- 15 Şubat 2017
- 575
- 371
- 103
- 30
insan gün gectikce yıllar gectikce nasılda olgunlaşıp gercekleri görebiliyormuş.
zamanında bi insan için gelecegini yaşantısını erteleyen ya da vazgecen benim gibi ne cok insan var. yaşım 24 iki cocuk annesiyim. şu aralar o kadar cok hayatımı gözden geciriyorum ki.neyim ben bu hayatın içinde cocuklarımdan başka bana ait olan ne var. paradan mülkten bahsetmiyorum. sadece bana ait olan biraz zaman biraz ugraş.
eşim sürekli calışan bi insan dogru düzgün vakit gecirmişligimiz çok azdır yemeden içmeden paradan kısan bi insan degil ama hep mutluluk eksikligim ya da eksikligimiz var. ona gel biraz bize vakit ayır desem hep işten bahseder tabi sözde o da bizle vakit gecirmek istermiş gezip tozmak isteermiş... kendisi esnaf öyle bırakamıyacagı bize bigün ayırmak istese neden izin aldın diye hesap soranı olmaz sadece bahane.
işte artık benim kendimi sorgulama vaktim geldi. neyim ben sadece evi temizleyen, yemek yapan, kadınlık yapan, cocuklara annelik yapan bi kadınım. bunlar 4 duvar arasında olan şeyler.
evt dur demeliyim bişeylere ya da zamanında dur dedigim şeyleri yeniden harekete gecirmeliyim. aktif olmalıyım. bazı şeyleri tek başıma başarmalıyım.
mesela ilk önce okulumu bitirmeliyim. görüştüm halk egitimle 2 sınavla bitermiş okulum. calışıp sınava girecem acıktan üniv kazanıp okuyacam. egitimci olmayı çok istiyorum olacam. artık acaba yapabilirmiyim başarabilirmiyim demek yok. bitirecem, okuyacam, istedigimi olacam demek var benim için.
saolsunlar bana destk veren cok insn var herkes bana sen gec kalmadın aksine tam zamanı iki cocugun var onlr sen okulunu bitirene kdar büyümüş olacaklar aklın onlarda kalmıyacak diyolar. ..
belki neden buraya konu actın sen herşeyi kendi kendine düşünmüşsünüz diyenler olabilir. sadece hayatı benim gibi yarım kalmış insanlarında nasıl başardıklarını hangi sürecten gectiklerini ögrenmek istiyorum.
zamanında bi insan için gelecegini yaşantısını erteleyen ya da vazgecen benim gibi ne cok insan var. yaşım 24 iki cocuk annesiyim. şu aralar o kadar cok hayatımı gözden geciriyorum ki.neyim ben bu hayatın içinde cocuklarımdan başka bana ait olan ne var. paradan mülkten bahsetmiyorum. sadece bana ait olan biraz zaman biraz ugraş.
eşim sürekli calışan bi insan dogru düzgün vakit gecirmişligimiz çok azdır yemeden içmeden paradan kısan bi insan degil ama hep mutluluk eksikligim ya da eksikligimiz var. ona gel biraz bize vakit ayır desem hep işten bahseder tabi sözde o da bizle vakit gecirmek istermiş gezip tozmak isteermiş... kendisi esnaf öyle bırakamıyacagı bize bigün ayırmak istese neden izin aldın diye hesap soranı olmaz sadece bahane.
işte artık benim kendimi sorgulama vaktim geldi. neyim ben sadece evi temizleyen, yemek yapan, kadınlık yapan, cocuklara annelik yapan bi kadınım. bunlar 4 duvar arasında olan şeyler.
evt dur demeliyim bişeylere ya da zamanında dur dedigim şeyleri yeniden harekete gecirmeliyim. aktif olmalıyım. bazı şeyleri tek başıma başarmalıyım.
mesela ilk önce okulumu bitirmeliyim. görüştüm halk egitimle 2 sınavla bitermiş okulum. calışıp sınava girecem acıktan üniv kazanıp okuyacam. egitimci olmayı çok istiyorum olacam. artık acaba yapabilirmiyim başarabilirmiyim demek yok. bitirecem, okuyacam, istedigimi olacam demek var benim için.
saolsunlar bana destk veren cok insn var herkes bana sen gec kalmadın aksine tam zamanı iki cocugun var onlr sen okulunu bitirene kdar büyümüş olacaklar aklın onlarda kalmıyacak diyolar. ..
belki neden buraya konu actın sen herşeyi kendi kendine düşünmüşsünüz diyenler olabilir. sadece hayatı benim gibi yarım kalmış insanlarında nasıl başardıklarını hangi sürecten gectiklerini ögrenmek istiyorum.