Yengemle hiç anlaşamıyoruz.Lütfen bana yardım edin!

açıkcası ben 24 yaşında kimsenin evine yerleşemezdim, hem de böyle bir olay yaşamışken yalnız kalmayı tercih ederdim.
Sen kolay mı sanıyorsun anne baba öldükten sonra o eve tekrar gitmeyi?

Başın sağ olsun.

Annemi kaybettim çok Yen'i
Çok iyi anlıyorum

Annemin "bana bir şey olursa o teyzen sahip çıkar "dediği yiyeğini, bana ilk sırt dönen oldu.

Zaten kimse umursamadı beni. Sülaleyi sildim, tek başıma iyileşmeye çalışıyorum ben de.

Elimden gelen, seni anladığımı söylemek
Biliyorum, bu bile iyi geliyor
 
Öncelikle başınız sağolsun..babamı kaybettiğimde 25 yaşındaydım..taziyeye gelip konuşanlar olmadık şeylere güldüklerinde "buna mı gülünür,bu ev cenaze evi ,niye kimse saygı göstermiyor" diye düşünüp sinirlenirdim..zaman geçince de aynı şekilde düşündüm..sonraları farkettim ki ateş sadece düştüğü yeri yakıyor ve hayat başkaları için aynen devam ediyor..kimsenin seninle aynı acıyı yaşamasını bekleyemezsin çünkü bazı durumlar yaşamadan asla anlaşılamaz..yengene gelince..özellikle seni üzmek için böyle davranmıyordur ama çocuklarına aşırı bağlı ve yapacak işi olmayanlar durmadan çocuklarından bahsedip hatta kıyas yoluna gidiyorlar..mesela bir komşu aynı yaşta dahi olmadığım kızını bana o kadar övüyor ki anlamak mümkün değil..çünkü dünyada çocuğu başka kafa yoracağı bir durum yok..o yüzden bir psikologla konuşup rahatlayabilirsin ama unutma kimse seninle aynı acıyı yaşayamaz bunu beklememelisin..sevgiler.
 
Öncelikle basın sağ olsun ,mekanları cennet olsun ..aynı tarihte ben de babamı kaybettim .

Kimse ne der diye düşünme ..yengeni alttan alma,amcam kızar diye düşünüp kendini kısıtlama. .Çok ilgili olsalar şu dönemde seni ayakta tutabilmek için destek olurlardı. Annen baban var senin ..sadece farklı bir yerdeler artık ..kimse anne baba görevi üstlenmeye çalışmasın ..şahsen ben buna çok sinir oluyorum ve şuan kimseyle görüşmüyorum . Bu sancılı dönemi atlatana kadar da kimseyle görüşmeyi düşünmüyorum ..

Kayınvalide adayına da durumu anlat ,belli ki anlayamamış. .aynı tavrı devam ederse ,nişanı yine istediğin tarihte yap ve acına saygı duymadığı için mesafeni koru ..

Yengene cevap verme ..konuşup konuşup gitsin bir daha gelmesin ..dik dik bak ..gerekirse cevabını vermekten çekinme ..kimsenin lafının yada davranışının altında ezilme ..kimse babanı geri vermeyecek anneni de ..

psikiyatrist + psikolog olarak devam et tedavine, yalnız ilaç kullanma ..

Allah yardımcın olsun. .

Çok teşekkür ederim..İlaç kullanıyorum ama bırakmak istiyorum yan etkisi çok oluyor.
 
Sen kolay mı sanıyorsun anne baba öldükten sonra o eve tekrar gitmeyi?

Başın sağ olsun.

Annemi kaybettim çok Yen'i
Çok iyi anlıyorum

Annemin "bana bir şey olursa o teyzen sahip çıkar "dediği yiyeğini, bana ilk sırt dönen oldu.

Zaten kimse umursamadı beni. Sülaleyi sildim, tek başıma iyileşmeye çalışıyorum ben de.

Elimden gelen, seni anladığımı söylemek
Biliyorum, bu bile iyi geliyor

Çok haklısınız çok...Teşekkür ederim.m
 
"Ben olsam" dedim farkettiniz mi,
Bana gore yani, benim icin, akrabalarimin evinde kalmaktan daha kolay olurdu. Sizin icin farkli olabilir, bunu anlamak bu kadar zor olmamali.
Konuyu dağıtmayalım bu şekilde.
Kız sen olsan ne yapardın diye sormamış.
Yaşayan biri olarak, onun adına ben sordum kolay mı sanıyorsun diye.
Kolay değil. Bunu anlamak zor olmamalı.
İyi akşamlar.
 
Sen kolay mı sanıyorsun anne baba öldükten sonra o eve tekrar gitmeyi?

Başın sağ olsun.

Annemi kaybettim çok Yen'i
Çok iyi anlıyorum

Annemin "bana bir şey olursa o teyzen sahip çıkar "dediği yiyeğini, bana ilk sırt dönen oldu.

Zaten kimse umursamadı beni. Sülaleyi sildim, tek başıma iyileşmeye çalışıyorum ben de.

Elimden gelen, seni anladığımı söylemek
Biliyorum, bu bile iyi geliyor

Başınız sağolsun..sizi taktir ettiğimi söylemek istedim..sevgiler.
 
Arkadaşlar şuan çok üzgünüm.Şuan ki üzüntülerimi kelimelere dökmemin imkanı yok.

24 yaşındayım ve bir ay önce annemle babamı kaybettim trafik kazasında.Şuan da zor bir dönemdeyim tedavi görüyorum ve gerçekten bu hassas dönemde bana destek olmaları gereken akrabalarım köstek oluyorlar.En basit örneği de yengem.

Amcamı gerçekten çok seviyorum o bir şey istediğinde kıramam hemen yaparım o da bana karşı çok iyidir.Kafamı dağıtmam için elinden geleni yapar.Ama yengemle hiç anlaşamıyoruz.Öncelikle çok konuşkan bir yapısı var.Sürekli konuşur,ben de pek sevmem konuşmayı ama onun çok konuşuyor olması benim için hiç sorun değil.Tek sorun o sürekli yanımda kendi ailesiyle ilgili şeylerden bahsediyor,bunu iyi niyetle mi yapıyor bilemiyorum yani belki de kafam dağılsın diye beni eğlendirmeye çabalıyor olabilir ama o kadar seçenek varken inatla kendi ailesini anlatıyor bana.Ben de üzülüyorum ama gülümsüyorum zorla.

Bir de yengem kuzenlerime yani çocuklarına çok bağlı.Evet tabiki sevecek koruyacak ama gerçekten çocuklarının haklı haksız her hareketlerinden onları koruyor.Ben bıktım artık.Aynı apartmandayız ben babannem ve dedemlerle kalıyorum yengemgil direk karşımda oturuyorlar.Sürekli görüyorum bazen onlara geçiyoruz oturmaya özellikle o zamanlarda nefes alamayacak gibi oluyorum.Çok anlayışsızlar hepsi.Ve özellikle yengem öyle.Mesela yengem ölseydi annem yaşasaydı annem eminim ki kuzenlerime böyle davranmazdı.Gözlerinin önünde kendi ailesinden bahsetmezdi.

Çoook bunalıyorum,çook.Annem ve babamsız ömür geçmez ki..Hep hissediyorum eksikliklerini.Bir buraya anlatabiliyorum,bir de erkek arkadaşıma.Beni başka anlayan dinleyen yok ki.Nişan olucaktık onu da erteledik tabi ki doğru olan buydu.Sanırım annesi bu duruma bozulmuş.Bir de onlarla uğraşıyorum.Dünyanın en büyük acılarından birini yaşıyorum ve kimsenin beni alttan aldığı yok.Tersine özellikle yengem bir hata yapsa da yüzüne vursam diye bekliyor.Alttan alttan sevgilimle ilgili laf sokuyor,dışarı çıkıyoruz ona laf ediyor bu saatte olur mu diye.

Yahu biz evlenmeyi planlıyoruz,nişan düğün hepsinin tarihi belli?Neyin lafı sözü bu.Bıktım artık ondan,bu yaşıma geldim hala laf sokuyor bana.Cevap versem gidecek amcama bire bin katarak anlatacak ve amcamla aramıza soğukluk sokacak.

Yardım edin bana lütfen:KK57::KK43:

başın sağolsun, çektiğin acı hayal edilemez herhalde, mekanları cennet olsun, belki de bu acıdan dolayı çok hassassın tabii ki aynı hassasiyeti çevrenden de bekliyorsun ama inan öyle olmuyor, ateş düştüğü yeri yakıp gidiyor, insanlar cenazeyi bırak haberi aldıktan bi kaç saat sonra hayatlarına devam ediyor, acı ama gerçek bu, önce bu gerçeği kabullenmen lazım, umarım nişanlın anlayışlı biridir, bu dönemde ona çok ihtiyacın var, başkalarının lafını sözünü boşver derim, bir de onların kahrını çekecek değilsin senin derdin sana yeter yani...
 
şaka gibi ya.. yemin ederim gözümün önünde ölseniz kesin bir pislik var diyecek vicdansızlığa girdim artık.. ayıp yahu ayıp, ne kadar kolay yazıyorsunuz bazı şeyleri..

Egem Egem abla bir geldin, pir geldin :)
 
Dün gece actigi konu:

Arkadaşlar yine ben.

Gecenin bu saatinde uyuyamadım ve size yazmak istedim çünkü anlatabileceğim kimse yok diyebilirim.Annemi ve babamı çok ani bir kazada kaybettim ve daha bir ay bile olmadı.Onların eksikliğini o kadar fazla hissediyorum ki.

Bir kazada ailemi kaybettim ben resmen.Aileme hayırlı bir evlat olamadım diye korkuyorum.Sevgimi hissettiremedim hiçbir zaman.Küçük bir erkek kardeşim var,abimle beraber bakıyoruz ona,kendimden çok onun için üzülüyorum inanın.Sevgilim var akrabalarımdan daha çok desteğini gördüm şu günlerde.Normalde bu aylarda nişanımız olur diye planlamıştık ama ben şu sıralar hiçbir eğlenceli aktivite olsun istemiyorum...Bu sebeple erteleyebildiğim kadar ertelemek istiyorum.Sevgilim bir şey demese de annesi bu duruma bozulmuş anlaşılan ama her neyse..Onu takacak halim yok bu durumda.

Sizden isteğim annesini/babasını ya da benim gibi her ikisini kaybetmişler varsa aranızda,ilk aylarının nasıl geçtiğini bana anlatabilir mi?Nedense bu saatlerde kendimi çok yalnız ve bitkin hissediyorum.Lütfen bana yardımcı olun.Ve ben duygularımı pek dışarı vuran biri değilimdir,sizce annemle babam şuan benim ne kadar üzüldüğümden haberdar mıdır ya da biliyorum garip duracak ama annemle babam sizce bana haklarını helal etmişlerdir değil mi?

Evet onların evladıyım ama işte annem ve babam gibi meleklere layık bir evlat olamadım hiçbir zaman.Hatta problemli bir ergenlik çağımla annemi çok üzdüğüm ağlattığım bile olmuştu..Şimdi hem vicdan azabım,hem gelecek kaygım,hem ilişki sorunum var.Bana yardımcı olun lütfenn:KK43:

Bugun kardesler yok olmus :bicak:

Hayır fake olmasın ya

Kaç defa empati yaptığım görülmüş

Harcanmasın bu da
 
şaka gibi ya.. yemin ederim gözümün önünde ölseniz kesin bir pislik var diyecek vicdansızlığa girdim artık.. ayıp yahu ayıp, ne kadar kolay yazıyorsunuz bazı şeyleri..

Egem Egem abla bir geldin, pir geldin :)
bugün can sıkıntısından kk ya gireyim dedim.şansıma bu geldi:KK12:
 
Dun gece abinle kardesin varmis :olamaz:
Bu aksam onlara rol yok mu?
Ama yok artık diye bağırmak istiyorum iki gündür bu üye ve açtığı konuları okuyup kahroluyorum düşünüyorum hatta dün bir de kardeşim var dedi ah küçük yaşta o da annesiz babasiz kaldı diye iki kat daha üzüldüm

Fake mi şimdi ? Gerci kimse annesiz babasız kalmasın fake olsun sevinirim
 
Ama yok artık diye bağırmak istiyorum iki gündür bu üye ve açtığı konuları okuyup kahroluyorum düşünüyorum hatta dün bir de kardeşim var dedi ah küçük yaşta o da annesiz babasiz kaldı diye iki kat daha üzüldüm

Fake mi şimdi ? Gerci kimse annesiz babasız kalmasın fake olsun sevinirim

Dunkunu ben de yemistim, bugunku garip geldi ama uzatmadim.
Fake olsun da biseyi 40 kere dersen olurmus...
 
Back
X