Hay Allah. Sıkıntılı ve sevimsiz işler bunlar. Geçmiş olsun. Benim gözlemlediğim kesin birşey var; evliliğin ilk 1-1,5 yılı mükemmel aileler ve mükemmel eşler bir arada olsa bile illa ki sıkıntılı geçiyor. Önceki yazılarını bilmiyorum, sadece bu konuya cevap veriyorum. Aileler çekişmesinde canını sıkmamanı tavsiye ederim. Birçok kişinin ilk zamanlarında benzer şeyler yaşanıyor. Sadece herkesin olaylara verdiği tepki farklı olduğu için bazıları daha kolay atlatıyor bazıları daha derinden etkileniyor.
Serin kanlı, tutarlı ve daha az duygusal olmanı tavsiye ediyorum. Ama bu hele ki 2 aylık evlilikte olmuyor. Zaman geçtikçe yeni hayatına, yeni evine, yeni düzenine alışıyorsun, kocanı - ailesini daha iyi tanıyorsun, 3-5 badire atlattıktan sonra daha çelik sinirlere hakim oluyorsun. Boşuna demiyorlar el kapısı diye. Benzer davranışları kendi ailen yapsa; yine öfkelenip kızarsın ama böyle çok içlenip kederlenmezsin.
Alttan almak zorunda değilsin, ama bu agresif davranıp kavga edeceksin ya da intikam alacaksın anlamına gelmesin. Kendinden emin ol, hedeflerine odaklan, bu davranış veya sözlerin benzerlerin iş ortamında da olabileceğini unutma. Bu yüzden fazla duygusala bağlama. Sözlerinde ve davranışlarında net ol. Kocanla açık açık, kendinden emin ve kavga etmeden konuş. Kavga etme diyorsam sesini yükseltme demiyorum, hakkını koru :))
Ben de evliliğimin ilk senesinde benzer şeyler yaşadım. Erkekler evlenince sanki karılarını onlarından herşeyinden (ailesinden, arkadaşların vb) koparabilme hakkı olduklarını sanıyorlar. Kocalığı böyle ispat ediyorlar. Ezdirme kendini. Biz de sen yazınca hatırladım bütün bayramı kocamın ailesiyle geçirdikten sonra benim ailemle neredeyse saati takip edercesine bayram yaşamıştık. Gerçi şununda farkında olmanı isterim: huylu huyundan vazgeçmez. Benim ki benim ailemde ya bir köşede yabancı gibi oturmayı tercih ediyor ya da saat takibi. Ama ben aynı ben olmadığım için; kendi ailemle istediğim gibi oluyorum. Beyefendinin paşa gönlü bilir. Seneler geçince kocanın ailesinde de cazgır olmaya başlıyorsun açıkçası, bir şey olduğunda onun ailesine de diyorum ne denecekse. Hatta kayınvalideme çok açık demiştim; ben sizin gelininizim, size ne kadar anne desemde siz ne kadar bana kızım desenizde böyle deği ikimizde biliyoruz. Görümcemi kastederek siz kızınıza bunu bunu diyebilir bunu bunu yapabilirsiniz, benim annemde bana öyle davranabilir ama ben el kızıyım siz bana yapamazsınız, annem yapsa belki kalbim kırılmaz ama siz yapınca kalbim kırılır, Ahllah katında kul hakkı almayın. Ben de size büyüğüm gibi davranayım siz de bana gelininiz gibi davranın. Zaten bu ailede ikimiz de aynı konumdayız siz de gelinsiniz ben de; bu aile ikimizinde gerçek ailesi değil. Aramızda yaş farkı olabilir ama ikimizinde gerçek soyadı başka. O yüzden aynıyız sizinle. Demiştim. Biraz şaşırmıştı gerçi. Ama doğrusu buydu. Nettim ve tavrımdan bu 6 senede hiç taviz vermedim. Kocamın yaptığı huysuzlukta olursa tartışıp kavga bile etsek artık kederlenmemeyi; hayatın yaşanabilecek birçok kısmı olduğunu, bir tek ben yaşamadığımı farkediyorum. Benim de her günüm toz pembe geçmiyor kocam ve ailesiyle. Ama önemli olan sensin; senin farkındalığın ve senin kendine olan saygın.
Biraz daha gerçekçi davran, canın konuşmak istemiyorsa konuşma; surat as, kendini heder et, depresyona gir değil! konuşmak istiyorsan; içinden geldiği gibi ol, sevimli görüneceğim diye uğraşma. Ailenle hem telefonla hem de internetten görüşmeye devam et; ama kocanın gözüne sokar gibi değil ya da tam tersi kocandan tırsmış gibi gizli gizli de değil. sınavına düzenli çalış, kocanın ailesine konuşmalarında şimdiden bunu hissettir; sınava hazırlanıyorum; kısmet bakalım görüşür müyüz falan fişman. Sana gelip kalırlarsa da; dert etme. Sabah kalktığında kahvaltıyı hazırlarsın, akşam yenecekler için malzemeleri ortaya çıkarıp kayınvalidenin yapmasını istersin. Tabi azıcık numara çekeceksin; ayyyyy mehmet (kocanın adını mesela) çok seviyor, hadi beraber yapalım, az siz nasıl yapıyorsunuz, ay öyle mi ay böyle mi. Senin yapacağın zaman da ocakta unutuver canım,kapa mutfağın kapasını, sohbete dal kayınvalidenle, yansın yemek. yap 3-5 numara. Kocanın ütülerini de paslayı ver. Onlar gelmeden 1-2 gün önce al eczaneden bir bandaj sar bileğine, ya da sağlık ocağına gitmiş gibi yap, banyoda kaydım bileğimde doku zedelenmiş de. Azıcık sıkı sararsan hafiften de parmakların şişeceği için kocan da inanır. Ama gece yatarken gevşet :)
Böyle böyle sen kendini değiştir. Bu ruh halinden kendini kurtarınca olayları daha aklı selim görürsün. O zamanda hayatını geçirip geçirmeyeceğine karar verirsin.
Hızlı hızlı aklımdan geçen bunlar...