Merhaba ,bu benim ilk konum..Sizlerin dertlerini hep okudum yeri geldi üzüldüm yeri geldi tebessüm ettim...Şimdi Nasıl anlatacağımı bilemiyorum.. 29yaşındayım bu yıl Adana'ya taşındık ailemle yeni bir iş Yen'i bir çevre derken iş yerimde bağlantısı olan bizden malzeme alan Adana'nın bir ilçesinde yaşayan bir adamla tanıştım .. ilk başta ıyy asla olmaz iğrenç dedim.Sonra öyle bir sevdim ki bu adamı içim ısındı resmen..Kendisi epeyce çapkın biri daha önce neredeyse hiç ciddi ilişkisi olamamış bu güne kadar kızlarla (kızlar kendi istemiş) birlikte olmuş .öyle capkın bir hayatı vardı kendisinin benimle 4aydır birlikte 4aydır çok yeni olan bir ilişkimiz var ,ilk defa duygusal bir seyler hissettiği,ilk defa cinsel birliktelik yasamadan bir ilişki yürtttüğü bir dönem.Cok iyi anlaşıyoruz ,birlikteyken kahkahalar uçuşuyor çok mutlu ediyor beni bende onu..yalnız pis bir huyu var ani duygu geliş gidişleri en ufak olumsuz sitemli bir söze kelimeye keçi inadı binip ayrılık noktasına getiriyor ..Ayrılık derken kavga kötü söz vs bir şey yok..asla aramıyor mesaj atmıyor benden bekliyor aşırı naz niyaz yani,ben de buna alışık değilim kadınlar daha nazlı olur ya hani! Bu adam küçükte değil kızlar 35yaşında. onu sevdiğim için sanırım kötü huylarını göremiyorum ya da görmek istemiyorum.Evlilik düşündüğünü söylüyor benle,ama tanımakta istiyor hemen olsun bitsin derdinde bir adam değil.Onla yaşadığım bu ilişki de rahatsız olduğum şey sürekli ben adım atmak zorunda kalıyorum hadiiii bu hafta sonu gel Adana'ya özledim diyorum HaKlısın hayatım ayarlıyım geliyim diyor bu arada çok yoğun bir iş hayatı olduğunu söylemeliyim ona göre yorum yaparsınız.Ben adım attığımda Harika ilgileniyor benle ama ben adım atmazsam inadı biner kavgalıyken.Ben adım atmakta zorlanıyorum ne olur sen arasan yapmıyorum işte sen yap diyor.Bir kez inadından babasıyla 1ay konuşmamış bir adam bu bana neler yapmaz ki. Çok öpüyorum sizi yorumlarınızı bekliyorum