- 4 Ocak 2024
- 116
- 18
- 13
- 27
- Konu Sahibi seyma boran
-
- #1
Olmamışsınız ki, niye zorluyorsunuz?o kadar yoruldum ki herseyden. Aileme anlatamıyorum üzülüyorlar diye. Kimsenin cevap vermesi içinde yazmıyorum sadece içimdeki boşaltmam lazım artık. Nisanda iki yıl olacak evleneli. Eşim asker evlendiğimiz günden beri görevde. Kuzey ırakta görev yapıyor. Toplasanız 4 5 ay anca görmüşümdür. Görücü usulü evlenmedik görüşerek evlendik. Ailesi ile görüşmüyorum. Başta hersey çok güzeldi. Ufak tefek tartışmalar oluyordu ama asla uzamıyordu. Ama son bi senedir ne olduysa anlayamıyorum. Ben depremde Maraş’taydim eşimin ailesinin evi yıkıldı onları da alıp kendi evime geldim. 2 aya yakın bende kaldılar sonra İstanbul a gittiler. Biz de eşya almadık eşyalı evde oturuyoruz 1+1 olduğu için rahat edemediler. Gelelim konulara o zamandan beri ne zaman bisey için konuşsak hep ailesinin eşyasının olmadığını bahane ediyor. O konudan anlaşıyoruz sonra benim çalışmamı bahane ediyor onda anlaşıyoruz bu sefer başka biseyi bahane ediyor. Sürekli kavga ediyoruz artık. Konuşamıyorum kendisiyle. İyi bisey desem yanlış anlıyor. Ve saçma sapan tartışılmayacak konular yüzünden biz günlerce konuşmuyoruz. Ne yapacağımı şaşırdım. İyi davranıyorum olmuyor kötü davranıyorum olmuyor. Suan bi sağlık sebebim yüzünden eşimin yanıma gelmesi gerekiyor. Dün komutanlarına söyle iki uç aylığına tedavi bitene kadar seni buraya göndersinler dedim hayır konuşmayacağım dedi ve en sevmediğim şeyi yapıp beni engelledi. Çocuk değiliz evliyiz sonuçta konuşarak biseyleri çözebiliriz. O kadar yoruldum ki her şeyden. Hiç biseyden mutlu olamıyorum. Hayat enerjim alınmış gibi kavga etmekten yoruldum. Nasıl davranacağımı da bilemiyorum. Kafayı yemek üzereyim.
Böyle evlilik olmaz ki boşuna zaman kaybetmeyin. Boşan bak yoluna kendine uygun doğru düzgün yanında olan biriyle tanışırsın. Çok geç olmadan kurtul. Ergene bak bir de engelliyo.o kadar yoruldum ki herseyden. Aileme anlatamıyorum üzülüyorlar diye. Kimsenin cevap vermesi içinde yazmıyorum sadece içimdeki boşaltmam lazım artık. Nisanda iki yıl olacak evleneli. Eşim asker evlendiğimiz günden beri görevde. Kuzey ırakta görev yapıyor. Toplasanız 4 5 ay anca görmüşümdür. Görücü usulü evlenmedik görüşerek evlendik. Ailesi ile görüşmüyorum. Başta hersey çok güzeldi. Ufak tefek tartışmalar oluyordu ama asla uzamıyordu. Ama son bi senedir ne olduysa anlayamıyorum. Ben depremde Maraş’taydim eşimin ailesinin evi yıkıldı onları da alıp kendi evime geldim. 2 aya yakın bende kaldılar sonra İstanbul a gittiler. Biz de eşya almadık eşyalı evde oturuyoruz 1+1 olduğu için rahat edemediler. Gelelim konulara o zamandan beri ne zaman bisey için konuşsak hep ailesinin eşyasının olmadığını bahane ediyor. O konudan anlaşıyoruz sonra benim çalışmamı bahane ediyor onda anlaşıyoruz bu sefer başka biseyi bahane ediyor. Sürekli kavga ediyoruz artık. Konuşamıyorum kendisiyle. İyi bisey desem yanlış anlıyor. Ve saçma sapan tartışılmayacak konular yüzünden biz günlerce konuşmuyoruz. Ne yapacağımı şaşırdım. İyi davranıyorum olmuyor kötü davranıyorum olmuyor. Suan bi sağlık sebebim yüzünden eşimin yanıma gelmesi gerekiyor. Dün komutanlarına söyle iki uç aylığına tedavi bitene kadar seni buraya göndersinler dedim hayır konuşmayacağım dedi ve en sevmediğim şeyi yapıp beni engelledi. Çocuk değiliz evliyiz sonuçta konuşarak biseyleri çözebiliriz. O kadar yoruldum ki her şeyden. Hiç biseyden mutlu olamıyorum. Hayat enerjim alınmış gibi kavga etmekten yoruldum. Nasıl davranacağımı da bilemiyorum. Kafayı yemek üzereyim.
Boşanmak bi çözüm muOlmamışsınız ki, niye zorluyorsunuz?
Görücü usulü değil işte. Daha öncesinde de görüşüyorduk. Bende anlamıyorum neden engellediğini ve ben ailemden gurbetteyimEşini telefondan engellemeyi ben forumda gördüm. Ergen midir nedir acil durum olur bi şey olur. Bunları düşünemeyen, hastalığınızda size destek olacağına trip adam adamı niye çekiyorsunuz. Görücü usulü evlenmişsiniz öyle deli divane bi aşkınız yok çalışıyorsunuz çocuk da yok madem ayrılın gitsin
O mesleğinden dolayı yorulduğu kadar ben daha çok yoruluyorum. Aynen öyle ben ne desem anlamayacak evliliğin ilk yılı böyle değildi depremden sonra oldu. Ben alıyorum terapiEşiniz mesleği gereği psikolojik olarakta zorlanıyor olabilir Ama engellemek veya hastayken yanınızda olmayacaksa niye evlenmiş beyfendi. Bence kendini anlatıp hırpalama çünkü o nasıl isterse öyle anlayacak. Terapi vs gibi yardım almayı deneyebilirsin
Bi ara düşündüm kendim için yalnızım diye ama bu tarz sorunlar olduğu sürece düşünmüyorum. Bunu ona nasıl anlatabilirim ki işte neden evlendin diye ?Insallah cocuk planiniz yoktur. Tamam asker, saygim sonsuz isi stresli. Ama esi engellemek nedir.tedavi icin bile yaniniza izin istemiyor. Yani pat bitirin denilmez belki ama bu kisi niye evlenmis ki? Nankör insan da cekilmiyor ki
Evet öğretmenim.siz çalışıyor musunuz?
eşinizle iletişim kurmak zor mudur?Evet öğretmenim.
Aslında hayır değildi ama bazen inanılmaz derece de anlamıyor aynı şeyi desek bile o yanlış anlıyor. Tabi ki daha çok isterim hatta bırakmasınıeşinizle iletişim kurmak zor mudur?
işi bırakmak istese ona destek olur musunuz?
böyle bi evlilik için üzgünüm ama evet. Hem uzaktan, hem anlayış yok sevgi yok kavga çok, bi de eşini engellemek nedir yani kocaman adam? Siz bilirsiniz ama maalesef bana olmayacak bir ilişki enerjisi verdi, iyice ölçüp tartarsınız umarımBoşanmak bi çözüm mu
çok zor bir görevi var. allah ikinize de sabır versin. ama sizin bir tık daha fazla alttan almanız gerektiğini düşünüyorum.Aslında hayır değildi ama bazen inanılmaz derece de anlamıyor aynı şeyi desek bile o yanlış anlıyor. Tabi ki daha çok isterim hatta bırakmasını
Bencede sizinki olmaz,komutanına söylese komutanı izin vermese ayrı hiç söylemeyeceğim demek ayrı,sizin zor durumunuzda olduğunuz Şu dönemde yapılan muameleye bakın..Bu değersizlik hissini nerede görsem tanırım ...Ben de boşandım 8 yıl dayanmış biriyim..siz şu an böyle iseniz yarın öbür gün çocuk olduğunda evinizde bir sıkıntı olduğunda nasıl olacak düşünemiyorum bile..yol yakınken dönün gerçektenBoşanmak bi çözüm mu
o kadar yoruldum ki herseyden. Aileme anlatamıyorum üzülüyorlar diye. Kimsenin cevap vermesi içinde yazmıyorum sadece içimdeki boşaltmam lazım artık. Nisanda iki yıl olacak evleneli. Eşim asker evlendiğimiz günden beri görevde. Kuzey ırakta görev yapıyor. Toplasanız 4 5 ay anca görmüşümdür. Görücü usulü evlenmedik görüşerek evlendik. Ailesi ile görüşmüyorum. Başta hersey çok güzeldi. Ufak tefek tartışmalar oluyordu ama asla uzamıyordu. Ama son bi senedir ne olduysa anlayamıyorum. Ben depremde Maraş’taydim eşimin ailesinin evi yıkıldı onları da alıp kendi evime geldim. 2 aya yakın bende kaldılar sonra İstanbul a gittiler. Biz de eşya almadık eşyalı evde oturuyoruz 1+1 olduğu için rahat edemediler. Gelelim konulara o zamandan beri ne zaman bisey için konuşsak hep ailesinin eşyasının olmadığını bahane ediyor. O konudan anlaşıyoruz sonra benim çalışmamı bahane ediyor onda anlaşıyoruz bu sefer başka biseyi bahane ediyor. Sürekli kavga ediyoruz artık. Konuşamıyorum kendisiyle. İyi bisey desem yanlış anlıyor. Ve saçma sapan tartışılmayacak konular yüzünden biz günlerce konuşmuyoruz. Ne yapacağımı şaşırdım. İyi davranıyorum olmuyor kötü davranıyorum olmuyor. Suan bi sağlık sebebim yüzünden eşimin yanıma gelmesi gerekiyor. Dün komutanlarına söyle iki uç aylığına tedavi bitene kadar seni buraya göndersinler dedim hayır konuşmayacağım dedi ve en sevmediğim şeyi yapıp beni engelledi. Çocuk değiliz evliyiz sonuçta konuşarak biseyleri çözebiliriz. O kadar yoruldum ki her şeyden. Hiç biseyden mutlu olamıyorum. Hayat enerjim alınmış gibi kavga etmekten yoruldum. Nasıl davranacağımı da bilemiyorum. Kafayı yemek üzereyim.
Suan bi sağlık sebebim yüzünden eşimin yanıma gelmesi gerekiyor. Dün komutanlarına söyle iki uç aylığına tedavi bitene kadar seni buraya göndersinler dedim hayır konuşmayacağım dedi ve en sevmediğim şeyi yapıp beni engelledi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?