Herkese iyi akşamlar.
Yine ben ve yine takıntılarım. Bıktım artık sürekli bir şeyleri takmaktan. Okb teşhisi kondu, ilaç tedavisi gördüm geçti sanıyordum ama geçmemiş. Geçmicek de.. Yazın sürekli ölümü kafaya taktım, yaşlanmayı ve günün birinde hepimizin öleceğini. Hayatım boyunca hep böyleydim. Kendimin kuduz olacağına bile inanmıştım daha 15 yaşındayken. Her neyse 1 hafta önce bir tanıdığımızın son evre kanser olduğunu öğrendim. Doktorlar tedaviye bile başlamıyor durumu o derece kötü. Ben çok çok üzüldüm. Düşünsenize her şey çok güzelken bir haberle tüm dünyanız yıkılıyor. Ailesi mahvolmuş durumda. Düşündüm sonra çok. Bize gelmez diye düşünüyoruz ama gelebilir. Ailemde kanser olan biri yok tanıdığım. Ama annem ve babam yaşlandılar. 48 yaşında ikisi de ve sürekli bir yerleri ağrıyor. Babam ben gibi hastalık hastası doktordan gelmez hiç. Annem öyle değildi ama artık o da gidiyor. En son sigata içtiği için bronşit olmuş ve ac grafisi çekilmiş. Herhangi bir tümör vs yok doktor sigara dumanı çok, hemen bırakmalısın demiş. Annemin bronşiti geçti ama ben kafayı yiyorum her gün bırak diye arıyorum. Bayağı bir azalttı ama en ufak bir streste yine bitirecek 1 paketi. Annemle babamın genç hallerini özlüyorum. Gündem güne ölüme yaklaştıkları fikri delirtiyor beni. Sürekli kanser aklıma geliyor. En son kulağının içinde bir sertlik varmış annemin.Kendi dedi. Sivilce gibiymiş başta. Ağrımış bugün randevu aldık hemen kbb'dan. Sabahtan beri kulakla ilgili araştırma yapıyorum. Genelde enfeksiyon olsa da kulak tümörü, kisti de olabilir diyor her site. Hatta beyin tümörünin bile belirtisi olabilirmiş. Aradım annemi onu da korkuttum. Başın ağrıyor mu diyorum hayır diyor. Sonra bak sen dedin ağrımaya başladı şimdi diyor. Kendimle birlikte ailemi de üzüyorum. Üstüne üstlük sağlıkla ilgili bir bölümde okuyorum ama daha 2. Sınıftayım. Google'a ne zaman bir şey yazsam kanser teşhisi koyuyorum. Çok sıkıldım artık takmaktan. Sizden ricam beni biraz rahatlatmanız. Sizin hiç kulağınızda böyle bir şişlik oldu mu? Cumayı bekleyemiyorum ağlayıp duruyorum.
Yine ben ve yine takıntılarım. Bıktım artık sürekli bir şeyleri takmaktan. Okb teşhisi kondu, ilaç tedavisi gördüm geçti sanıyordum ama geçmemiş. Geçmicek de.. Yazın sürekli ölümü kafaya taktım, yaşlanmayı ve günün birinde hepimizin öleceğini. Hayatım boyunca hep böyleydim. Kendimin kuduz olacağına bile inanmıştım daha 15 yaşındayken. Her neyse 1 hafta önce bir tanıdığımızın son evre kanser olduğunu öğrendim. Doktorlar tedaviye bile başlamıyor durumu o derece kötü. Ben çok çok üzüldüm. Düşünsenize her şey çok güzelken bir haberle tüm dünyanız yıkılıyor. Ailesi mahvolmuş durumda. Düşündüm sonra çok. Bize gelmez diye düşünüyoruz ama gelebilir. Ailemde kanser olan biri yok tanıdığım. Ama annem ve babam yaşlandılar. 48 yaşında ikisi de ve sürekli bir yerleri ağrıyor. Babam ben gibi hastalık hastası doktordan gelmez hiç. Annem öyle değildi ama artık o da gidiyor. En son sigata içtiği için bronşit olmuş ve ac grafisi çekilmiş. Herhangi bir tümör vs yok doktor sigara dumanı çok, hemen bırakmalısın demiş. Annemin bronşiti geçti ama ben kafayı yiyorum her gün bırak diye arıyorum. Bayağı bir azalttı ama en ufak bir streste yine bitirecek 1 paketi. Annemle babamın genç hallerini özlüyorum. Gündem güne ölüme yaklaştıkları fikri delirtiyor beni. Sürekli kanser aklıma geliyor. En son kulağının içinde bir sertlik varmış annemin.Kendi dedi. Sivilce gibiymiş başta. Ağrımış bugün randevu aldık hemen kbb'dan. Sabahtan beri kulakla ilgili araştırma yapıyorum. Genelde enfeksiyon olsa da kulak tümörü, kisti de olabilir diyor her site. Hatta beyin tümörünin bile belirtisi olabilirmiş. Aradım annemi onu da korkuttum. Başın ağrıyor mu diyorum hayır diyor. Sonra bak sen dedin ağrımaya başladı şimdi diyor. Kendimle birlikte ailemi de üzüyorum. Üstüne üstlük sağlıkla ilgili bir bölümde okuyorum ama daha 2. Sınıftayım. Google'a ne zaman bir şey yazsam kanser teşhisi koyuyorum. Çok sıkıldım artık takmaktan. Sizden ricam beni biraz rahatlatmanız. Sizin hiç kulağınızda böyle bir şişlik oldu mu? Cumayı bekleyemiyorum ağlayıp duruyorum.
evet benim de hergün biryerlerim ağrıyor..şöyle mi oldum,böyle mi oldum diye,kafaya takıyorum.ama hayat böyle geçmez ki.
