Yas süreci

Merhaba hanımlar yakın zamanda 2 ay evvel babamı kaybettim...ilk günler olayın şoku ve ani ölüm oldugu için şoktaydım resmen..Suan içimde inanılmaz bosluk yer yer iç daralması bunaltı nefessizlik sık sık ağlama insanlardan uzaklasma hos birini gördüğümde sohbet etme konusma istegim hiç yok hersey ağır zor geliyo yemegi yapayım yatayım uyuyaym modundayım..Bir kaç yakınım eş tarafından dogum günlerine cagırıyolar gitmek kalabalığa girmek hiç istemiyorum hevesim istegim yok saatlerce haha kiki yapacak modda degilim psikiyatriye gitsem biliyorm ilaç tedavisi baslıcak psikolog aradım ücretleri inanılmaz pahalı ne yapacağımı nasıl bir yol bulabilirim bilmiyorum herkes hersey insanlar beni boğuyo evde eşimle cocuklarmla yalnız sessiz sakin kalmak istiyorum eşimde iyice içine kapanırsın böyle diyo fikirlere ihtiyacım var😭
Ah canim benim cok iyi anliyorum seni cokk.Babam öldü o sırada hastane,cenaze vs derken işimden oldum.Bunalimdan kurtulup kendime gelmek için baska bir işe başladım ruh gibiydim.Magazaya baba kiz gelmişti dişlerimi sıka sıka ilgilendim.Elimde olmadan gözyaslarimi silip onların gitmesiyle lavaboya girip sessiz sessiz içime çığlık atmistim.O gun işten ayrıldım kimseyi ne görmek ne konuşmak istiyordum.Gunlerce ağladım şükür ki evli degildim sorumluluklarim yoktu.Ama o zamanlarda içimi bosaltip kendimi kendi halime birakmak iyi geliyordu.İcini dök agla sıkma kendini.Acin senin acin kimse ne hissettiğini bilmez.E devletten terapist randevusu al ücretsiz psikolog desteği veriliyor.
 
Başın sağolsun canım.
İki ay kısa bir süre.
Kendine zaman ver.
Acını yaşayacaksın ve zaman içinde hafifleyecek. Hayatın düzeni bu.
Bu süreçte zorla da olsa yakınlarınla vakit geçirmen iyi olur.
Onlarla eğlenmen kakada kikidi yapman gerekmiyor. Sadece yanına birilerini alıp sessiz yürüyüşe çıkmanız bile iyi gelecektir.
Acını kabullenme süreci bu. Psikoloğa ihtiyacın olduğunu sanmıyorum.
 
Merhaba. Ben de babamı kaybedeli 5 ay oldu. Yaşadıklarınız çok olağan. Terapiye başlayabilirsiniz tabiki ne iyi olur içinizi dökmek. Ben de nefes daralması kaygı seviyemin artması gibi durumlar yaşıyorum ama benim terapistim şunu söylemişti yas sürecinde tedavi uygulanmazmış. Sürecin kendisi bu şekilde işliyor zaten yani hasta falan olmadık. Daha çok yeni kaybınız kendinize zaman verin. Sizin eşiniz gibi benim de annem bir şeyler yapmam konusunda zorluyor zaman zaman. İnsanlar acıya katlanamıyor, acılı birini görmeye ve onun için bir şey yapamamaya da. O yüzden bizi ordan çekip çıkarmak istiyorlar ama öyle olmuyor işte. Ne yaparsanız yapın o acıyı yaşayın sonuna kadar. Bastırmayın, görmezden gelmeyin. Hangi duygu geliyorsa ona yer açın. Ben kendime izin veriyorum ve kimsenin de benim sürecime karışmasına izin vermiyorum. Kendinize şefkat gösterin bol bol. Çok üzgünüm kaybınız için. Bu acıyla yaşamayı öğreneceğimiz günler gelecek o zamana kadar kendinize iyi davranın nolur. Babacığınız nurlar içinde uyusun. Eminim ki çok çok daha güzel bir yerdeler.
 
Çok zor bir durum. Babam 13 gün yoğun bakımda kaldı. Hergün gittim yanına hergün konuştum. Vefat ettiği gün doktoru aradı gelin dedi gittik. Elimizden geleni yaptık dedi nasıl yani şimdi ne yapacağız dedim kadına vefat etti üzgünüm dedi. Hala o anda o kabullenemeyişteyim. İlk zamanlardaki acı hafifliyor ama özlem duygusu başlıyor. Zaman herşeye alıştırıyormuş insanı. Birde bunun çözümü belli bir süreden sonra boş kalmamaya çalışmak. Kafayı meşgul etmek. Çocuklarınız eşiniz size ihtiyaç duyan birileri var bunu düşünün. Oğlum annem eşim ve işim bana bu süreçte çok iyi geldi. Eğer depresyon bir süre daha geçmezse yardım alın nefes daralması vs anksiyeteye çevirmiş olabilir çünkü
 
Başın sağolsun ölüm acısı hiçbir acıya benzemiyor ama geçiyor geçicek
 
Allah tüm yakınlarını kaybedenlerin yar ve yardımcısı olsun. Bu acı hıc dinmiyor zamanla alışılıyor. Ben de çok kayıplar yaşadım en son 15 ay önce kızkardeşimi kaybettim. Aylarca kendime gelemedim. Çok ağladim çok canım yandı zamanla daha iyiyim. Ama en sevdiğimizi hıc unutamayacagimiz için bu acıyla yaşayacağız. Ben onlar hayrına biseyler yaparak onların daha huzurlu olduğuna inanıyorum bu benu mutlu ediyor.
 
Başınız sağolsun .acınizin hafiflemesi için zamana ihtiyacınız var.yillar önce annemi kaybettim.yasadiklarinizi çok çok iyi anlıyorum.anneme çok duskundum ilk yıl çok zorlu geçti.ama sonra zamanla bu durumu kabulleniyorsun.
İnşallah bende zamanla atlatırım cok zorr
 
Ah canim benim cok iyi anliyorum seni cokk.Babam öldü o sırada hastane,cenaze vs derken işimden oldum.Bunalimdan kurtulup kendime gelmek için baska bir işe başladım ruh gibiydim.Magazaya baba kiz gelmişti dişlerimi sıka sıka ilgilendim.Elimde olmadan gözyaslarimi silip onların gitmesiyle lavaboya girip sessiz sessiz içime çığlık atmistim.O gun işten ayrıldım kimseyi ne görmek ne konuşmak istiyordum.Gunlerce ağladım şükür ki evli degildim sorumluluklarim yoktu.Ama o zamanlarda içimi bosaltip kendimi kendi halime birakmak iyi geliyordu.İcini dök agla sıkma kendini.Acin senin acin kimse ne hissettiğini bilmez.E devletten terapist randevusu al ücretsiz psikolog desteği veriliyor.
Basınız sagolsun adınıza cok üzgünüm evet bende sizi cok iyi anlıyorum hayatın acı gerçekleri zorr hersey agır geliyo canın hiç bişey istemiyor için sıkılıyo e devlettin öyle bir uygulaması varmı bilmiyordum cok Tsk ederm..Sizinde basınız sagolsun Allah sabır versin 😔
 
Allah tüm yakınlarını kaybedenlerin yar ve yardımcısı olsun. Bu acı hıc dinmiyor zamanla alışılıyor. Ben de çok kayıplar yaşadım en son 15 ay önce kızkardeşimi kaybettim. Aylarca kendime gelemedim. Çok ağladim çok canım yandı zamanla daha iyiyim. Ama en sevdiğimizi hıc unutamayacagimiz için bu acıyla yaşayacağız. Ben onlar hayrına biseyler yaparak onların daha huzurlu olduğuna inanıyorum bu benu mutlu ediyor.
Evet elimden geldiğince hayır işliyorum ama özlem ve o kocaman bosluk cok zorr acı veriyo Allah dizede sabır versn basınız sagolsun😔😔
 
Çok zor bir durum. Babam 13 gün yoğun bakımda kaldı. Hergün gittim yanına hergün konuştum. Vefat ettiği gün doktoru aradı gelin dedi gittik. Elimizden geleni yaptık dedi nasıl yani şimdi ne yapacağız dedim kadına vefat etti üzgünüm dedi. Hala o anda o kabullenemeyişteyim. İlk zamanlardaki acı hafifliyor ama özlem duygusu başlıyor. Zaman herşeye alıştırıyormuş insanı. Birde bunun çözümü belli bir süreden sonra boş kalmamaya çalışmak. Kafayı meşgul etmek. Çocuklarınız eşiniz size ihtiyaç duyan birileri var bunu düşünün. Oğlum annem eşim ve işim bana bu süreçte çok iyi geldi. Eğer depresyon bir süre daha geçmezse yardım alın nefes daralması vs anksiyeteye çevirmiş olabilir çünkü
Acı hala var gün aşırı ağlamalar iç sıkıntısı ve kocaman bosluk yeri dolmuyo Allah dizede sabır versin basınız sagolsun😔😔
 
Merhaba. Ben de babamı kaybedeli 5 ay oldu. Yaşadıklarınız çok olağan. Terapiye başlayabilirsiniz tabiki ne iyi olur içinizi dökmek. Ben de nefes daralması kaygı seviyemin artması gibi durumlar yaşıyorum ama benim terapistim şunu söylemişti yas sürecinde tedavi uygulanmazmış. Sürecin kendisi bu şekilde işliyor zaten yani hasta falan olmadık. Daha çok yeni kaybınız kendinize zaman verin. Sizin eşiniz gibi benim de annem bir şeyler yapmam konusunda zorluyor zaman zaman. İnsanlar acıya katlanamıyor, acılı birini görmeye ve onun için bir şey yapamamaya da. O yüzden bizi ordan çekip çıkarmak istiyorlar ama öyle olmuyor işte. Ne yaparsanız yapın o acıyı yaşayın sonuna kadar. Bastırmayın, görmezden gelmeyin. Hangi duygu geliyorsa ona yer açın. Ben kendime izin veriyorum ve kimsenin de benim sürecime karışmasına izin vermiyorum. Kendinize şefkat gösterin bol bol. Çok üzgünüm kaybınız için. Bu acıyla yaşamayı öğreneceğimiz günler gelecek o zamana kadar kendinize iyi davranın nolur. Babacığınız nurlar içinde uyusun. Eminim ki çok çok daha güzel bir yerdeler.
Yorumunuz için cok Tsk ederm beni rahatllattı inanın sizinde basınız sagolsun sanırım anneniz güçlü destek olmak istiyo size bizde annem benden destek bekliyo halbuki benim destege ihtiyacım var birde bu halimle anneme destek olmaya çalışıyorum kendimle mi ugrasayım anneme mi bakayım bilemedm rabbim sizede Allah baska acılar vermesin 😢🤲
 
Ben liseye giderken depremde anne baba ve erkek kardeşimi kaybettim 1999 da. 15 ay önce de canim kızkardeşimi. Her ölüm kalbinde boşluk çaresizlik demektir. Hiçbirşey eskisi gibi olmuyor. Anneler günü babalar günü bayramlar herşey haram mesela bana. Diyecek söz yok çok zor. Tek bildiğim hiçbirşey eskisi gibi olmuyor.
 
Nur içinde yatsın babacığınız... Ben de kısa bir süre önce babamı kaybettim. Bende bahsettiklerinizin çoğu yaşanmadı. Herkesin acıyı göğüsleme biçimi farklıdır. Çok yoğun çalışıyordum, tam cenaze dönemi iş ve şehir değiştirmek zorunda kaldım daha 15 günlük evliydim. Eşimle ayrı kaldım. O kadar çok koşturmacam vardı ki sanırım idrak edemedim. Acımı yaşayamadım hala da yaşayamıyorum. Aklıma gelince inanılmaz kötü hissediyorum tarifsiz manevi bir acı çekiyorum. Ardından hayatıma, işime devam ediyorum. Çok acayip bir şey. Ancak babama kavuşunca geçecek.
 
Aklıma gelince içim acıyor burnum sızlıyor ablamda aynısını söylüyor sanki köyde gelicek miş gibi geliyor diyor banada 6 ay köyde kalıyolardı annemle hastanede32 gün yoğun bakımda yattı babam sabahına vefat etti hep çıkaçak gelecek gibi bekliyorduk ama olmadı ömrü bu kadarmış çok kalabalığa gerek yok yanında rahat duygularınızı yaşadığınız insanlarla görüşün yeter
Gercekten cok zorr rabbim sizlerede sabır versin bendede hep gelecek umudu var ve inanılmaz Özlem cok arıyorum Allah baska acılar yasatmasın kimseye😔🤲🤲🤲
 
Back
X