bu aralar çok sık konu açıyorum ama buraya yazdıkça rahatladığımı hissettiğim ve yıllar sonra okuyup neler geçmiş başımdan dediğim için yazıyorum.
1.5yıldır küçük bir şehrin bir devlet kurumunda çalışıyorum. Burdan biri ile bir süre görüştüm, tabi farkedildi kurum içinde türlü gereksiz şeyler.. Ne zaman burdan bir birime girsem bana sordukları halen düşünmüyor musunuz, adını koyun bence, olursa olur olmazsa olmaz. Kadınlar kendi aralarında öğüt veriyor ona birşey olmaz da '' bizi yanlış anlama ama gezdi tozdu denir' en azından resmi birşey olsun anlaşamaz ayrılırsan yerin belli olur türevi şeyler. Ben de ısrarla bu işlerin iyice düşünmeden olmayacağını söylüyorum. hayırlısı deyip susuyorum, uzatmıyorum. Erkek arkadaşımla da ayrıldık ve artık ilerisinin olacağını da düşünmüyorum. Şimdi bana kaldı gereksiz laflar. Sırf laf edilmesin diye de kendimizi zorlayamayız,evlenelim de laflar bitsin gibi. Kaldı ki nişan atsam ne söylentiler olurdu daha. Gitmek istiyorum bu şehirden, gidene kadar bu lafları her yerden duyacağım sanırım. Takmamaya çalışıyorum.(kaygılarımdan dolayı psikiyatra gittim, ilaç alıyorum şuan kendimi germemem gerek.) Ama neler olmuş zamanında burada, ben mi göze batıyorum anlamıyorum cidden. Kurumda belli bir yerimin olması biriyle görüşmeme, birini tanımaya çalışmama engel mi?
Laf söyleyip kimseyi kırmayayım diye ileri gidemiyorum konuyu kapamaya çalıştıkça ben kırılıyorum. ''Bizi yanlış anlama ama, ona bir şey olmaz olan sana olur.'' türevi laflara maruz kalmak, kadın olmak ne zormuş.
1.5yıldır küçük bir şehrin bir devlet kurumunda çalışıyorum. Burdan biri ile bir süre görüştüm, tabi farkedildi kurum içinde türlü gereksiz şeyler.. Ne zaman burdan bir birime girsem bana sordukları halen düşünmüyor musunuz, adını koyun bence, olursa olur olmazsa olmaz. Kadınlar kendi aralarında öğüt veriyor ona birşey olmaz da '' bizi yanlış anlama ama gezdi tozdu denir' en azından resmi birşey olsun anlaşamaz ayrılırsan yerin belli olur türevi şeyler. Ben de ısrarla bu işlerin iyice düşünmeden olmayacağını söylüyorum. hayırlısı deyip susuyorum, uzatmıyorum. Erkek arkadaşımla da ayrıldık ve artık ilerisinin olacağını da düşünmüyorum. Şimdi bana kaldı gereksiz laflar. Sırf laf edilmesin diye de kendimizi zorlayamayız,evlenelim de laflar bitsin gibi. Kaldı ki nişan atsam ne söylentiler olurdu daha. Gitmek istiyorum bu şehirden, gidene kadar bu lafları her yerden duyacağım sanırım. Takmamaya çalışıyorum.(kaygılarımdan dolayı psikiyatra gittim, ilaç alıyorum şuan kendimi germemem gerek.) Ama neler olmuş zamanında burada, ben mi göze batıyorum anlamıyorum cidden. Kurumda belli bir yerimin olması biriyle görüşmeme, birini tanımaya çalışmama engel mi?
Laf söyleyip kimseyi kırmayayım diye ileri gidemiyorum konuyu kapamaya çalıştıkça ben kırılıyorum. ''Bizi yanlış anlama ama, ona bir şey olmaz olan sana olur.'' türevi laflara maruz kalmak, kadın olmak ne zormuş.
Son düzenleme: