Merhabalar,
Bilen vardır, ABD'de yaşıyorum 10 yıldır ve son birkaç yıldır İstanbul'a kesin dönüş yapma planım vardı. Yüksek lisansımın bitmesini bekliyordum, güya biter bitmez gidecektim. Okul biteli neredeyse 1 yıl olacak, okulun bitmesiyle birlikte kararsızlıklarım, belirsizliklerim başladı. Kesin dönüş yapmanın pek de güvenli ve mantıklı bir karar olmadığına karar verdim şu anki ülke durumuna da bakarak.
Ama benim aklımda bu ülkede kalmak da yoktu, hiç bir eyaletle ilgili hayalim, planım olmadı. Yaşadığım bölgeyi sevemedim 10 yıldır ve illa ki başka eyalete gitmek istiyorum. Gideceğim de, ama nasıl gideceğim, nasıl olacak diye düşünüp duruyorum. Daha nerde yaşamak istediğimi bile tam olarak bilmiyorum, tek bildiğim burada yaşamak istemediğim. Aklımda 2 yer var gerçi, tamamen bilmiyor değilim. Tek başına taşınacağım,onu da ekleyeyim, aileyle birlikte değil.
Yaş oldu 26, hatta 6 ay sonra 27. Ben daha yeni bir hayat kuracağım da... Hayatıma birinin girmesini, evlenmeyi filan da istiyorum. Ne bileyim, sanki yaşım geçiyormuş gibi geliyor 30a yaklaşmış biri olarak.
Neyse, yeni bir şehirde veya ülkede böyle yeniden başlayan oldu mu? Korkularınız, tedirginlikleriniz oldu mu? Nasıl gitti, tutundunuz mu? Tavsiyeleriniz, düşünceleriniz, önerileriniz var mı?
Not olarak şunu da ekleyeyim, sıfırdan başlamak derken sadece yeni bir yerde yeni bir hayat kurmayı kastediyorum. Bu zamana kadar boş durmadım, mesleğimde 5 yıllık tecrübem var, master seviyesinde tahsilim, bankada hatrı sayılır miktar para birikimim filan var. Pek kör gözüm parmağına hareket etmiyorum. Maddi olarak kaygım yok, benim kaygım tutunamamak, hayal kırıklığı, bunalım gibi sonuçların olabilmesi. Bu kararsızlık ve tedirginliklerden dolayı buradaki hayatımı amaçsız ve ben ortada kalmışım gibi hissediyorum açıkçası. Fikirlerinizi bekliyorum.
Merhabalar,
Bilen vardır, ABD'de yaşıyorum 10 yıldır ve son birkaç yıldır İstanbul'a kesin dönüş yapma planım vardı. Yüksek lisansımın bitmesini bekliyordum, güya biter bitmez gidecektim. Okul biteli neredeyse 1 yıl olacak, okulun bitmesiyle birlikte kararsızlıklarım, belirsizliklerim başladı. Kesin dönüş yapmanın pek de güvenli ve mantıklı bir karar olmadığına karar verdim şu anki ülke durumuna da bakarak.
Ama benim aklımda bu ülkede kalmak da yoktu, hiç bir eyaletle ilgili hayalim, planım olmadı. Yaşadığım bölgeyi sevemedim 10 yıldır ve illa ki başka eyalete gitmek istiyorum. Gideceğim de, ama nasıl gideceğim, nasıl olacak diye düşünüp duruyorum. Daha nerde yaşamak istediğimi bile tam olarak bilmiyorum, tek bildiğim burada yaşamak istemediğim. Aklımda 2 yer var gerçi, tamamen bilmiyor değilim. Tek başına taşınacağım,onu da ekleyeyim, aileyle birlikte değil.
Yaş oldu 26, hatta 6 ay sonra 27. Ben daha yeni bir hayat kuracağım da... Hayatıma birinin girmesini, evlenmeyi filan da istiyorum. Ne bileyim, sanki yaşım geçiyormuş gibi geliyor 30a yaklaşmış biri olarak.
Neyse, yeni bir şehirde veya ülkede böyle yeniden başlayan oldu mu? Korkularınız, tedirginlikleriniz oldu mu? Nasıl gitti, tutundunuz mu? Tavsiyeleriniz, düşünceleriniz, önerileriniz var mı?
Not olarak şunu da ekleyeyim, sıfırdan başlamak derken sadece yeni bir yerde yeni bir hayat kurmayı kastediyorum. Bu zamana kadar boş durmadım, mesleğimde 5 yıllık tecrübem var, master seviyesinde tahsilim, bankada hatrı sayılır miktar para birikimim filan var. Pek kör gözüm parmağına hareket etmiyorum. Maddi olarak kaygım yok, benim kaygım tutunamamak, hayal kırıklığı, bunalım gibi sonuçların olabilmesi. Bu kararsızlık ve tedirginliklerden dolayı buradaki hayatımı amaçsız ve ben ortada kalmışım gibi hissediyorum açıkçası. Fikirlerinizi bekliyorum.
merhaba benim esim yuksek lisans ve doktorasini pariste tamamladi. bundan 4 yil once docent olarak paris'e geldi, bu yil da profesorlugunu aldi. maile yerlestik parise.
sunu soyleyebilirim ki amerika'nin kosullari fransa yahut avrupa ulkelerinden cok daha rahat, en yakin arkadasimiz houston'da gorecli ve kiz paris'te 20 m2 evdeyken simdi dublex ev aldi 2 senede :)))
ben amerikada kosullarini zorla derim, avrupa'da hayat refahi cok dusuk, maasin ne kadar yuksek olursa olsun mesela fransa'da esitlik ilkesi dolayisiyla ne ozel hastanen ne de ozel okulun yok. evler cok kucuk, ozellikle paris'te ev yok! yasamayan kisinin anlayacagi seyler degil bunlar ama butun bu negatiflige ragmen hayir turkiye'ye donmuyoruz; ben 2 ayda bir gidip keyif surmeyi tercih ederim :)))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?