- 12 Kasım 2016
- 126
- 52
- 18
- 36
- Konu Sahibi fatmasimsek55
-
- #1
Inanin hic bos durmuyorum. Ugrasim cok fazla. En basiti bütün gün isteyim ve daha bisürü aktivitelerim var.Bence arkana bakma artik.kendine değişik ugraslar bul.
Size karşı yaptığı haksızlıkları kötülükleri hazmedememiş olabilirsiniz, intikam alsanız veya içinizde kalan bazı şeyleri söyleseniz rahatlarsınız belki ama gerek Yok bu saatten sonra. Bence onu Allah'a havale edin ve affedin, ozaman nefretin kalbinizde yarattığı yükten kurtulursunuzIyi aksamlar arkadaslar
Size beni deli eden, beni yipratan, istemedigim halde kendisiyle mesgul eden bir konu var. Önceki konularimdada belirttigim üzere ben yillar önce bosandim. Zor bir sürecti. Hamdolsun atlattim. Eski esimide inanin zerre sevmiyorum. Hatta tiksiniyor, onun icin harcadigim zamana, ona verdigim gencligime yaniyorum. Eski esimde suan evliymis ve cocugu varmis hatta. Gel gelelimki eski esim hic aklimdan cikmiyor. Ne zaman bir bosluk olsa ve is yapmassam aklimda. Uyaniyorum aklimda. Gece aklimda, gündüz aklimda. Ama bu sevgiden degil inanin bana. Sevseydim söylerdim. Beni düsündügü icin aklimdan cikmiyor duygusuna kapilmiyorum. Sonucta evlenmis cocugu olmus o artik baska hayatta. Sorum su ki; Ben bunu nasil atlatabilirim? Neden aklima geliyor durmadan, sebebi nedir?
Simdiden o degerli cevaplariniz icin sizlere sonsuz tesekkür ederim. Sevgiyle kalin. ❤
Birileriyle tanisiyorum fakat bir noktadan sonra tikaniyor duygusal anlamda bisey hissedemiyorum. Galiba ben bosandiktan sonra kalbime iyi bi kilit vurmusum. Hicbir erkege duygusal anlamda baglanamiyorum yada yüregimi hoplatan biri daha cikmadi karsima bilemiyorum.Boşluktan olabilir basit bir durum değil evlenip boşanmak. Bence ya kafanızı dağıtacak birşey bulun veya biriyle tanışın.
Sanmiyorum. Eger beni sevseydi yada düsünseydi bana zulüm etmezdi.Bir kişiyi sürekli düşünüyorsanız o da sürekli sizi düşündüğü içinmiş diye bir bilimsel açıklama okumuştum.
Boşluktaysanız ondandır
Hic rekabet duygularina yenik düsen, inat olsun diye is yapan biri degilimki ben. Ben kendi hayatima bakarim.başka biriyle evlenip mutlu olmuş siz hala bekarsiniz öyle bi insan mutlu da ben neden değilim diye içinizde sindiremiyor olabilirsiniz bir de içgüdüsel olarak rekabet duygusu olabilir
Aslinda haklisiniz ama ben o nefret duygularinida astim. Hakkimi helal ediyormuyum. ASLA. O bir zalim. Ama ne öc almaya calisiyorum nede hayatini arastiriyorum. Benim sorunum kendimle. Aklimdan niye cikmiyor anlam veremiyorum.Size karşı yaptığı haksızlıkları kötülükleri hazmedememiş olabilirsiniz, intikam alsanız veya içinizde kalan bazı şeyleri söyleseniz rahatlarsınız belki ama gerek Yok bu saatten sonra. Bence onu Allah'a havale edin ve affedin, ozaman nefretin kalbinizde yarattığı yükten kurtulursunuz
Suan birisiyle konusuyorum zaten. Insallah hayirlisiyla aska dönüsür :)Yenibir aska yelken ac
Bir psikologla görüşün bence, mutlaka bilinçaltı ile bi ilgisi vardırAslinda haklisiniz ama ben o nefret duygularinida astim. Hakkimi helal ediyormuyum. ASLA. O bir zalim. Ama ne öc almaya calisiyorum nede hayatini arastiriyorum. Benim sorunum kendimle. Aklimdan niye cikmiyor anlam veremiyorum.
Haklisiniz benim yine psikolog icin bir randevu ayarlama zamanim geldi.Bir psikologla görüşün bence, mutlaka bilinçaltı ile bi ilgisi vardır
O duygusal boslugumu doldurucak kisi beri gelsin o vakit :)Biliyor musun aynısı bende de oluyor. Bende neden böyle aklıma geliyor diye çok merak ediyordum. Kendisine karşı ne sevgi ne de bir ilgim var ancak arada aklıma geliyor. Burda yazan bir arkadaşın dediği gibi sanırım duygusal boşluk. Başka da mantıklı açıklama gelmiyor aklıma.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?