk babaya ait. Sizin bir hatanız yok, ama taşınma durumu olacaksa eşinizin çocuklarla taşınmayı planlaması gerekiyor. Bir saat çok uzak mesafe olmuyor aslında küçük şehirler için bile.
Yok öyle çok uzun bi mesafe değil eşim zaten alışkın bu yola sık sık çocukları alıp işyerne götürecek vs.
Neden detayını sormadan yargılıyorsunuz. Eşim esnaf kendi dükkanı araba işiyle uğraşıyor. Malum erkek çocukları da arabayla ilgileniyor. Can atıyorlar dükkana gitmek için.İşyerine götürüp napacak çocukları? Ne yapacaklar orada.
Siz belki çocukların sizle kalmasını istemiyorsunuzdur uzun süreli. Ama bu çocukların yeri babalarının evi, babalarının evi onların evi. Gece vakti bir şey olursa babaları yanlarında yok, her şey olabilir. İki tane erkek çocuğu.
Kaç yaşındalar şuan?
Hastayken çağıran çocukların öz annesi kayınvalidem değil. Siz neden bukadar yükseldiniz ben onu anlayamıyorum. Ben garantici konuşmuyorum bugüne kadar olmadı diyorum tabiki hayatta ne olacağımızda ne olacağıda belli olmaz. Ama ben bana kötülük yapmayan insanları burda heran yapabilirler diye neden gömeyim
Evet boşandıkları günden itibaren düzen bu şekilde oturmuş. Çocuklar çok alışmış babane dedeye. Eşim yalvarıyor babasına biliyorum çocukları vermezsin sizde gelin yine yakın oturalım diye. Peki ben napabilirim bu durumda onu söyleyin. Ben gelmesinler demiyorum aksine dua ediyorum gelsinler kafam rahat olsun diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?