Yeğen tabi istenir haklısınız. Ama benim durumum ve evin belli.
Gerçi ablam bana kalabilir mi diye sormadı ama, kabul edersem sürekli olarak kalacak. Sadece hafta sonu evine gidecek.
Bu da o çocuğun bütün sorumluluğunu almam demek.
Kendi sorunlarının yanında bide bildiğim kadarıyla bişeyler içiyor. Ben böyle bi sorumluluğu nasıl kaldırırım bilemiyorum.ki Allah korusun başına bi olay gelse en çok suçlanacak olan benim.
Benim yorumum daha çok normal gelişim gösteren bir ergen içindi.
Sizin yeğeninizin ele alınması getirdiği iki önemli sorunu var ve bu durumdaki bir ergenin sorumluluğunu almak istememenizi anlayabiliyorum.
Ablanıza yapacağınız en büyük iyilik genç adamın tedavisi için ısrarcı olmanız olur.
Benim konuya yorum yapma sebebim şu:
Nerdeyse herkes;
'gelmesin,ne işi var? Sana mı güvenmiş iş bulurken. Senin zaten iki çocuğun var' vs yazmış ya,açıkcası biraz şaşırdım.
Hatta bir üye davet etmiş bizi 'başka bir konuda yeğenim için dünyayı yıkarım yazanlar nerde?' Diye.
Davetine icabet edeyim dedim.
Benim için yeğen=evlat.
Belki de tek kardeşime çok düşkün olduğum ve gelinimizi de sevdiğim için onların evladını da evladım gibi seviyorum.
Ben yetiştirilme tarzımla ve hayata bakışımla;
ne kocasının çocuk yaştaki yeğenini kıskananları, ne de yeğeni evinde kalacak ve rahatı kaçacak diye 'aklı çıkanları' anlayabiliyorum.
Bununla birlikte her insan farklı bir dünya gerçeğinden hareketle, kimseyi eleştirmiyorum.
Farkındaysanız yorumlarımı kimseyi suçlamadan da daha çok kendi düşüncelerimi ben diliyle yazarak aktarmaya çalışıyorum.
Bugün ablamın bana ihtiyacı olur, yarın benim ona.
İnsanlara,özellikle de yakınlarımıza, gücümüz ve imkanlarımız dahilinde yardımcı olmak gerekir diye sözü bitiriyorum.