hamile olduğumu öğrendiğimde inanamamıştım.küçücük meleğim benimleydi.ama olmadı yine olmadı.bebeğim beni bıraktı.o kadar hayaller kurmuştum onunla ilgili.5 haftalık bezelyem annen seni bekliyordu ama şekilde değil.
3.hamileliğim daha önceki meleklerimi 8.haftada öldükleri için aldırmak zorunda kalmıştım.bu sefer farklı olacak diyordum bir yandan da içimde korkuyu büyütüyordum.sanki 8. haftayı geçsek yetecekti.bebeğime bezelyeme orda kal anneni bırakma diyordum.şimdi elimde miniminnacık resmi kaldı.
bir kaç gün önce gitmiştim doktora Libya-Tripoli'nin övülen hastanelerinden birine.doktor her şey çok güzel.şöyle iyi böyle iyi diyip bolca moral verip.korkulcak bir şey olmadığını hatta testlere bile gerek olmadığını söylemişti.kahverengi akıntımın normal olduğunu söyleyip hap verdi.kendinden emin 15 gün sonrasına randevu.hamileliğim başından beri kendimi yormuyorum.nerdeyse günlük ev işlerini bile yapmadım.bebeğimle bolca yattım uyudum.
dün sabah içimde bir sıkıntı ile uyandım.ağrım yoktu hiç bir şeyim yoktu.hatta ev işi bile yapmadım.yatağımı bile toplamadım.babacık gelince bütün gün yattık uyuduk diycektik.kadınlar kulubünde geziniyordum.hamileliğimi öğrendiğimden beri pc başında ki saatlerimi bile kısıtlamıştım.birden bire sıcaklık hissettim bebeğim vucudumu terk etmiş.annesinin hiç canını yakmadan.ne bir ağrı ne bir sızı vermeden bezelyem gitmiş.
ağrım acım bedenimde değil ruhum bir çeşit ızdırap çekiyor.RABB'im böyle uygun gördü.kimde varsa onların ömrü upuzun olsun inşALLAH.
3.hamileliğim daha önceki meleklerimi 8.haftada öldükleri için aldırmak zorunda kalmıştım.bu sefer farklı olacak diyordum bir yandan da içimde korkuyu büyütüyordum.sanki 8. haftayı geçsek yetecekti.bebeğime bezelyeme orda kal anneni bırakma diyordum.şimdi elimde miniminnacık resmi kaldı.
bir kaç gün önce gitmiştim doktora Libya-Tripoli'nin övülen hastanelerinden birine.doktor her şey çok güzel.şöyle iyi böyle iyi diyip bolca moral verip.korkulcak bir şey olmadığını hatta testlere bile gerek olmadığını söylemişti.kahverengi akıntımın normal olduğunu söyleyip hap verdi.kendinden emin 15 gün sonrasına randevu.hamileliğim başından beri kendimi yormuyorum.nerdeyse günlük ev işlerini bile yapmadım.bebeğimle bolca yattım uyudum.
dün sabah içimde bir sıkıntı ile uyandım.ağrım yoktu hiç bir şeyim yoktu.hatta ev işi bile yapmadım.yatağımı bile toplamadım.babacık gelince bütün gün yattık uyuduk diycektik.kadınlar kulubünde geziniyordum.hamileliğimi öğrendiğimden beri pc başında ki saatlerimi bile kısıtlamıştım.birden bire sıcaklık hissettim bebeğim vucudumu terk etmiş.annesinin hiç canını yakmadan.ne bir ağrı ne bir sızı vermeden bezelyem gitmiş.
ağrım acım bedenimde değil ruhum bir çeşit ızdırap çekiyor.RABB'im böyle uygun gördü.kimde varsa onların ömrü upuzun olsun inşALLAH.
((( cok zoorr gercekten içim yanıyo 
