2 hafta önce mutluluktan uçarken, eşimle yavrumuzun hayallerini kurarken bu pazar günü miniğim bizi bırakıp melek oldu, kalbi durmuş.
Daha minicik, 2 aylıktın yavrum, ne çabuk bıraktın bizi..
Hayatımın en güzel sürprizi, en anlamlı varlığı, cennette bizi bekle annesinin meleği.
Gözyaşlarım günlerdir dinmedi. Yok mudur bunu dindirecek bir yol?
Rüyalarıma giriyor, bir tutam saçlı, bembeyaz, pembe yanaklı bir kız görüyorum günlerdir.
Rabbim kimseyi bu acıyla imtihan etmesin, bu ikinci hem de..
Sadece eşimle biz biliyorduk, kimseye anlatmamıştım.
Desteğe, teselliye ihtiyacım var.