- 18 Temmuz 2013
- 370
- 389
- 103
- Konu Sahibi Kendimi_7_im
- #1
Mrb kızlar ben 34 yaşındayım. 2 aylık evliyim o kadar bocalama içindeyim ki ev ,yeni şehir ,yeni iş arafta gibi hissediyorum kendimi 
İzmir den Ankara’ya gelin geldim ben , burda ne eşimin ne benim hiçkimseniz yok , benim ailem 5 saat eşimin ailesi 4 saat uzaklıkta ... okadar daraldım o kadar bunaldım ki okuyan olur bana tavsiye vermek isteyen olur ben içimi dökmek istedim herşey çok güzel başladı 1,5 senede evlendik ne nişanlılık ne evlilik sürecinde hiç bi sıkıntı tartışma bile yanaşmadı ne aileler ne bizim aramızda çok şükür ... ama evlendikten aynı eve girdikten sonra ( belki benim alışamamın da etkisi var ) incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden kavgalar etmeye başladık . Ona da bana da herşey batmaya başladı . Misal örnek veriyorum eşimin ailesini o kadar çok severdim ki evlendik onlar bile garipleşmeye başladılar gibi geldi . Balayına git 3-4 kez ara , evimize geldik günde 3-4 kez anne ayrı baba ayrı kardeş ayrı ara , açma yada duyma olaylar çıkar ,sürekli benim aramamamdan şikayetçiler zaten İnan’ın zor bir dönem geçiriyorum ama anlatamıyorum. Sürekli kont altındaymışım gibi hissediyorum anne arar babanı aradın mı kardeş arar annemi aradın mı sıkıldım zoraki yaptırım uygulanmasından. Eşimde hak verdi bana ; sen kalk annesi ile konuş 
Ki asla deme bişey gidince konuşuruz kırma kalplerini dememe rağmen . Şimdi aramıyorlar sık beni ama aradığım zaman sesler hep kötü not: ben kendi ailemi de çok aramam anne baba kardeşler böyle alışmışım ben neyse kızlar ne olur azıcık deneyimleriniz yorumlarınız ile destleklerinizi bekliyorum
İzmir den Ankara’ya gelin geldim ben , burda ne eşimin ne benim hiçkimseniz yok , benim ailem 5 saat eşimin ailesi 4 saat uzaklıkta ... okadar daraldım o kadar bunaldım ki okuyan olur bana tavsiye vermek isteyen olur ben içimi dökmek istedim herşey çok güzel başladı 1,5 senede evlendik ne nişanlılık ne evlilik sürecinde hiç bi sıkıntı tartışma bile yanaşmadı ne aileler ne bizim aramızda çok şükür ... ama evlendikten aynı eve girdikten sonra ( belki benim alışamamın da etkisi var ) incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden kavgalar etmeye başladık . Ona da bana da herşey batmaya başladı . Misal örnek veriyorum eşimin ailesini o kadar çok severdim ki evlendik onlar bile garipleşmeye başladılar gibi geldi . Balayına git 3-4 kez ara , evimize geldik günde 3-4 kez anne ayrı baba ayrı kardeş ayrı ara , açma yada duyma olaylar çıkar ,sürekli benim aramamamdan şikayetçiler zaten İnan’ın zor bir dönem geçiriyorum ama anlatamıyorum. Sürekli kont altındaymışım gibi hissediyorum anne arar babanı aradın mı kardeş arar annemi aradın mı sıkıldım zoraki yaptırım uygulanmasından. Eşimde hak verdi bana ; sen kalk annesi ile konuş Ki asla deme bişey gidince konuşuruz kırma kalplerini dememe rağmen . Şimdi aramıyorlar sık beni ama aradığım zaman sesler hep kötü not: ben kendi ailemi de çok aramam anne baba kardeşler böyle alışmışım ben neyse kızlar ne olur azıcık deneyimleriniz yorumlarınız ile destleklerinizi bekliyorum 
