- 13 Mart 2015
- 4.425
- 8.207
- 358
- Konu Sahibi Vanilya Bitter
- #21
Mükemmeliyetçi değilim, hiç olmadım da. Evime de yetebiliyor muyum diye düşünmedim hiç, zira evimin bana yetebilmesini istiyorum. Ama olmuyor. Olmadıkça da benim en büyük mutsuzluk sebebim oluyor. Ev hep dağınık, mutfakta hep bulaşık var, ev hep toplanmalı, mutfak hep temizlenmeli, kedinin maması tuvaleti bilmemnesi... işin özü ev azıcık gözüme hitap etsin istiyorsam yatmadan yatmaya oturmam lazım... göze hitaptan kastım da dergi kapağı gibi evler değil. Biraz toplu, eşyaların üzerime gelmediği, temiz bir yer, o kadar...
O yüzden boşver, kimseye yetmeye uğraşma. Hele eşinin ailesine, aman aman. Adın gelin, ağzınla kuş tutsan da aman denk geldi canım diyecekler.
O yüzden boşver, kimseye yetmeye uğraşma. Hele eşinin ailesine, aman aman. Adın gelin, ağzınla kuş tutsan da aman denk geldi canım diyecekler.
eşimde bende çok dağınığız annemler gelse hep destek oluyorlar sağolsunlar ama kayınvalidem her geldiğinde bir şeye laf söylüyo bi gün dedim bile ağzımla kuş tutsam bu niye bu renk dersin diye o da kabulleniyo bişey demiyo zaten alıştı böyle laflarıma onlar her gün onlara gidim eve yatmaya inim misafir gelince ben karşılim süs köpeği gibi heryere onlarla gidim ki gelinim deyip gösteriş yapsınlar istiyo ben Bulgaristan onlar Trabzonlu bende tam tersi hiç öyle şeylere gelemem ama ben bişey demediğimde bile laf söylenince ister istemez acaba bende mi sorun var diye düşünüyorum eşim ev işi yapmaz hele grip oldu şimdi çocuğu salla Ocağa ıhlamur koyim diyorum kollarım ağrıyo diye uyutup iş yapmaya öyle kalkmaya çalışıyorum gece gündüz zaten bebeğimle yatıyorum kalkıyorum bana çok alışık uyusun yanından tuvalete kalksam ağlar uyanıp hemen 