insanların kimisi yaşamak için yer,ben ve benim gibi bazıları da yemek için yaşar
yemek yemeyi çok severim, açıkça da söylerim,hiç de gocunmam.
ancak belli bir kiloyu geçince ,yani kendimi rahatsız hissedip,aynaya bakınca hoşnutsuz olmaya başlayınca ekstra önlemler alırım.
bu zamana kadar diyet yaptığım zamanlar oldu,ama adı diyet bence. abur cuburu kesip ev yemeklerini istediğim gibi yemeye devam ettim. günde 10 km yürüyüş yaptım. 10-12 kilo verdim.
yani kilomdan rahatsız olursam ne yapacağımı biliyorum. asla kendimi AMAAAAAN diye salmadım,çünkü hoş değil bence.
sporu,en azından yürüyüşü yaşam tarzı haline getirmeye çalışın,en azından bir öğünde lifli besin yiyin, günde 1 bardak bitki çayı içerim ben mesela,artık benim için alışkanlık oldu.
siz de kendi yazılımınıza bir format atıp ,yeni bir alışkanlık geliştirin bence. bu saydıklarımı çoğu insan kilo vermek için yapar,ama ben yürüyüş ve bitki çayını bir alışkanlık,rutin bir aktivite olarak yaparım. siz de böyle rutin aktiviteler oluşturmalısınız bence.
yoksa bir süre sonra yemek krizine girip,her şeyi yiyip,sonra kilo almamak için çıkaracak psikolojiye gelebilirsiniz. bunun tıptaki adını da hemen hepimiz biliyoruz zaten.
iş oralara varmadan kendi iradenizi konuşturmanız lazım.