kızlar günaydın,
aylardır ailemizi paramparça eden bir konu hakkında fikirlerinize ihtiyacım var. abim yaklaşık bir 6 aylık filört döneminden sonra yengemle evlendi. nişanlılık dönemleri çok kısa sürdü ve o dönemde de yengem bizim eve sürekli gelirdi çok severdik onu. hatta benim ablam yok iki kardeşiz sen bana abla olucaksın derdim. annemse taa o dönemlerde başlamıştı bana ne alırsa ona da almaya olmaz kızım derdi hep. bizim ev dubleksti ve üst katı tamamen ayırdık bizim evden kapısını filan onlarda orada oturacaktı , yengemde orayı çok seviyordu mobilya alırken bile benim evim benim evim diye seçiyordu yani hiç sıkıntı yoktu hepimiz çok seviyorduk. tek sıkıntı yengemin annesiydi , kadın çok fazla dırdırcı ve herşeyi ben bilirim modunda herşeyde kusur buluyordu. düğün zamnalrında abim paraya çok sıkıştı ve hiç lafını etmeden kredi çekip mobilyalarını , gelinliği , düğün salonunu ve beyaz eşyaları ben aldım. hala da parasını ödüyorum ama bir kere lafını etmedim , etmem de zaten abim o benim canım, kanım. düğün hazırlıklarında yengemin annesi bir dolap kıyafet aldırdı adetleri öyleymiş yine aldık ikiletmedik asla mutlu olsunlar dedik. düğünden sonra yengem birden değişti, ben hep hayalini kurardım abla olucak diye altlı üstlü oturduğumuz halde ne evine çağırıyodu ne de kendi geliyordu. annem de onlar mutlu olsun boşver diyodu hep. ama huzursuz edici bir kopukluk olmaya başladı. 5 ay önce yengem doğum yaptı ve bizim ufaklık ikinci sarılık oldu ve hastaneye aldılar. o gün yengem çok ağladı doğal olarak annesi de sürekli konuşup duruyordu bizdelerdi ve annem en büyük hatayı yapıp annesine yeter artık konuşup daha da üzmeyin kızı diye sesini yükseltti. kadın da evden çıkıp gitti sonra annem pişman oldu gitti yanlarına ama kapıyı bile açmadılar. aslında kötü niyetle söylemedi biliyorum üzülüyodu oda ama hatalıydı. o günden sonra yengem hiç gelmedi bize bebeğide getirmedi uzaktan sever olduk, abimse tamamen değişti eve her gün uğrayan abim soğuk durmaya başladı . bir gün abim çok paraya ihtiyacı olduğunu ve kimseden isteyemediğini söyledi, babamlardan gizli 10 bin tl kredi çektim ve verdim borcunu kapat diye, daha sonra babam öğrendi ve kızdı bana gizli iş yaptım diye abim arkamda bile durmadı.
annemle babamda bu böyle olmuyor çağıralım gelini konuşalım bitsin bu küslük dediler ve çağırdılar konuşmaya. yeğenimi de ben aldım ki rahat konuşsunlar diye, daha konuşmaya başladıkları an yengem bağırmaya ve hakret etmeye başladı ben sizin istediğiniz gelin olamam , oğlunuz artık evli o kafalarınıza sokun gibi laflar. yok k.ç kadar evde oturuyormuş babam ona sanki başlık parasımı vermiş de bilmem ne. donduk kaldık abimse sesini çıkarmıyor. babamda sinirlendi ve o zaman boşaltın evimi madem beğenmiyorsun dedi çünkü kira, elektrik,su,doğalgaz,internet hepsini biz ödüyoruz ve bunları bilerek evlendiler. yengem elimden çocuğu çekip aldı ve kapıyı vurup gittiler abimle. biz donduk kaldık olanlara yengem çocuğu bize göstermiyor bile abimse iki günde bir uğruyor o kadar . annem ağlayıp duruyor torunumu göremiyorum diye . bu olanlar o kadar üzüyor ki beni , yengeme çok kızgınım hem de çok abimse beni çok yanıltıyor .
kızlar böyle bir durumda ne yapmak lazım bilmiyorum abimi çok seviyorum ama eski abim değil yengemse sanki düşman gibi davranıyor. yeğenimi göremiyorum bile
aylardır ailemizi paramparça eden bir konu hakkında fikirlerinize ihtiyacım var. abim yaklaşık bir 6 aylık filört döneminden sonra yengemle evlendi. nişanlılık dönemleri çok kısa sürdü ve o dönemde de yengem bizim eve sürekli gelirdi çok severdik onu. hatta benim ablam yok iki kardeşiz sen bana abla olucaksın derdim. annemse taa o dönemlerde başlamıştı bana ne alırsa ona da almaya olmaz kızım derdi hep. bizim ev dubleksti ve üst katı tamamen ayırdık bizim evden kapısını filan onlarda orada oturacaktı , yengemde orayı çok seviyordu mobilya alırken bile benim evim benim evim diye seçiyordu yani hiç sıkıntı yoktu hepimiz çok seviyorduk. tek sıkıntı yengemin annesiydi , kadın çok fazla dırdırcı ve herşeyi ben bilirim modunda herşeyde kusur buluyordu. düğün zamnalrında abim paraya çok sıkıştı ve hiç lafını etmeden kredi çekip mobilyalarını , gelinliği , düğün salonunu ve beyaz eşyaları ben aldım. hala da parasını ödüyorum ama bir kere lafını etmedim , etmem de zaten abim o benim canım, kanım. düğün hazırlıklarında yengemin annesi bir dolap kıyafet aldırdı adetleri öyleymiş yine aldık ikiletmedik asla mutlu olsunlar dedik. düğünden sonra yengem birden değişti, ben hep hayalini kurardım abla olucak diye altlı üstlü oturduğumuz halde ne evine çağırıyodu ne de kendi geliyordu. annem de onlar mutlu olsun boşver diyodu hep. ama huzursuz edici bir kopukluk olmaya başladı. 5 ay önce yengem doğum yaptı ve bizim ufaklık ikinci sarılık oldu ve hastaneye aldılar. o gün yengem çok ağladı doğal olarak annesi de sürekli konuşup duruyordu bizdelerdi ve annem en büyük hatayı yapıp annesine yeter artık konuşup daha da üzmeyin kızı diye sesini yükseltti. kadın da evden çıkıp gitti sonra annem pişman oldu gitti yanlarına ama kapıyı bile açmadılar. aslında kötü niyetle söylemedi biliyorum üzülüyodu oda ama hatalıydı. o günden sonra yengem hiç gelmedi bize bebeğide getirmedi uzaktan sever olduk, abimse tamamen değişti eve her gün uğrayan abim soğuk durmaya başladı . bir gün abim çok paraya ihtiyacı olduğunu ve kimseden isteyemediğini söyledi, babamlardan gizli 10 bin tl kredi çektim ve verdim borcunu kapat diye, daha sonra babam öğrendi ve kızdı bana gizli iş yaptım diye abim arkamda bile durmadı.
annemle babamda bu böyle olmuyor çağıralım gelini konuşalım bitsin bu küslük dediler ve çağırdılar konuşmaya. yeğenimi de ben aldım ki rahat konuşsunlar diye, daha konuşmaya başladıkları an yengem bağırmaya ve hakret etmeye başladı ben sizin istediğiniz gelin olamam , oğlunuz artık evli o kafalarınıza sokun gibi laflar. yok k.ç kadar evde oturuyormuş babam ona sanki başlık parasımı vermiş de bilmem ne. donduk kaldık abimse sesini çıkarmıyor. babamda sinirlendi ve o zaman boşaltın evimi madem beğenmiyorsun dedi çünkü kira, elektrik,su,doğalgaz,internet hepsini biz ödüyoruz ve bunları bilerek evlendiler. yengem elimden çocuğu çekip aldı ve kapıyı vurup gittiler abimle. biz donduk kaldık olanlara yengem çocuğu bize göstermiyor bile abimse iki günde bir uğruyor o kadar . annem ağlayıp duruyor torunumu göremiyorum diye . bu olanlar o kadar üzüyor ki beni , yengeme çok kızgınım hem de çok abimse beni çok yanıltıyor .
kızlar böyle bir durumda ne yapmak lazım bilmiyorum abimi çok seviyorum ama eski abim değil yengemse sanki düşman gibi davranıyor. yeğenimi göremiyorum bile
Son düzenleme: