- 10 Ocak 2022
- 3.005
- 5.944
- 108
Ailesi haklı. Gidecekseniz çocukları da alın.Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Konu sahibi bir de onlara kardeş yapma derdinde, iki çocukla başa çıkılmış gibi.Babaanne sonsuza kadar yaşayacak sanki.
O evi bastan kabul etmeniz hata niye kabul ettinizki. Çok saşırdım. Çocuklar babaannede daha mutluysa orda kalsınlar. Genelde baba ilgisiz oluyor e siz de bakamazsiniz sanmıyorum. Yakinlara tasinin bir oda da onlara yapin yataklı. İstediklerinde gelip kalsinlar. Ama bu çok dizensiz yahu cocuklarin sozde 3 evi var ama hic evi yok. Keske esiniz iyi baba olsaydı da yanina alsaydı. Onlari kabul edecek biriye evlenseydi falan filan. Siz anladigim temelli gelmeleri i istemiyorsunuzÖncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Kadın tabi ömür boyu oğlunun bebelerine bakacak, sözleşme mi imzaladı neBabaanne genç diyor. Süper babaanne
Çocukları vermessin ne ya! Kim kimin çocuğunu vermiyor missler gibi işine gelmiş koca olacak kişinin. O cocuklara cok üzüldüm.Evet boşandıkları günden itibaren düzen bu şekilde oturmuş. Çocuklar çok alışmış babane dedeye. Eşim yalvarıyor babasına biliyorum çocukları vermezsin sizde gelin yine yakın oturalım diye. Peki ben napabilirim bu durumda onu söyleyin. Ben gelmesinler demiyorum aksine dua ediyorum gelsinler kafam rahat olsun diye.
Kadın tabi ömür boyu oğlunun bebelerine bakacak, sözleşme mi imzaladı ne.
Vallahi adam ne güzel sıyırılıyor işin içinden, anasına kitlemiş iki çocuğu, cicim ayları yaşıyor genç eşiyle.Anne bakmıyormuş, babaanne bırakmazmış.Böyle çocuk büyütmeye ne var, sorarsan baba çok düşkün çocuklarına.Böylelerine iskele babası deniyor halk arasında.Ailesi biliyor bir erkeğin bakamayacagını alıp alışmışlar çocuklar da alışmış çok sağlıksız esasen. Adamın işine gelmiş yeni hayat kurmuş normalde eve geldiğinde isten çocukları alip zaman geçirmeli ki bir baba evleri olduğunu bilsinler. Babaevi misafir evi gibi birde kucucuk kibrit gibi ev.
Ya kendi hayatını tam kuramadan eski küçük evine yeni gelin getirmek ne saçma iştir. Zaten eve sigamazlar ki allasen cocuklar gelse arada kalsalar falan.
Büyük eve geçseler diyelim kv kp çocuklarla birde kendi dogursa zor yaşarlar. Gelin sizde demislerdi galiba. Yani gelin deseler bile kabullenmezler rahat edemezler babaannelerde alışamaz, çiftte alışamaz.
Ayrıca adam yeni çocukta kaça boluncek işten eve bu yeni bebeği ile mi ilgilencek diğer çocuklarla mı? Hangi ara yani.
Yani baba teorikte var pratikte yok her daim eksik büyücekler tüm derdim baba ile valla sorumsuz,
Sonra duyarcısınız diyolar doğruları söylemek neden zorlarına gidiyorsa anlamıyorum. Çocuk yaparken çok iyi düşünülmeli.
Hem destek sağlasın diğer öz annelerine öyleyse öz anneleri baksın. Anlamadım sorumsuz deyip işin içinden çıkılmaz ki anne için de.
Yeni gelin de mağdur sevip evlenmiş işte birşey diyemem.
Ayfu,Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
İstediğiniz kadar her şeyin mükkememel olduğunu düşünün yansıtın. Önceki evliliğin bitmesinde kesinlikle eski eş %100 hatalı değil. Ben burada 15 senelik üyeyim, daha bir erkeğin çıkıp da tüm suç ben ve ailemdeydi, evliliğimiz bizim yüzümüzden bitti, çocuklarımın annesinin suçu yoktu diyeni hiç okumadım. Tabi anlaşmazlık kavga geçimsizlik illaki vardır ve boşanmak gayet doğal. Ama işte yazdınız, kazık kadar 2 çocuk babası oğlunu balkonda bekleyen bir kayınvalide. Eski eşi de o evde yaşamak çocuk yetiştirmek istememiştir. O gidememiş taşınamamış, sizi de orada yaşatıyor. 1 sene söz vermiş inanmışsınız. Bu kadar psikolojik baskıda kim galip gelecek göreceksiniz. Annesini ve çocuklarını bırakıp 1 saat uzakta yeni ev tutacak mı bakalım.O faktörde var tabi harika bi insan kaynanam dediğim gibi hiç sorun yaşamadık şimdiye kadar altlı üstlü oturduğuma beni bigün pişman etmediler. Ama evet oğluna çok düşkün hala balkonda bekler işten gelmesini benim beklediğimi bile bile
Çocukları götürmek yada burdayken almak söz konusu dahi olamaz. Ne kaynanam ne kayınpederim böyle bişeye müsade etmez. Bende birgece bile kalmadılar altlı üstlü olduğumuz için. Annelerine bile gittiklerinde içleri gidiyor. Aynı semtte oturamayız eşimin işi bir saati geçkin mesafede yolda gelirken uyukluyorum artık kaza yapıcam diyor. Nedenlerimiz arasınsa buda var
Baştan sona yanlış bir evlilik, sakın çocuk yapmayın derim ...Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Eşiniz o kadar da masum değil bunu zamanla göreceksiniz, hicbir kadın 2 çocuğunu kolay kolay bırakmaz, belki ki eşiniz de ailesi de sorunlu insanlar ve siz de yeniden seçilen kurbansınız, şuan ne desek anlamazsınız mantıklı düşünemiyorsunuz , kocam da kocam modundasınız , hayatınızı mahvetmişsiniz...Bunu es geçen ben değilim. Terkeden anne ben değilim. Eşim sadece genç bi birey olarak evlenmeyi seçti çocuklarını bırakmadı.
Vermiyor ile anca kendini kandırırBilmiyorum ney ama bu konuda size dair bir şey beni rahatsz etti. Taşnmak istemekte haklısınız ama velayet babadaysa çocukları yanınıza almak zorundasınız. İyilik güzellemesi yaparak iki çocuğu yaşlı insanlara bırakamazsnz ,vermiyorlar diyerek bırakınca karıkoca iyi insanlar olmuyorsnz. Özellikle baba olarak eşiniz bu düşüncedeyse çok sorumsuz biri demektir.
Çocuklara yakın geniş bir eve çıkınÖncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?