arkadaşlar çevremdeki arkadaşlarımla pek paylaşamıyorum sıkıntılarımı çünki
yeri geldiğinde anlattıklarımı benim yüzüme vurmasından beni anlamamasından çekinirim.
bugünlerde neden dir bilmem kendimi yapayalnız ve mutsuz hissediyorum.
annemi çok özlüyorum ..... kpss ye umut bağalmıştım olmadı çalıştığım işyerinden kurtulmam için bir çözüm yoluydu bu sınav ama olmadı sonuç hüsran
burdan kurtulmayı istiyorum ama iş bulmadan da çıkmam zor. yıprandığımı hissediyorum artık ev iş derken yoruldum eşimin annesi vefat ettiğinden babasıyla da ilgilenmek zorundayım . o da çocuk gibi herşeyi benim düşünmem lazım evlendiğimden beri kendi evimde yemek yapıp yemedim. hep onun evinde yapıyorum onun evinde yiyoruz işten gider gitmez üstümü bile çıkarmadan yemeğe girişiyorum .. şimdi bir de ramazan bir de sahurda onun evine inip yine yemek hazırlıyorum. sabah yedide kalkıp uykulu uykulu işe geliyorum.
evinin temizliğini falan hep ben yapıyorum hem kendi evim hem onun evi canım çıkıyor allahtan eşim yardım ediyor yoksa haşatım çıkardı. ablaları ise geldiklerinde hiç bir şeye karışmadan yer içer giderler. o kadar canım sıkılıyor ki eşime de bir şey diyemiyorum ama ben böyle bir haya düşlememiştim ... çevremdeki evli arkadaşlara bakıyorum o kadar rahatlar ki gezmeler tozmalar .... ama ben zaten bu koşuşturmada anneme bile gidemiyorum:
yeri geldiğinde anlattıklarımı benim yüzüme vurmasından beni anlamamasından çekinirim.
bugünlerde neden dir bilmem kendimi yapayalnız ve mutsuz hissediyorum.
annemi çok özlüyorum ..... kpss ye umut bağalmıştım olmadı çalıştığım işyerinden kurtulmam için bir çözüm yoluydu bu sınav ama olmadı sonuç hüsran
burdan kurtulmayı istiyorum ama iş bulmadan da çıkmam zor. yıprandığımı hissediyorum artık ev iş derken yoruldum eşimin annesi vefat ettiğinden babasıyla da ilgilenmek zorundayım . o da çocuk gibi herşeyi benim düşünmem lazım evlendiğimden beri kendi evimde yemek yapıp yemedim. hep onun evinde yapıyorum onun evinde yiyoruz işten gider gitmez üstümü bile çıkarmadan yemeğe girişiyorum .. şimdi bir de ramazan bir de sahurda onun evine inip yine yemek hazırlıyorum. sabah yedide kalkıp uykulu uykulu işe geliyorum.evinin temizliğini falan hep ben yapıyorum hem kendi evim hem onun evi canım çıkıyor allahtan eşim yardım ediyor yoksa haşatım çıkardı. ablaları ise geldiklerinde hiç bir şeye karışmadan yer içer giderler. o kadar canım sıkılıyor ki eşime de bir şey diyemiyorum ama ben böyle bir haya düşlememiştim ... çevremdeki evli arkadaşlara bakıyorum o kadar rahatlar ki gezmeler tozmalar .... ama ben zaten bu koşuşturmada anneme bile gidemiyorum:
lmaz:
