- 25 Ağustos 2016
- 2.690
- 3.429
- 53
- Konu Sahibi brenda chenowith
- #1
Arkadaşlar merhaba, başka bir üyenin konusunda da ilişki/evlilik için aşkın şart olmadığından bahsetmiştim, bence sevgi yeterli o konuda netim. Aşk bana göre çok başka bir hal, çok da büyütülmemesi gereken bir his hatta takıntılı bir durum. Aşıkken yüzüm hiç gülmedi çünkü, sürekli aşık olduğum kişiyi düşünmekten vesaire. Takıntıdan kafayı yemiştim aşık olduğum kişiyle beraberken hiç mutlu değildim, sürekli şimdi ne olacak acaba onu kaybedecek miyim diye düşünmekten. Becerebilen de vardır elbette ama aşk bana yaramıyor, dünyanın en mutsuz insanı oluyorum. Tamam mutlu olunca da çok mutlu olmuştum ne bileyim o kişinin ailesiyle ilk kez tanıştığımda, onu ilk kez öptüğümde mutluluktan havaya uçmuştum hala o güzel hisleri özlüyorum ama, bir buçuk yıllık ilişkide mutlu anlarım sayılıdır.
Ben hayatımdaki insanla mutluyum, arada bir kalp çarpıntısının, midede kelebekler uçuşmasının eksikliğini hissediyorum kabul de bunlar da geçici değil mi? Aldığım her kararda, yaptığım her yanlışta koşulsuz şartsız yanımda olması, bana değer vermesi benim bu ilişkiyi başlatmam ve devam ettirmemde etken. Çok mu yanlış bu? Neticede para için, saçma sapan konular için yüz göz olunan "aşk" ilişkilerinden daha iyi olduğunu düşünüyorum ama bir de sizin bakış açınızı öğrenmek istedim.
Ben hayatımdaki insanla mutluyum, arada bir kalp çarpıntısının, midede kelebekler uçuşmasının eksikliğini hissediyorum kabul de bunlar da geçici değil mi? Aldığım her kararda, yaptığım her yanlışta koşulsuz şartsız yanımda olması, bana değer vermesi benim bu ilişkiyi başlatmam ve devam ettirmemde etken. Çok mu yanlış bu? Neticede para için, saçma sapan konular için yüz göz olunan "aşk" ilişkilerinden daha iyi olduğunu düşünüyorum ama bir de sizin bakış açınızı öğrenmek istedim.