arkadaşlar çevremdeki arkadaşlarımla pek paylaşamıyorum sıkıntılarımı çünki
yeri geldiğinde anlattıklarımı benim yüzüme vurmasından beni anlamamasından çekinirim.
bugünlerde neden dir bilmem kendimi yapayalnız ve mutsuz hissediyorum.
annemi çok özlüyorum ..... kpss ye umut bağalmıştım olmadı çalıştığım işyerinden kurtulmam için bir çözüm yoluydu bu sınav ama olmadı sonuç hüsranburdan kurtulmayı istiyorum ama iş bulmadan da çıkmam zor. yıprandığımı hissediyorum artık ev iş derken yoruldum eşimin annesi vefat ettiğinden babasıyla da ilgilenmek zorundayım . o da çocuk gibi herşeyi benim düşünmem lazım evlendiğimden beri kendi evimde yemek yapıp yemedim. hep onun evinde yapıyorum onun evinde yiyoruz işten gider gitmez üstümü bile çıkarmadan yemeğe girişiyorum .. şimdi bir de ramazan bir de sahurda onun evine inip yine yemek hazırlıyorum. sabah yedide kalkıp uykulu uykulu işe geliyorum.
evinin temizliğini falan hep ben yapıyorum hem kendi evim hem onun evi canım çıkıyor allahtan eşim yardım ediyor yoksa haşatım çıkardı. ablaları ise geldiklerinde hiç bir şeye karışmadan yer içer giderler. o kadar canım sıkılıyor ki eşime de bir şey diyemiyorum ama ben böyle bir haya düşlememiştim ... çevremdeki evli arkadaşlara bakıyorum o kadar rahatlar ki gezmeler tozmalar .... ama ben zaten bu koşuşturmada anneme bile gidemiyorum:
arkadaşlar çevremdeki arkadaşlarımla pek paylaşamıyorum sıkıntılarımı çünki
yeri geldiğinde anlattıklarımı benim yüzüme vurmasından beni anlamamasından çekinirim.
bugünlerde neden dir bilmem kendimi yapayalnız ve mutsuz hissediyorum.
annemi çok özlüyorum ..... kpss ye umut bağalmıştım olmadı çalıştığım işyerinden kurtulmam için bir çözüm yoluydu bu sınav ama olmadı sonuç hüsranburdan kurtulmayı istiyorum ama iş bulmadan da çıkmam zor. yıprandığımı hissediyorum artık ev iş derken yoruldum eşimin annesi vefat ettiğinden babasıyla da ilgilenmek zorundayım . o da çocuk gibi herşeyi benim düşünmem lazım evlendiğimden beri kendi evimde yemek yapıp yemedim. hep onun evinde yapıyorum onun evinde yiyoruz işten gider gitmez üstümü bile çıkarmadan yemeğe girişiyorum .. şimdi bir de ramazan bir de sahurda onun evine inip yine yemek hazırlıyorum. sabah yedide kalkıp uykulu uykulu işe geliyorum.
evinin temizliğini falan hep ben yapıyorum hem kendi evim hem onun evi canım çıkıyor allahtan eşim yardım ediyor yoksa haşatım çıkardı. ablaları ise geldiklerinde hiç bir şeye karışmadan yer içer giderler. o kadar canım sıkılıyor ki eşime de bir şey diyemiyorum ama ben böyle bir haya düşlememiştim ... çevremdeki evli arkadaşlara bakıyorum o kadar rahatlar ki gezmeler tozmalar .... ama ben zaten bu koşuşturmada anneme bile gidemiyorum:
tabii evlenmeden önce onun bakımıyla da ilgileneceğimi biliyordum ama ben kendi evimde yemek yapmayı istiyordum ama babası aşağıda yensin istiyor hepp.
bir de huysuzluğu var ben güleryüzlü ve alttan alan biri olmasam kapışırdık çok.
yok şu yemeğin tuzu az yok bu yemeği niye böyle yaptın yok azpişmiş yok çok pişmiş
canımı bunlar sıkıyor zaten ben sana emek harcıyorum sen de kıymetini bil azcık.. ama anladım ki kimse senin ailen gibi olmuyor işte....
bence eşin ablalarıyla konuşmalı, sadece eşinin babası değil ya
bence bu durumda ortak bi kadın tutabilirsiniz, madem iş yapmıyolar parasını versinler, kardeşler toplanıp böyle bi kadın tutsa, çok külfet olcağını sanmıyorum, kadın gelir babanızın evini temizler yemeğini yapar gider
bence eşin ablalarıyla konuşmalı, sadece eşinin babası değil ya
bence bu durumda ortak bi kadın tutabilirsiniz, madem iş yapmıyolar parasını versinler, kardeşler toplanıp böyle bi kadın tutsa, çok külfet olcağını sanmıyorum, kadın gelir babanızın evini temizler yemeğini yapar gider
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?