yaşam tarzımız mı bizi rahatsız ediyor acaba ?valla aynısı bendede var. Ama tatile gittim geçtiğimiz hafta o 1 hafta boyunca hiç bişeyim yoktu. Gayet enerjim yerindeydi . Döndüm gene aynı. Hatta daha kötüyüm.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
yaşam tarzımız mı bizi rahatsız ediyor acaba ?valla aynısı bendede var. Ama tatile gittim geçtiğimiz hafta o 1 hafta boyunca hiç bişeyim yoktu. Gayet enerjim yerindeydi . Döndüm gene aynı. Hatta daha kötüyüm.
Kafanın içindeki sesten rahatsızsın ki buraya konu açmışsın. Mücadele et o sesle, pes etme, edersen sen kaybedersin. Kendi kendine kadar değerli olduğunu hatırlat, ben böyle yaşamayı haketmiyorum de. Zaman akıp gidiyor ve hiçbir şey yapmayarak ben bu zamanı israf ediyorum de. İlk iş mutlaka bir doktora görün. Gerisi gelir zateno kadar zor geliyor ki birşeyler yapmak. ne gerek var, boşver diye bağırıyor kafamın içinde biri sürekli sanki.
Kesinlikle yaşam tarzımızdan kaynaklı. Ben kendi adıma söyleyeyim . İşimden nefret ediyorum. Şuan hepinizin bildiği Türkiye'nin en büyük şirketlerinden birinde çalışıyorum. Ama mutlu muyum hayır. O plazanın içine girdiğim anda içime sıkıntı basıyor. Bütün gün masa başındayım. Yorucu bişey yapmıyorum, heralde kafa yorgunluğu . Eve gittiğimde sanki amelelik yapmışım gibi bir ağrı oluyor vucudumda. Sabah hiç olmasın istiyorum.yaşam tarzımız mı bizi rahatsız ediyor acaba ?
dinleyecğim bu üşengeçlikle savaşmaya çalışacağımKafanın içindeki sesten rahatsızsın ki buraya konu açmışsın. Mücadele et o sesle, pes etme, edersen sen kaybedersin. Kendi kendine kadar değerli olduğunu hatırlat, ben böyle yaşamayı haketmiyorum de. Zaman akıp gidiyor ve hiçbir şey yapmayarak ben bu zamanı israf ediyorum de. İlk iş mutlaka bir doktora görün. Gerisi gelir zaten
beyin yorgunluğu bedenden daha ağır geliyor zaten insana.Kesinlikle yaşam tarzımızdan kaynaklı. Ben kendi adıma söyleyeyim . İşimden nefret ediyorum. Şuan hepinizin bildiği Türkiye'nin en büyük şirketlerinden birinde çalışıyorum. Ama mutlu muyum hayır. O plazanın içine girdiğim anda içime sıkıntı basıyor. Bütün gün masa başındayım. Yorucu bişey yapmıyorum, heralde kafa yorgunluğu . Eve gittiğimde sanki amelelik yapmışım gibi bir ağrı oluyor vucudumda. Sabah hiç olmasın istiyorum.
bugünden itibaren adım atacağım bakalım umarım başarılı olurum. kitap okumayı aşırı seven biriyimdir günde bir kitap bitirirdim çoğu zaman 300 400 sayfa ama son zamanlarda onu bile istemiyor canım. başucumda duruyor günlerdir.Bence hayatın monotonluğundandir, stressden, ağır derslerden, vakit yetmezliginden ve daha bi sürü şey.
Ara bi arkadaşını bi kafeye git, yürüyüş yap, daha önce yapmadığını bişeyler yap. Hayatına degisiklik getir, ata bin mesela (artık bi çok büyük şehirde at çiftlikleri var sanirim), v3ya yüzmeye git . Düzenli yapmasanda arada yapmak güzel olur. Hatta akuta katıl dağ tepe gez
merhaba arkadaşlar. biliyorum buna benzer konuları açan arkadaşlar olmuş ama yine de paylaşma ve yardım isteme ihtiyacı duyuyorum. Allaha şükür hiç bir sağlık sorunum yok, aç açıkta değilim, ailevi bir sorunum yok ama kronik mutsuzum. aşırı yorgunum. sabahları kalktığımda sanki bütün gece uyumak yerine taş taşımışım gibi hissediyorum. bütün vücudum dökülüyor sanki. yine mi sabah oldu diyerek uyanıyorum çoğu zaman. herşeye bir boşvermişlik var içimde. canım hiç birşey istemiyor. içtiğim çayın bile yarısını bardakta bırakıyorum. yemek yemek vs zaten tam bir işkence iyice kilo verdim. hakimlik sınavlarına hazırlanıyorum ama tempoya giremiyorum bir türlü kitabı önüme koyup boş boş bakıyorum çoğu zaman. hani biri bana yarın öleceksin dese umurumda olmayacak sanki öyle hissediyorum. kendimi hayatta amaçsız gereksiz bir eşya gibi hissediyorum resmen. benim gibi hisseden arkadaşlar vardır eminim. bundan kurtulmanın bir yolu var mı ya da kurtulan var mı yardım edin lütfen.
kan değerlerini ölçtürmerhaba arkadaşlar. biliyorum buna benzer konuları açan arkadaşlar olmuş ama yine de paylaşma ve yardım isteme ihtiyacı duyuyorum. Allaha şükür hiç bir sağlık sorunum yok, aç açıkta değilim, ailevi bir sorunum yok ama kronik mutsuzum. aşırı yorgunum. sabahları kalktığımda sanki bütün gece uyumak yerine taş taşımışım gibi hissediyorum. bütün vücudum dökülüyor sanki. yine mi sabah oldu diyerek uyanıyorum çoğu zaman. herşeye bir boşvermişlik var içimde. canım hiç birşey istemiyor. içtiğim çayın bile yarısını bardakta bırakıyorum. yemek yemek vs zaten tam bir işkence iyice kilo verdim. hakimlik sınavlarına hazırlanıyorum ama tempoya giremiyorum bir türlü kitabı önüme koyup boş boş bakıyorum çoğu zaman. hani biri bana yarın öleceksin dese umurumda olmayacak sanki öyle hissediyorum. kendimi hayatta amaçsız gereksiz bir eşya gibi hissediyorum resmen. benim gibi hisseden arkadaşlar vardır eminim. bundan kurtulmanın bir yolu var mı ya da kurtulan var mı yardım edin lütfen.