- Konu Sahibi nesrinyumma
-
- #21
Hangi yaş olursa olsun yalnızlık zordur ancak yaşlılıktaki yalnızlık ve kendini yalnız sanmak daha zor galiba
Ben halacığımdan bilirim. Benimle kaldığı halde her kapı çalındığında ona birileri geldiğini zannederdi. Hemen kapıya koşar başkasını görünce çok bozulurdu. O yaşlarda daha hassas, daha alıngan oluyorlar sevgili Nesrin
insanın birgün gerçek anlamda yalnız kalacağı kesin birşey...bazı insanların bunu yaşamayacağına
inanması çok garibime gidiyor...anne,baba,eş,kardeş ve çocuk hiçbiri hiçkimsenin garantisi
değildir..insan elbet birgün yalnız kalıyor .
benim korkum yalnızlık değil kimseye muhtaç olmamak..az ama güzel bir yaşam isterim Allah
nasip ederse.
çocuk istemeyen ve evliliği de henüz becerememiş biri olarak, yaşlılıkta yalnızlıktan çok gençlikte yalnızlık çekmeye devam etmekten korkuyorum...
emin ol yaşlılıktaki yalnızlık gençlikteki yalnızlığa beş basar niye çocuk istemiyorsun bence iyi düşün bu konuyu derim cnm:uhm:
Yalnızlığa dayanırım da,
Bir başınalığa asla
Yaşanmak hoş değil, duvarlara baka baka
Bir dost göz arayışıyla,
Saat tıkırtısıyla... Korkmam..!
Geçinip gideriz biz mutluluğa,
Ama;
"Günün aydın,
akşamın iyi olsun"
Diyen biri olmalı,
Bir telefon sesi çalmalı,
Ara sıra da olsa kulağımda...
Yoksa, zor değil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta...
Karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama:
"Çaya kaç şeker atarsın?"
Diye soran bir ses olmalı ya
Ara sıra..!
Can Yücel
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?