• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yıllarca okuyup nihayetinde ev hanımı olmak

çalışmayı sevmiyorum. mesleğimi yapıyorum layıkıyla ama sevmiyorum.
çalışmayı seven bir beceriksizdense iş ahlakına sahip olup çalışmaktan nefret eden ben çok daha faydalıyım bence.
 
Ne yap et bir şekilde çalışma hayatına atıl. Ama şimdi ama çocuk büyüyünce.
Sakın çocuk büyütmek en güzel iş şu bu gibi gerçek hayat pratikleriyle zerre alakası olmayan sözlere kanma.
Hayat çok acımasız. 50 yaşına geldiğinde pişman olma. Kendi ayaklarının üstünde dur
 
çalışmayı sevmiyorum. mesleğimi yapıyorum layıkıyla ama sevmiyorum.
çalışmayı seven bir beceriksizdense iş ahlakına sahip olup çalışmaktan nefret eden ben çok daha faydalıyım bence.
Çalışma seven insan var mıdır ki bende nefret ediyorum ama para ve özgürlük iyi olan kısım bence .
 
Lisans mezunuyum evlendim ve yenidoğan bir bebeğim var. Her şey için hamdolsun şikayet etmiyorum ama çalışmamak bende stres oluşturuyor.
Sürekli eşimden istemek durumundayım ya da herhangi bir ihtiyacımı hesaplamak harcamalarımı bildirmek durumundayım
Yıllarca beni okutan aileme karşı da vefa borcu hissediyorum, istemezler ama onlara da destek olmak istiyorum maddi anlamda.
Bir de asosyal oldum gibi hissediyorum önceden çok aktiftim
Duygularım çok karışık bilmiyorum
İlk 2 yıl anne bebek bagi acisindan çok önemli önce bebeginize adapté olun kires yaşı gelincede kariyer sahibi olursunuz 2 yıl kariyer hayatinizdan götürmez ama en güzel cagi olan bebeklik bir daha gelmez
 
hayat seçimlerimizden ibarettir. siz mezun olur olmaz evlenip çocuk yapmayı seçmişsiniz. şimdi de iş hayatım yok şöyle böyle hayıflanıyorsunuz kendi seçtiğiniz hayat bu. keşke önce kariyer sonra evlilik çocuk diye sıralama yapsaydınız böyle hissetmezdiniz.neyse olan olmuş çocukla kpss nasıl olur bilmiyorum. çünkü ben atanmadan önce gecemi gündüzümü ettim sosyal hayatımı sıfırladım 1 sene. artık atanmakta zor. çocukla hele Allah kolaylık versin.
 
Bende sandım ki bebekten dolayı işinizden ayrılmak zorunda kaldınız. E siz zaten çalışmıyormuşsunuz ki.
 
Hayat seçimlerden ibaret.
26 yaşimda evlendim.Ömcesinde özelde çalışıyordum.
Şehir dışına evlenince işi bıraktım

Sonra eşimle konuştuk kpss düşünüyorum dedim,beni destekledi 2 sene kpss ye hazırlandım,atanmak yakınken hamilelik düşündüm

Yani o zaman ki aklımla bile önce kpss sonra çocuk dedim

Şimdi 2 kızım var.
36 yaşındayım.
Çocuklu olup atananda çok var tabi
Hayat sizin seçim sizin.
Çabalarsanız herşey mümkün.
Ki benim her iki aileden de asla destek almadım,hem çalışıp hem çocuk büyüttüm.
Benim gibi çok anne var.
İsterseniz sizde başarırsınız
 
Back
X