YAŞAYAN VARMI BU DURUMU :(

Bende hem anksiyete hemde panik atak var. Ve çok yoğun krizler yaşıyordum kendi kendime telkin yaparak bu sana beyninin oyunu sakin ol bunlar geçecek diyerek diyerek kendime psikolojik olduğunu hatırlatarak bitirdim. Ki ölüyorum sanıyordum her gece acilde antidepresanlar falan. Çok nadir çok üzülünce oluyor ama gene kendimi kontrol altında tutmaya çalışıyorum.
 
suan anksıyeteden cok depresyon durumu soz konusu zevksızlık heyecan yok mutsuzluk robot gıbıyım hıssızlestım anımı hıssedemıyorum buda benı cok uzuyor anlamıyorum ne yasıyorum BILMIYORUM
 
suan anksıyeteden cok depresyon durumu soz konusu zevksızlık heyecan yok mutsuzluk robot gıbıyım hıssızlestım anımı hıssedemıyorum buda benı cok uzuyor anlamıyorum ne yasıyorum BILMIYORUM
Böyle düşündükçe daha çok depresyona gireceksiniz girdap gibi. Herşeyin yolunda olduğunu güzel olduğunu sürekli beyninize iletin beyin tahmin ettiğinizden çok daha güçlü bir organ. Yapabileceklerinin sınırı yok. Siz böyle düşündükçe ne ilaç ne doktor düzeltemez. Lafta kolay gibi geliyor biliyorum ama denemeye değer. Kendinizi zorda olsa meşgul edin birşeyle uğraşın. Sürekli bunun beyninizin Bi oyunu olduğunu hatırlatın. İllaki sevdiğiniz şeyler vardır onları yapmak için zorlayın canım istemiyor diyip köşeye çekilmeyin. Sürekli düşünmek depresyon ve anksiyeteyi tetikler. Problemleriniz çözülmeyecek durumda mı bunu cevaplayın. Yaşıyorsanız sağlığınız yerindeyse her şey için çözüm vardır herşey insanlar için çünkü. Kimsenin hayatı neşe içinde ilerlemiyor ama mutlaka bir yol bulup çıkıyoruz. Sizi bu duruma sürükleyen nedir?
 
Herseyın bırıkımı acıkcası 4 5 senede cok şey yasadım doldum doldum doktorun dedıgı gıbı tastım benı celıskılendıren nokta su neden bu kdar surdu ben hayatımda boyle olmadım anksıyetenm vardı ama boyle aklımdan atamadıgım olmadı sureklı kendımı dınlıyorum sureklı aklımda hıc cıkmıyor hıslerımı takıp etmeye calısıyorum kendımle basbasa kalamıyorum salamıyorum kendımı bı turlu akısına bırak dıyorlar olmuyokı takıntım olmus psıkolojık sorunlar.
 
Kendiniz söylüyorsunuz sürekli kendinizi dinliyorsunuz ve artık bu o kadar normal olmuş ki. Yaptıklarınızın farkındasınız ve bu yoldan çözecek de sizsiniz. Benim 4 seneyi geç son 1 senede yaşadıklarım cilt cilt gerilim dram romanları olur herhalde. Ama elimde olanlara odaklanmaya çalıştım. Ne yaşadınız bilmiyorum böyle konularda daha kötü örnekler vermeyi de sevmem bana göre küçük ama size göre altından kalkılmayacak bir sorundur. Ama kendi hayatınızı hiçe saymanızı sağlayacak ne yaşadınız? Ölüm? Ağır bir hastalık? Ayrılık? İhanet? Ya da bambaşka bir olay. Sürekli düşünmeyi bırakmalısınız bunun için de kendinizi meşgul edeceksiniz beyniniz bunu düşünmeye fırsat bulamayacak. Aklınıza gelir gibi olduğunda beynim yapıyor aslında böyle bir şey yok diyeceksiniz. Bu şekilde çıkamazsınız çünkü. Çok uzun süre ve ağır bir şekilde yaşadığım için böyle konuşuyorum. Antidepresan uyku ilacı çözüm değil aksine onlara bağımlı hale geldiğiniz için bırakınca çok daha fazlasıyla katşılacaksınız. Tecrübe ile sabittir. Yaşınızı sosyal hayatınızı bilmiyorum çalışıyor musunuz okuyor musunuz? Ama sevmediğiniz bir ortamda iseniz değiştirin. Çevrenizde mutsuz insanlar varsa değiştirin. Sürekli mutlu görünüp hayatta hiç derdi yokmuş gibi gözüken insanları da çıkartın herkesin az ya da çok bir derdi var çünkü. Önce kendinizden ve çevrenizden başlayın. Bundan önce severek yaptığınız ne varsa tekrar yapın. Ve kendinizi iyi geleceğine inandırarak yapın off gidicem ama gene bir şey değişmeyecek diye yaparsanız değişmez çünkü öyle kodlarsınız beyninizi. Ağlamak istiyorsanız ağlayın. Çevremdekiler ne der diye bir düşünceniz varsa önce ondan kurtulun. Bu hayat sizin ve inanın sandığınıxdan çok daha kısa iyi değerlendirmek lazım ve bu hayatta yaşanması gereken o kadar çok güzellik varki kendinizi niye mahrum ediyorsunuz.
 
cok guzel yazmıssınız ınanın cok tesekur ederım okurken en azından bırazcıkta olsa ıcıme bır hıs geldı. ben suan calısıyorum yenı gırdım ıse sırf bu durumdan cabucak sıyrılmak ıcın. daha oncedende yasıyordum anksıyete ama kolay ve cabuk gecıyordu ılk kez bu kadar uzun surdu cunku depresyonla bırlıkte geldi. cok sukur ölüm yasamadım ama annem rahatsızlandı onu cok kfaya taktım ıhanete ugradım onu cok dusundum aylarca agladım.. dıger sevgılım benı kandırdı hep işssizlik ve ıstedıgım seylerın olmaması hepsı bırıktı gececegını bılsem hıc onemsemıcem herseyın farkındayım öldüm bıttım demıyorum o duruma gelmemek ıcın ugrasıyorum ınanın hergun psıkolojı ıle uyanıyorum oylede uyuyorum işe gırerım olmaz duzelır bı anda hersey dedım ama olmadı suan ısyerınden yazıyorum sıze. eglencelı ınsanlar var burda bende normalde cok eglencelı bırıyım aama ayak uyduramadıkca sıkıntıya gırer oldum neden onlar oyle ben boyleyım hayat akıyor ben yasayamıyorum dıye ıcım ıcımı kemırıyor
 
Canım çok ağır yaşadım bu illeti.. yaşamayan bilmez seni çok iyi anlıyorum allahim Canımı al diye ağlardım.. bi çok doktora ve uzmana gittim ilaç yazıp yolluyorlar ilacın illaki faydası oluyor ama tek başına yetersiz kalıyor.. ilaçları bıraktım ve başka bi uğraşa kafanı vermek için kendimle savaştım resmen işime okuluma odaklanarak yendim. Çok klişe olacak ama boş durma aklını işine ver duygularını onemsememeye çalış. Şuan böyle hissediyorum neden böyleyim delirecegim bayılacağım diye korkutma kendini. Evet bişey yok daha öncede yaşadım geçti bu seferde geçecek diye telkin et. Ve youtube da izzet güllü nün videolarını izle sitesinde makaleleri oku ben çok fayda görmüştüm o adamdan allah razı olsun derim hep
 
önceden yasadım evet 20 25 gun surerdı gecerdı sımdı yapıstı yakama bırakmıyor bır rahat nefes aldırmıyor hayat akıp gııdyor ben bı kenarda sankı dunyanın en buyuk derdı bendeymıs gıbı ızlıyorum cok sukur gecım sıkıntısı hastalık vs vs yok ama neden boyle dıye yıyıp bıtırıyorum kendımı nasıl ılac ıcmeye devam edıyorum umarım gecer dua edın
 
2010 da anksiyete teshisi aldim. Kendimi bildim bileli hep depresyondayim. Eşimle bu sebepten surekli kavga ediyoruz. Benim bile isteye depresyonda oldugumu dusunuyor kendisi. Hic arkadasim yok herkesten uzaklastim. Baslarda insanlari sucluyordum sonra baktimki hic kimse kalmamis, demekki sorun bende dedim. Ama elimden birsey gelmiyor. Oyle bomboş bir magaradan dunyaya bakmak istiyorum şu aralar. Ama yaşamak zorundayim bir kizim var..
 
Ya bu sekılde uzun vakalı depresyonları duyunca ıyıce morelım bozuluyor. ben kaldıramıyorum bu sekılde
 
Neden bu hale geldınız sizi uzen bır travma mımoldu.Bi şeye cokmu uzuldunuz
 
Icinizden felenletin tersini yapmaya calisin. Evde durmak istedikce disari cikin. Benimde bir kizim var. Bu istek gelince giydiriyorum sıkıca yagmur bile olsa yuruyuse cikiyoruz. Bir bucuk yasinda yamur yamur diye geziyor beninle:)) sonra kafede ben cay iciyorum o abilere ablalara el sallayip dolaniyor. Oyuncaklarindan kitaplarindan veriyorum biraz onlarla oyniyor ve sonra eve donuyoruz. O yotulmus oluyoe rahatca uyuyor ben de kafami rahatlatmis oluyorum. Tavsiye ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…