Ben de belki yeni arkadaşlarımıza umut olurum diye bir iki satır yazayım dedim:)
Ben çok geç evlendim 39 yaşında,arkadaşlarım hemen hamile kal demişlerdi ama ben bu yaştan sonra çocuk yapılırmı hiç diye üzerinde bile durmadım,hemen 6 ay sonra hamile kaldım,eşim evliliğimiz çok yeni diye hiç istemedi,sürekli ağlıyordum ve 9 haftalıkken bebeğin kalbi durdu ve kürtaj oldum,kürtajdan 4 ay sonra tekrar hamile kaldım,eşim ilkinde benim üzüntümü gördüğü için ikinci seferde gayet iyiydi ama gene 9 haftalıkken bu sefer ağrıyla kanamayla bebeği düşürdüm ve bu yaştan sonra çocuk mu olur diyen ben de korkunç bir anne olma isteği başladı,eşimden gizli saklı çatlatma iğneleri vuruldum,takvim tuttum ama o kadar stres yaşamaya başladım ki o günlerde mutlaka kavga çıkarıp ilişki yaşayamaz hale geldim,ilişki demek bebek demek oldu benim için
dr um hep sağlıklı bir kadınsın yumurtaların çok iyi deyip 42 yaşına kadar beni getirdi sağolsun
( bu arada ekonomik olarak büyük bir sıkıntıya girdik,bir arkadaşım da benim gibi sürekli bebek istiyordu ve tüp bebek denemesi yapıyordu,beni de tüp bebek merkezine götürdü ama dr beni de muayne etti ve yaşa bağlı yumurtlasak da yumurtaların çok sağlıklı olmayacağını gecikmeden tüp bebek yapmammı önerdi,tabii maddi sıkıntı o kdar büyüktü ki eşime fiyatı nasıl söyleyeceğimi bilemediğimden 1 yıl daha geçti ama bu süre içinde ben ve eşim harıl harıl çalışıp maddi sorunu atlattık ve ben ona pat diye tüp bebek istediğimi söyledim,sağolsun olumlu baktı,süreç güzel işledi yumurtalar döllendi ama ben hiç dinlenmeden çalıştığım için kez tüp bebek sonucumuz negatifle sonuçlandı,dr umuz sağolsun artık vakit kaybetmeyin dedi ve donasy.u önerdi,inanın hiç benim genim, benim ağzım burnum demedim,merkezden özellikleriniz dediklerinde sadece matematik zekası olsun dedim:)) ailemizin en büyük özelliği çünkü okumuşluk ve matematik zekası,e eşimin genleri de öyle sonradan o da sorun olmaz diye düşündüm,geçen sene 45 yaşında bu kadar paraya bu son olsun dedim ve kıbrısa gittik,ilk denemede tuttu havalara uçtuk ama gene 9 haftalıkken kalbi durdu ve kürtaj oldum,kendime 45 yaş sınırı koymuştum ama sonra kendi kendime dedim ki imkanlarım ve sağlığım elverdikçe deneyeceğim,bu benim hayatta en çok istediğim şey,neden vazgeçeyim,Allahım mutlaka denememin gerekmediğini bana bir uyarıyla bildirir,sonuçta denemem için bana yol açıyor,imkanlarımı önüme seriyor neden ben de elimden geleni yapmayayım?? bu arada benim düşüklerin nedeni pıhtılaşma sorunuymuş bunuda öğrendik ve 2.denemede yumurta yerleştiridiği gibi aspirin ve clexan kullanmaya başladık çok şükür şu an 38+2 günlük gebeyim ve 5 gün sonra Allahım nasip ederse güzel kızımı kucağıma alacağım,onu kucakladığımda 47 yaşında oluyorum:)) ama artık yaş takıntım yok demekki Allahım benim için bu zamanı uygun görmüş,benim için hayırlısı bu zamanmış,ne olur pes etmeyin arkadaşlar,ben şuan hamileliğin sonuna geldim o hareketleri hissetmek,bebeğim için hazırlanmak,şimdiden onun geleceğini düşünmek o kadar güzel okadar başka duygularki anlatamam,bu arada benim bızdık bugün çok kıpırdak şu anda da karnım dalga dalga,kimbilir belki de bu gece çıkar gelir:) hepimiz bu güzelliğ yaşamalıyız elimizden geleni yapmalıyız asla umutsuzluk yaşamamalıyız,eminim en yaşlınız benim,ben pes etmediysen hiç biriniz etmeyin lütfen
