Yeni evliligim + Piskolojim ve Esimin cocugu

hayatguezel

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
13 Aralık 2021
15
-75
1
Merhaba öncelikle lüften kirici sözler veya tam dinlemeden anlamadan linc etmeyin bir insani-lütfen!

Zaten derdimiz olmasa buraya kimse yazmaz.

Öncelikle suan ikinci evligimi yapmis durumdayim. Esiminde ikinci evliligi, onun ilk evliliginden bir oglu var yedi yasinda ama annesinde yasiyor nerdeyse iki saatlik uzaklikta. Anca 1-2 ayda bir aliyor cocugunu yogun calistigindan dolayi ve bos zamani olunca benimlede gecirmek istiyor.

Esimin cok iyi biri olmasi nedeniyle ve aileside mükemmel hic kaynana görümce elti dertlerim yok cok sükür, kabul ettim herseyi.
Tabiki bu cocugun varligini biliyordum ve bir gün babasinda yasamak isterse diye düsünceleride kafamdan gecirdim, ama acikcasi isin icinde olmayinca insan okadar anlamiyor. Simdide öyle bi duruma geldimki, hala kabullenemiyorum cocugu.
Cocuk zaten cok yaramaz ne edep ögretilmis ne adap ne terbiye, esim bile zor dayaniyor bazen. Ben nasil ve neden dayanim ozaman cocugum bile degil. Biliyorum iyi yaklasmak zorundayim ama nasil ve ne düsüncegimi bilmiyorum.
Ilerde eger benimde cocugum olursa onunla kardes olacaklari düsüncesi-yok miras mal mül düsüncesi-iyice piskolojim bozuldu hatta Terapiye bile gitmeye basladim cünkü kötü düsünmek istemiyorum cocugu hakkinda. Ama ister istemez kendimi geri cekiyorum ve o cocuk benim icin büyük bir sorun oldu.

Ailemde bastan yapma etme dediydi, ama esimi taniyinca evet cok iyi bir insan bununla olur cocugu sorun etme söylediler.

Bende zaten karakterine esimin kendisine bana olan sevgisine sahiplenmesine baktim, ve basimdan bir evlilik gectigi icin neyin önemli olup olmadigini bildigim icin cocugu var diye yargilamadim.

Bana disardan ters bakildigini hissediyorum, evlendi ayrildi yine evlendi cocuklu birini aldi diye. Bu beni cok rahatsiz ediyor. Cocugu düsününce zaten kafam oynuyor. Yani suan piskolojikmen cok kötü durumdayim. Terapi cok yeni oldugu icin henüz fazla bir fayd- görmedim. Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim. Bende Istemiyorum bende ama elimde degil.
Belki siz bana bazi öneri veya sözlerle yardimci olabilirsiniz?

Ve lütfen linc etmeyin insan sadece isin icine girince anliyor, bende iyi niyetimden esim iyi biri diye kabul ettim-cocugunun beni böyle rahatsiz edecegini tabiki bende bilmiyordum yoksa bastan kabul etmezdim. Ama bitek cocugu var diyede hayir demek istemedim güzel bir evlilik yasarim diye.
 
Ne isteğinizi bilmeden sırf adam iyi diye bir evliliğin içine girmişsiniz. Halbuki evlilik konusunda tecrübeniz de varmış. Ne denir ki? Şımarık, edepsiz her ne olursa olsun o adamın çocuğu ve siz bunu kabul etmek zorundasınız. Napsın adam? Miras olaylarına kadar düşünmek de sağlıklı değil açıkçası.

Sizin aklınız ve gönlünüz başka yöne kaymış da vicdanınızı temize çıkarmaya çalışıyor olabilir misiniz? Bir düşünün derim.
 
Son düzenleme:
Çocuk sürekli sizde kalmadığı sürece canınızı sıkmayın ve buna şükredin.kendi çocuğunuz olursa miras vs konuları için de ben şöyle düşünüyorum eğer siz çalışıyorsanız kendiniz ekstra bir birikim, çocuğunuza ait bir yatırım yapabilirsiniz ama ortak olan babadan olan her şey eşit bir Şekilde paylaşılır o konuda ekstra bir söz hakkınız olacağını sanmıyorum ki normali de bu bence.
 
Anne babası ayrılan bazı çocuklar sorunlu büyüyebiliyor,hırçın olabiliyorlar bu çok normal. Sizin de çocuğunuz olduğunda onu babasız büyütme fikri nelere yol açabilir daha iyi anlayacaksınız. Gerçekten çok rahatsızsanız çocuktan en doğrusu ayrılmanız. Herkes bir başkasının çocuğuna anne olamayabiliyor. Benim annem de babamın ikinci eşi,kendisinin ilk evliliğiydi. Babamın 2 çocuğuna da annelik yaptı,evlendirdi bile, baktım da 15 senesini vermiş onlara. Babam ölene kadar hiç sorun yaşamadık. Miras konularını da aralarında düzenlemişlerdi,iki evin biri anneme diğeri babama aitti,hiç sorun olmadı o konularda.
 
Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim.
Ben sebebini anladım, siz kaşınıyorsunuz. Bahane arıyorsunuz sadece, işaret, enerji bilmem ne diye.
 
Bile isteye evlenmişsiniz.
Çocuktan da haberdardınız.
Elbette babasının olan herseyde o çocuğunda hakkı var. Bunda sorun yapacak birsey yok.

7 yaşındaki bir cocuk ne yapıyorda bu kadar size batıyor anlamadım.
Zaten 2 saat uzaklıkta , ayda ya da iki ayda bir geliyormuş.

Bence siz bu evliliğinizde de istediğinizi bulamamışsınız . Yoksa eski sevgiliye geri dönme ihtimalini düşünmez bir kadın.
 
Çocuğu olayların içine girince kabullenememeniz hoş değil ama kabul edilebilir.

Miras olaylarını evlenmeden önce düşünebilirdiniz.
Çocuk melek gibi de olsa sizi çok da sevse mirastan pay alacak. Bu kesin bilgi.

Kocanızı sevip sevmediğinizi bilmiyorsunuz.

Eski sevgilinizin konu ile alakasını çözemedim. Onunla belli ki evliliğe gitmemiş ilişki gitseydi bu adamla evlenmeyecektiniz. Şu an boş yere zihninizi onunla kurcalamayın.
 
Bu plarformda nedendir bilinmez birilerinin çocuğu hep terbiyesiz , şımarık ve saygısız oluyor. Acaba diyorum neden böyle oluyor. Hayret.

Neyse. Sizin ruh haliniz bana hic sağlıklı gelmedi. Kac yaşındasınız bilmiyorum ama attığınız adımlar asla sağlıklı değil.

Adamın çocuğu ile kafayi bozmuşsunuz resmen. Sevmiyor olabilirsiniz ben de başkalarının çocuklarını sevmem ama kafaya da takmam. Çocuk şu an annesinde kalıyor ve doğrudan kimseye bir zararı yok.

Son paragrafta eski sevgilinize yükselmişsiniz. Iste konunun en tehlikeli suları... Çok tehlikeli sularda yüzüyorsunuz. Eşiniz içinize sinmediyse evlilik yapmasaydınız keşke.

Evet ben de çocuğum yokken çocuklu biri ile evlenmek istemezdim
ama işin içine girmeden de anlaşılır bazı şeyler. Bakin işin içine girmeden söylüyorum; el çocuğu zor gelir. Kimse istemez.

Şimdi bunu ileri sürerek eski sevgiliyi sahalara çıkarmayın. Zararlı çıkan siz olursunuz.

Bence evlenmek için evlenmişsiniz ve şimdi kendi içinizde adamın çocuğunu ileri sürerek pismanliginiza kılıf buluyorsunuz.

Doktora ya da terapiye neyse devam edin. Çocuğa olan takıntınızdan kurtulun. Yolunuza bakın. Ve bundan sonra bin kere ölçün, bir kere biçin.
 
Bak hep dediğim gibi bu cocuklar analara zimmetli bir tek adamlar keyif sürsün anca adam bekar gibi gitmiş evlenmiş ayda yılda bir çocuğunu görüyor çünkü karıcığıyla vakit geçirmeyi tercih ediyor ama hala bu karıcığı memnun değil
Sonra burada açılan konularda çocuklarını babalarına vermek isteyen kadınlar linçleniyor.
Halbuki tek ebeveyn anne değil .

Adam boşanıyor.
Gidiyor bir daha evleniyor. Cocugun tüm sorumluluğu da anneye kalıyor. Adamın keyfi olursa , yeni karışı da kabul ederse çocuğunu alıyor , görüyor. Hiç adil değil .
 
Merhaba öncelikle lüften kirici sözler veya tam dinlemeden anlamadan linc etmeyin bir insani-lütfen!

Zaten derdimiz olmasa buraya kimse yazmaz.

Öncelikle suan ikinci evligimi yapmis durumdayim. Esiminde ikinci evliligi, onun ilk evliliginden bir oglu var yedi yasinda ama annesinde yasiyor nerdeyse iki saatlik uzaklikta. Anca 1-2 ayda bir aliyor cocugunu yogun calistigindan dolayi ve bos zamani olunca benimlede gecirmek istiyor.

Esimin cok iyi biri olmasi nedeniyle ve aileside mükemmel hic kaynana görümce elti dertlerim yok cok sükür, kabul ettim herseyi.
Tabiki bu cocugun varligini biliyordum ve bir gün babasinda yasamak isterse diye düsünceleride kafamdan gecirdim, ama acikcasi isin icinde olmayinca insan okadar anlamiyor. Simdide öyle bi duruma geldimki, hala kabullenemiyorum cocugu.
Cocuk zaten cok yaramaz ne edep ögretilmis ne adap ne terbiye, esim bile zor dayaniyor bazen. Ben nasil ve neden dayanim ozaman cocugum bile degil. Biliyorum iyi yaklasmak zorundayim ama nasil ve ne düsüncegimi bilmiyorum.
Ilerde eger benimde cocugum olursa onunla kardes olacaklari düsüncesi-yok miras mal mül düsüncesi-iyice piskolojim bozuldu hatta Terapiye bile gitmeye basladim cünkü kötü düsünmek istemiyorum cocugu hakkinda. Ama ister istemez kendimi geri cekiyorum ve o cocuk benim icin büyük bir sorun oldu.

Ailemde bastan yapma etme dediydi, ama esimi taniyinca evet cok iyi bir insan bununla olur cocugu sorun etme söylediler.

Bende zaten karakterine esimin kendisine bana olan sevgisine sahiplenmesine baktim, ve basimdan bir evlilik gectigi icin neyin önemli olup olmadigini bildigim icin cocugu var diye yargilamadim.

Bana disardan ters bakildigini hissediyorum, evlendi ayrildi yine evlendi cocuklu birini aldi diye. Bu beni cok rahatsiz ediyor. Cocugu düsününce zaten kafam oynuyor. Yani suan piskolojikmen cok kötü durumdayim. Terapi cok yeni oldugu icin henüz fazla bir fayd- görmedim. Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim. Bende Istemiyorum bende ama elimde degil.
Belki siz bana bazi öneri veya sözlerle yardimci olabilirsiniz?

Ve lütfen linc etmeyin insan sadece isin icine girince anliyor, bende iyi niyetimden esim iyi biri diye kabul ettim-cocugunun beni böyle rahatsiz edecegini tabiki bende bilmiyordum yoksa bastan kabul etmezdim. Ama bitek cocugu var diyede hayir demek istemedim güzel bir evlilik yasarim diye.
Eski sevgilimi ?? Dogmamis cocuga mirasmi aman Allahim o adamin cocugu mecbur gelip gidecek. 7yasinda cocuk gelip kafaniza yapmiyor heralde evlenirken biliyordunuz o yuzden biz size ne diyelim simdi?? Bosan mi diyelim yapamiyorsan bosan zaten cunki o cocuk herzaman sizle olacak KARDESIDE OLSA olmasada...
 
Sonra burada açılan konularda çocuklarını babalarına vermek isteyen kadınlar linçleniyor.
Halbuki tek ebeveyn anne değil .

Adam boşanıyor.
Gidiyor bir daha evleniyor. Cocugun tüm sorumluluğu da anneye kalıyor. Adamın keyfi olursa , yeni karışı da kabul ederse çocuğunu alıyor , görüyor. Hiç adil değil .
Aynen bende hep görüyorum ve hep şaşırıyorum sanki kadın evinden getirmiş bi cocukları adam çalısıyormuş bakamazmış kadın bakmalıymış verdikleri 2 kuruş nafakayı alsınlarda direk çocuklarına baksınlar çok kolaysa
 
Yani sonunu eski sevgiliye nasıl bağladınız anlamadım belli ki aklınızdan olmucak şeyler geçiyor, sizin tek sorununuz çocuk değil gibi , eşinizle sırf iyi biri olduğu için mi evlendiniz güçlü bir sevginiz yok bence eşinize , çocuğuda biliyordunuz şımarık yada değil onunda çocuğu sadece annede kalıcak sorumluluğu annesi cekicek değil.
 
Eşinin ilk evliliğinden olan çocuğu için olumsuz yorumlar yapmayan kadın sayısı ne kadar az. Ne hikmetse bu çocuklar hep arsız,edepsiz oluyor. Eşiniz 1-2 ayda bir görmek yerine çocuğuyla adam akıllı ilgilenip, edep adap öğretseymiş madem. Kendisi bile zor dayanıyormuş. O kadar uzun sürelerde görürse yadırgar kendi çocuğunu tâbi.

Çocuksuz insanlar çocuklularla evlenmesin demiyoruz boşuna. 1-2 ayda bir gördüğünüz çocuğun derdine düşmüşsünüz.
O kadar psikolojiniz bozulmuş ki eski sevgiliniz düşmüş aklınıza. Enerjiler, işaretler..

İkinci evliliğiniz olduğuna göre,yaş tecrübe olarak kendinizi tanıyıp ona göre bir tercih yapmanız gerekirdi. Bu hikayelerde sadece "arsız, terbiyesiz" ilgisiz bırakılan çocuklara üzülüyorum. Yetişkinlerin yanlış tercihlerinin bedelini onlar ödüyorlar.
 
Adamdan boşanın bence. Bu çocuk biraz daha büyüyünce babasıyla kalmak isteyebilir. Hakkı. Babasıyla kalmasa bile tüm haftasonlarım orada geçsin diyebilir hakkı. Şimdi böyleyseniz siz çocuğunuz olunca daha beteri olursunuz. Eğer kocanız bu düşüncelerinizi biliyorsa oğluna karşı ve bir şey demiyorsa yazıklar olsun. Öyle adamdan çocuk yapmazdım. Daha sonra sizin çocuğunuzun da onun 3. Karısıyla böyle şeyler yaşamayacağı belli değil çünkü.
 
Back
X