3 aylık evliyim kaynanam 1. 5 ay boyunca bizi hiç rahat bırakmadı her gün gelsinler benimle otursunlar istiyor ama benim 4 dersim kaldı fakültede ona gidip geliyorum hala ve evimiz uzak yol yoruyor eve geliyorum is guc oluyor her zaman orayı bekleyemem ki.. kaynanami şöyle anlatayım kayinbabamla her zaman tartisirlar geç kalkarmis kahvaltı hazirlamaz elinde bir sigara her zmaan para istermiş geçen kayinbabamla kavga etmişler nedeni su para istemiş kaynanam adam da 20 tl kaldi baska param yok demis vermis kaynanam o parayı atmış yere bu ne ya böyle diye kayinbabam sinirlenmiş parayı yırtmış. Kaynanam o kadar masum nlatiyor ki kendini millete.. kayinbabami esim haklı görüyor o benim annem annemi daha iyi tanırım diyor. Bugün sabah 8 kapı çaldı açtım esim uyuyor abimler geldi izmir den felan kaynanam Oğlum nerde diyor uyuyor dedim misafir var evde bana trip atıyor neden demedin bende gelirdim felan ya onlar benim ailem bırak 3 aydir ilk defa evime geliyorlar başbaşa oturalım.. şimdi taşınsak burda aylik 7 bin borç ödedik mesela iyi kazanıyor esim başka yerde asgari ücrete calisacak en azindan evim olsun sabredeyim diyorum ama inanın kaynanam sabır bırakmıyor yengemi çekmiş kenara beni kotuluyor kapıyı da çekmiş.. oturup dert yanıyor ya ailem bi baktı şöyle idare et Allah rızası için esin için sus dediler.. inanın ilk zamanlar çok anlayisliydim kaynanam GElINDEN DAHA GUZELDIM diyor oturup düğünden için sonra pogaca pasta yapıp götürüyorum misafirim gelecekti onun için yaptın sandim diye trip atıyor bana sen benim gelinimsin kızım değil dedi bir gün insan unutmuyor kırılıyor.. hepbir beklenti içindeler yoruldum bende artik mesafeli davranıyorum haftada 2 kez gidiorum onda da cok samimi değilim öğle yaptım 1 ay boyunca artık eskisi gbi rahat davranamıyor bazen insanları iyilik götürmüyor.. sonra vicdan azabı duyuyorum cidden kötü gelin değilim ama bilmiyorum sizce nasıl davranmak lazım?