- 16 Ekim 2015
- 1.567
- 4.568
- 133
Transferin 10.günü...içimde bir bebek yok..ilkinde kendimi suçlamıştım transfere vücüt losyonu sürerek gittim koku vardı transferde,çok az yattım,valizi sürükledim,evde bulaşık makinası boşalttım vs..bu sefer kendime kızacağım tek birşey bile yok..bazen olmayınca olmuyor..dün üç günlük ağladım kendimi paraladım tansiyonum fırladı..zehrimi akıttım..bu nasıl zır bir süreçmiş..tam bir muamma..embriyo ve rahim arasında çok bilinmeyenli bi denklem..embriyo donör kaliteliyse rahim ortalama bile olsa oluyor anladığım..bu şans biraz da..başarı oranı yüzde yetmişlerde ya işte bu oran şans..yine yapacak baştan başlayacak gücüm şu an bile var..mental ve bedensel olarak kendimi hazırlayabilirim ama kaynak sorun..umarım bir yolu bulunur..yaşam geriye bakarak yaşanmıyor..dün hiçbir arkadaşımın telefonun açmadım mesajlara dönmedim..negatifi paylaşmak çok zor..ama bugün gücüm var..hem yaşamak hem önemi bakmak hem de cevap vermek için..öncelikle sağlığıma bin şükür yazdıklarınız tedavileriniz beni biraz kendime getirdi..sonra oğluma bin şükür..dün ona yalan söyledim yüzümü gözümü şiş görünce iş yerimdeki basit sorunları o yüzden böyle olduğumu anlattım..iyiki ona anlatmayıp çenemi tutmuşum bi de ona üzülecektim..hiçbişeyi bilmiyor süreçle ilgili neyseki..sonra eşime bin şükür..çok uzak sağlık işlerinden anlatırken bile bunalıyor ama sonsuz güveniyor aldığım kararlara..sonra da arayan soran benim için göz yaşı döken annem kardeşim dostlarım için bin şükür..son şükrüm de sizlere..sayenizde kalktım ayağa..bugün de ağlarım belki yarın da...ama artık battaniyenin altında evde olmayacağım..10.gün bebek yok ama ben varım..doğru zaman için rabbime dua etmeye devam edeceğim..verdiğine de vermediğine de bin şükür...