Hayır, kendime. Açıkçası kendimi yeterince iyi bulmadığımdan dolayı sevilmeye veya başka hiçbir şeye değmediğimi düşünüyorum, bu yüzden hayatımda birinin olması çok zor.
Fiziksel olarak kendinizi değiştirmeniz yersiz.
Ruhunuzu beslemeniz ve geliştirmeniz, sizin açınızdan yararlı oalcaktır.
Çünkü ruhunuzla beraber karakteriniz şekillenecek ve dış görünüş dışında güvendiğiniz şeyler olacak kendinizde.
Dolayısıyla dış görüşünüze de bu yansıyıp, duruş bakışınız bile değişecek.
O zaman gerçek güzelliğin aynadaki görüntüden çok öte bir şey olduğunu anlayacaksınız.
Kendimden örnek vereyim, düğünümden birkaç ay önce sakatlanıp tombiş bir gelin oldum, sonra evlenince kilo aldım.
Onları veremeden hamile kaldım ve şimdi yine o kilolar dururken ikinci hamilelik.
Duba gibiyim duba!
Nişanımda 34 beden giyen ben, şuan 44 46 giyiyorum, 80 kilo olmuşum!
Annem yıllardır burnunu yaptıralım derdi, düşünün oldukça büyük öz annem diyor.
Eski bakımımdan süsümden püsümden eser yok, bir kot bir gömlek saçlar tepede haydi yallah sokağa, herkes bir şeyler diyor ama umrumda mı?
Hiç de değil çünkü ben kendimi dünya güzeli görüyorum.
Sebebi ise, içim dolu benim.
Çok şükür bu dünyada kimseye ihtiyacım olmadan yaşayabileceğimi, her durumun altından hem bilgi birikim ve donanımımla hem de karakterimde kalkabileceğimi biliyorum, o sebeple kendimi çirkin göremiyorum arkadaşım.
Ne kadar insanlar uğraşırsa uğraşsın, kendi içimde çirkinleşemiyorum.
