Yoruldum artık mücadele etmekten..

bahar2701

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Ağustos 2015
905
911
103
32 yaşındayım, 32 yıldır mücadele ediyorum. Hep hayatım yoluna girecek diye sabredip çalışmaktan yoruldum artık. Zar zor okuyarak bir meslek sahibi oldum. Çok zor şartlarda çalışsam da yılmadım. Yetmedi iki kez tayin oldum ve türkiyenin bir ucundan diğerine geldim. Tek başıma hayat pahalılığı, yalnizlik ve bir sürü şeyle mücadele ediyorum. Burada tek arkadasim yok sevgilim yok. Niye bu kadar çabalıyorum onuda bilmiyorum. Yaşamak o kadar anlamsiz geliyor ki... bir sorunu hallediyorum hop digeri çıkıyor ve yapayalnızım.. neden herkesin yanında birileri varken ben böyleyim? Bıktım artık herşeyden ve kendimden..!
 
32 yaşındayım, 32 yıldır mücadele ediyorum. Hep hayatım yoluna girecek diye sabredip çalışmaktan yoruldum artık. Zar zor okuyarak bir meslek sahibi oldum. Çok zor şartlarda çalışsam da yılmadım. Yetmedi iki kez tayin oldum ve türkiyenin bir ucundan diğerine geldim. Tek başıma hayat pahalılığı, yalnizlik ve bir sürü şeyle mücadele ediyorum. Burada tek arkadasim yok sevgilim yok. Niye bu kadar çabalıyorum onuda bilmiyorum. Yaşamak o kadar anlamsiz geliyor ki... bir sorunu hallediyorum hop digeri çıkıyor ve yapayalnızım.. neden herkesin yanında birileri varken ben böyleyim? Bıktım artık herşeyden ve kendimden..!
Canım işin var, sağlığında yerinde anlaşılan. Tamam işte taşındığın yerde kurslara falan yazıl bulursun mutlaka bişeyler. Çokkkkk gençsin dur daha yolun başı
 
Kendi ayakları üzerinde durmak, yalnız yaşamak çok güzel bir şey. Kimseye muhtaçlığın yok. Sevgili, arkadaş edinmek düşündüğün kadar zor değil.
 
32 yaşındayım, 32 yıldır mücadele ediyorum. Hep hayatım yoluna girecek diye sabredip çalışmaktan yoruldum artık. Zar zor okuyarak bir meslek sahibi oldum. Çok zor şartlarda çalışsam da yılmadım. Yetmedi iki kez tayin oldum ve türkiyenin bir ucundan diğerine geldim. Tek başıma hayat pahalılığı, yalnizlik ve bir sürü şeyle mücadele ediyorum. Burada tek arkadasim yok sevgilim yok. Niye bu kadar çabalıyorum onuda bilmiyorum. Yaşamak o kadar anlamsiz geliyor ki... bir sorunu hallediyorum hop digeri çıkıyor ve yapayalnızım.. neden herkesin yanında birileri varken ben böyleyim? Bıktım artık herşeyden ve kendimden..!
Neden insanlar bu kadar yalnızlıktan nefret ediyorlar. Bir benmiyim yalnızlığı seven. Ne güzel işten gelip kafanızı dinliyorsunuz. Eve gelip bi türkü açsam, sevdiğim yemegi yapsam, sevdiğim yaşilçam filmlerini izlesem, bir kitap okusam bile beni mutlu eder. Evimde bir kedim olsa, balkonumda da çiçekler eksem deyme keyfime. :KK200:
 
Canım işin var, sağlığında yerinde anlaşılan. Tamam işte taşındığın yerde kurslara falan yazıl bulursun mutlaka bişeyler. Çokkkkk gençsin dur daha yolun başı
Çok yoğun calisiyorum ve nöbetli çalıştığımdan kurslara gidemiyorum..
 
Neden insanlar bu kadar yalnızlıktan nefret ediyorlar. Bir benmiyim yalnızlığı seven. Ne güzel işten gelip kafanızı dinliyorsunuz. Eve gelip bi türkü açsam, sevdiğim yemegi yapsam, sevdiğim yaşilçam filmlerini izlesem, bir kitap okusam bile beni mutlu eder. Evimde bir kedim olsa, balkonumda da çiçekler eksem deyme keyfime. :KK200:
Hepsini yapıyorum bir sürü kitap aldim, çeşitli sitelere abone olarak film izliyorum ancak kendimi o kadar yalniz ve yorgun hissediyorum ki... en kötüsü de boşuna çabalıyorum hissi..
 
Arkadaş edinememenizin bir nedeni var mı?
Bildiğim kadarıyla yok. Insanlar sever beni ancak sonradan sonraya yani tanıdıkça. Birde buraya geleli çok az zaman oldu adapte olamıyorum. Erkekler konusunda ise begenilecek kadar güzel degilim galiba. Bu yasima kadar bir erkeğin karsima gecip benden hoşlandığını söylediğini duymadim
 
Hepsini yapıyorum bir sürü kitap aldim, çeşitli sitelere abone olarak film izliyorum ancak kendimi o kadar yalniz ve yorgun hissediyorum ki... en kötüsü de boşuna çabalıyorum hissi..
Niye ki? Eve gelip yorgun argın bi öküze hizmetçilik etsen daha mı iyiydi, görümceymiş kvdeymiş eltiymiş bi sürü cadıyla uğraşsan daha mı iyi?
 
Mis gibi kafani dinle yalnizlik bazen guzeldir bir plan yaparken kimsenin onayina gerek duymazsin işten eve gelince ne pişirecegim v.s dertler olmaz.izin gununde avm ye sinema tiyatroya git aksamlari oku.belki hayatini anlamlandiracak birini istiyorsun ama herşeyi zamana birak bu anın tadını çikar evlenincede hayat hiç kolay olmuyor.burdaki konulari okursa zaten haline şükredersin aşik olup evlenen kadinlar kocalarinin anasi babasiyla uğrasip beraber yaşamaya mecbur birakiliyorlar
 
Sizinle aynı şartlarda yaşayan çok insan var ben de çok küçük bir ilçede çalıştım 5 yıl sizi anlıyorum ama inanın bir kadının işi olması bile başlı başına mutluluk sebebi. Evde uğraşacak hobiler bulun, internetten bile öğrenilen hobiler var.
 
Kimileri böyle işte doğumundan itibaren hep mücadele eder, hayatla savaşı hiç bitmez. Kaldıramıycağın yükü vermez hayat denir ya biz yüklendikce yenileri geliyor sanırım nasılsa kaldıriyoruz taşıyoruz sırtlıyoruz dye. Kimileri de ayağına taş değse bir hafta ağlar sonra rüzgar bile değmez tenine. Geçecek bitecek diyemiyorum üzgünüm nefes aldıkça birileri hep zorluklarla sınanacak. O birileri de sen ben işte. Buna da alış ne diyeyim. Nasıl teselli edeyim? Ama maddi güç çok güzel bir şey. En azından işin var ve maddiyatın yerindeyse bununla avut odullendir kendini.
 
Eskiden ben de sizin gibi düşünürdüm.Ama şunu anladım ki hayattaki eksiklere odaklanan ve bunu alışkanlık haline getiren hiç bir insan hiç bir şartta mutlu olamaz.Şu halinizden mutlu değilsiniz,çünkü daha güzelinin olduğunu sözümona sosyal medyada görmüşsünüz.O insanların sıkıntılarını,dertlerini,çırpındıkları hayat bataklıklarını görmediğiniz için kadrajda ne varsa o gerçek sanıyorsunuz.Onların gerçekliklerine inancınızı yitirseydiniz şu anki hayatınız size muhteşem gelebilirdi.Evliliğin masallardaki gibi olduğunu sandığım zamanlarda bekarlığım bana kabus gibi gelirdi.Gerçeği gördükçe şimdi her anıma şükrediyorum.Hayatım değişmedi ama ben değişince hayat değişti...
 
Eskiden ben de sizin gibi düşünürdüm.Ama şunu anladım ki hayattaki eksiklere odaklanan ve bunu alışkanlık haline getiren hiç bir insan hiç bir şartta mutlu olamaz.Şu halinizden mutlu değilsiniz,çünkü daha güzelinin olduğunu sözümona sosyal medyada görmüşsünüz.O insanların sıkıntılarını,dertlerini,çırpındıkları hayat bataklıklarını görmediğiniz için kadrajda ne varsa o gerçek sanıyorsunuz.Onların gerçekliklerine inancınızı yitirseydiniz şu anki hayatınız size muhteşem gelebilirdi.Evliliğin masallardaki gibi olduğunu sandığım zamanlarda bekarlığım bana kabus gibi gelirdi.Gerçeği gördükçe şimdi her anıma şükrediyorum.Hayatım değişmedi ama ben değişince hayat değişti...
Sanırım bardağın dolu tarafını görmemi söylüyorsun ama bazen olur ya herşey ama herşey kötüye gider işte aynen böyle bir donemdeyim. Bir insanın hayatinda hic mi bir sey yolunda gitmez diyorum. Ev tutuyorum ev sahibi sorunlu yönetici sorunlu. Işe gidiyorum iş inanilmaz yoğun ve stresli. Arkadaslarim uzakta burda ise yok. Aile desen bu yaşıma kadar ancak ben verdim onlar sadece sızlanıyor. Yanî artık yeteŕrrrrrrrr diye bagirmak istiyorum.
 
Sanirim
Kimileri böyle işte doğumundan itibaren hep mücadele eder, hayatla savaşı hiç bitmez. Kaldıramıycağın yükü vermez hayat denir ya biz yüklendikce yenileri geliyor sanırım nasılsa kaldıriyoruz taşıyoruz sırtlıyoruz dye. Kimileri de ayağına taş değse bir hafta ağlar sonra rüzgar bile değmez tenine. Geçecek bitecek diyemiyorum üzgünüm nefes aldıkça birileri hep zorluklarla sınanacak. O birileri de sen ben işte. Buna da alış ne diyeyim. Nasıl teselli edeyim? Ama maddi güç çok güzel bir şey. En azından işin var ve maddiyatın yerindeyse bununla avut odullendir kendini.
ALLAH herkese kaldırabileceği kadar yük verirmiş ya işte bizimkisi o hesap. Güçlü oldukça omuzlarınızda ki yük artıyor. Herkes bize zaten güçlü bunu da yapar diyor. Nazik kizlar gibi dur ben hallederim diyen yok. Hayat işte herkese malesef adil degil.
 
Back
X