eşim de mutlu artık önümüzü göreceğiz inşallah.6 yıılık evliyiz,ve 3 aylık evliyken başladık.çalış,biriktir,topla,merkeze bayıl paraları.olumlu olsa insanın gözü görmeyecek ama her denemeye başlarken bir sonrakini de planlayarak başlıyorduk hep.çok saçma ama sizde de böyle miydi?tatil yapardık ama hep minimumlarda.ucuz otel,ucuz alış-veriş,tatillerde bile suçlu gibiydik.harcamamalı ,para biriktirmeliydik.birbirimize motive etmek için "amaaaaaaan boşver gezelim ,eğlenelim "derdik ama pek beceremezdik,hep bizi bir şey bağlardı.artık yavaş yavaş hayatımız düzene girer diye seviniyoruz en çok.hayallerimiz ,planlarımız onlara ya da ona göre yani bebişe göre olur inşallah.eşim de çok mutlu.bebişe saksafon ,kalrnet,piyano öğreteceği günlerin hayalini kuruyor.
yukarıda bahsettim devam edeyim:eşim in hayalleri var.benim ilk hayalim kalp atışlarını sağlıklı olduklarını duymak 2. haylim şu:memlekete gidip 5-6 aylık hamileyken göbüşümü şişire şişire beni bu süreçte sinir eden,üzen,yargılayan tüm akraba ve tanıdıklara gülümseyerek "çok güzel bir duygu,çok şükür ,Allah isteyen herkese versin !"demek.
sizce çok mu büyük hayalim,çok şey mi istiyorum, olur değil mi?